Οι συζητήσεις στο Κοινοβούλιο 

Ολες οι συζητήσεις στο ελληνικό Κοινοβούλιο που διεξάγονται υπό το βάρος της φτωχοποίησης ενός πολύ μεγάλου μέρους -του μεγαλύτερου ίσως- του ελληνικού πληθυσμού, έχουν έναν και μόνο στόχο: να δείξουν στους πολίτες πως γίνεται μεγάλη προσπάθεια από όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα για να αποφευχθούν περαιτέρω μέτρα λιτότητας, μια λέξη που τόσο έχει απασχολήσει την επικαιρότητα τα τελευταία επτά χρόνια.
Όλες οι διαφωνίες και αντεγκλήσεις
-ενίοτε σκληρές- όλες οι καταγγελίες για τα έργα και ημέρες πολλών πολιτευτών συγκλίνουν στον έναν και μοναδικό σκοπό, να μην αφεθούν ούτε λεπτό οι πολίτες να αυτοσυγκεντρωθούν κάνοντας τους απολογισμούς των δράσεων ή της απάθειάς τους και να επικεντρώσουν το ενδιαφέρον τους στα δημοσιεύματα για τους κρυφούς τραπεζικούς λογαριασμούς και την οικονομική κατάσταση κάποιων από τους 300 εκπροσώπους οποιονδήποτε συμφερόντων εκτός των λαϊκών.
Οι ηχηρές αυτές συζητήσεις συνήθως δεν καταλήγουν πουθενά γιατί αυτός είναι εξαρχής ο στόχος, να μοιράζεται ο κόσμος σύμφωνα με τις εκ του κοινοβουλίου εκπορευόμενες εντολές. Το παιχνίδι μάλιστα γίνεται ακόμη πιο δαιμόνιο όταν μπαίνουν στην μέση και οι όποιοι δανειστές με τις αξιώσεις τους, όταν διαφαίνεται ότι μπορεί να υπάρξει συμβιβασμός στις διαπραγματεύσεις για το χρέος της χώρας, που άλλους βολεύει και άλλους εξοργίζει επειδή ακόμη δεν βρίσκονται στην εξουσία.