Η εντύπωση που μου δημιουργείται είναι ότι ο κ. Ερντογάν επιλέγει ένα ναρκισσιστικό, παραληρηματικό λόγο για να επιβάλλει το δικό του δίκαιο στο Αιγαίο και στην Κύπρο.
Ηδη οι εξελίξεις είναι ραγδαίες, μετά την επίδοση στον πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη της προτάσεως των Τουρκοκυπρίων για συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων.
Αυτό το μοντέλο “Μονακό” (η εκχώρηση από το ψευδοκράτος των αρμοδιοτήτων της Αμυνας και της εξωτερικής πολιτικής στην Τουρκία) σηματοδοτεί και μια καχεκτική αδράνεια εκ μέρους, αλλά και από την πολύβουη Ε.Ε. και για ακόμη μια φορά ανέβαλε τις κυρώσεις για πρόσωπα ή εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην Κυπριακή ΑΟΖ.
Το παιχνίδι είναι σύνθετο και πολυπαραγοντικό, όσο ζουν ακόμη οι Δυτικοί την πικρή φαντασίωση ότι “δεν πρέπει να χάσουν την Τουρκία”.
Στην άλλη άκρη του Ατλαντικού ο κ. Τραμπ δεν έχει μια σαφή και συμπυκνωμένη θέση που να εκφράζεται σε ένα δόγμα για τη γεωστρατηγική της περιοχής.
Η Ευρώπη περνά μια λανθάνουσα περίοδο με νέες ηγεσίες, και τα επιμέρους συμφέροντα των κρατών – μελών με την Τουρκία.
Νομίζω ότι μερικές φορές οι Ευρωπαίοι αντιμετωπίζουν τη γείτονα… ως μπίζνα, όχι ως χώρα.
Εχω την εδραία πεποίθηση ότι η Ελλάδα πρέπει να περιφρουρήσει τις πολιτικές της και να διευκρινήσει τελικά ποιοι είναι οι ωφέλιμοι σύμμαχοι και ποιοι δεν είναι τίποτε άλλο εκτός από “ταχυδρόμοι της Τουρκίας”.
Βλέπετε ότι μέσα στο κινούμενο πεδίο, η Ελλάδα αναζητά εναγωνίως προσδιορισμό, ενώ η Τουρκία τζογάρει επάνω στην πολιτική τής ισχύος
Η σκακιέρα του Αιγαίου
1 Comment
Αφήστε ένα σχόλιο
Εντός εκτός και επί τα αυτά
Μικρές αγγελίες
Μόνιμες στήλες
Αξιότιμε κύριε,η Τουρκία σε ότι μας αφορά έχει την δεκαετία του 50 χαραγμένη στρατηγική(βλέπε Εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ,”Το στρατηγικό στρατηγικό βάθος της Τουρκίας”-Αχμέτ Νταβούτογλου” κλπ….κλπ…)την οποία επικαιροποιεί και προσαρμόζει στις περιστάσεις.Παρεπιπτόντως όποιος ενδιαφέρεται να βασανίσει το μαυαλό του και τα νεύρα του υπάρχει ένα εξαιρετικό έργο του αείμνηστου καθηγητή Νεοκλή Σαρρή “Η άλλη πλευρά” που ως Κων/πολίτης και άριστος γνώστης της Τουρκίας κάνει φύλλο και φτερό τα θέματα.Η Τουρκία αφού επέστρεψε από την κόλαση το καλοκαίρι του 1964 (τα απομνημονεύματα του τότε διαπραγματευτή της Τουρκίας Νιχάτ Ερίμ τα λένε όλα),εκμεταλεύτηκε την ανοησία μας και στην συνέχεια εφάρμοσε το δόγμα του ΣΟΥΝ ΤΣΟΥ που λέει:”Σ’ ένα πόλεμο μπορείς να κάνεις τα πάντα για να φροντίσεις την άμυνα σου,την ευκαιρία όμως να νικήσεις στην δίνει πάντα ο αντίπαλος”.Τα όσα ακολούθησαν Ιουλιανά 65,χούντα,απόσυρση ελλαδικής μεραρχίας ,θέμα κυριαχίας Αιγαίου,Πολυτεχνείο,Ιωαννίδης,πραξικόπημα κατά του Μακαρίου,εισβολή και κατοχή του 37% της Κύπρου είναι το σχέδιο Β΄,το οποίο εκπόνηθηκε κατ΄εντολήν του προέδρου Τζόνσον, μετά από επανειλημμένες προσβολές και σχιζοφρενικές συμπεριφορές της δικής μας πλευράς στο σχέδιο Α΄. Κάποιοι κατάπιαν αμάσητο το δόλωμα των Σοβιετικών ,οι οποίοι για τα δικά τους συμφέροντα δεν ήθελαν την Κύπρο στο ΝΑΤΟ.Λεπτομέρειες για κάθε ενδιαφερόμενο στα βιβλία:1)”Κουράγιο Πενελόπη”του ‘ Αντυ Ροδίτη και 2)του Μακάριου Δρουσιώτη “Η εισβολή και οι Μεγάλες δυνάμεις.Η realpolitik των ΗΠΑ και το διπλό παιχνίδι της ΕΣΣΔ”.Τότε έπεσε ο σπόρος για να γεννηθούν οι “γαλάζιες πατρίδες” και άλλα τινά που βλέπουμε σήμερα.Η περιοχή είναι στο μεταίχμιο και θα κριθεί όπως και τότε από τους γεωστρατηγικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ.Φαίνεται πάντως ότι κάτι κινείται προς διαφορετική κατεύθυνση και η γείτονα συνηθισμένη στα παλιά χατήρια,ίσως κάνει τα δικά μας λάθη.Γιατί άραγε γίνοντα όλα αυτά;Επειδή ενδεχομένως υπάρχουν ακόμα θεωρητικοί πεφτοσυννεφάδες ίσως το παρακάτω τηλεγράφημα από τον Δεκέμβριο του 1914 ,του τότε Βρετανού κυβερνήτη της Κύπρου τους προσγειώσει στο έδαφος.”΄Οστε ως προς την Κύπρον γενομένην ήδη αγγλική αποικίαν,θα ήτο δύσκολον να εξευρεθή μάλλον επωφελής χώρα ως νέος πετρελαιοπαραγωγός τόπος πρός εκμετάλλευσιν.Οι ΄Αγγλοι βιομήχανοι θα έπραττον καλώς όπως μελετήσωσι τας ούτω παρουσιαζομένας εξαιρετικάς ευκαιρίας”!!!!΄Οπως φαίνεται μάλλον τα δικαιώματα των τουρκοκυπρίων και η σοδειά της ντομάτας στην πεδιάδα της Μεσαορίας είναι εκτός γεωστρατηγικών σχεδιασμών.Το περιεχόμενο της λεκάνης του Ηροδότου και η γεωστρατηγική θέση των δυο μεγαλονήσων του Ελληνισμού είναι η αιτία των όσων βλέπουμε.Γι αυτό και η λυσσαλέα άρνηση της ένωσης τόσο της Κρήτης όσο και της Κύπρου με τον Εθνικό κορμό.Μέσα στην γενικώτερη αποχαύνωση που επικρατεί έχουμε ξεχάσει πόσα οφείλουμε στον Μεγάλο Άνδρα του Προφήτη Ηλία και από πόσο πόνο και αίμα μας προφύλαξε…..Με εκτίμηση