Η σκέψη της ημέρας: Χωρίς

Ψωμί χωρίς γλουτένη
Γάλα χωρίς λακτόζη
Τυρί χωρίς λιπαρά
Γλυκό χωρίς ζάχαρη
Καφές χωρίς καφεΐνη
και πολλά άλλα χωρίς. Κυρίως…
Άνθρωποι χωρίς αγάπη – συναισθήματα – έλεος
Ευλόγως αναρωτιέμαι. Όλα αυτά τα χωρίς πως δημιουργούνται;
Για κάποια χωρίς έχω υποψίες, για κάποια άλλα είμαι σίγουρη.
Και ρωτώ εγώ τώρα: Πως αφαιρείται η γλουτένη από το ψωμί, από το αλεύρι τέλος πάντων; Πως αφαιρείται η λακτόζη από το γάλα; Πρέπει να αφαιρεθούν; Είναι καρκινογόνες ουσίες. Δεν αφαιρούνται, σκοτώνονται. Αλλά πως βομβαρδίζονται; Προφανώς με άλλες ουσίες που δεν είναι καρκινογόνες υποτίθεται.
Να πω την πολύ αλήθεια μου, έφαγα τεράστιες ποσότητες γλουτένης και λακτόζης. Ανήκω στη γενιά που είχαμε το δικό μας σιτάρι, κριθάρι, σίκαλη, καλαμπόκι. Μα το δικό μας αλεύρι είχαμε, το δικό μας γάλα και όλα τα τυροκομικά.
Βλέπω ακόμα της προηγούμενης γενιάς μου αιωνόβιους ή πλησιάζουν τον αιώνα.
Σήμερα που τρώμε τόσα χωρίς, οι καρκίνοι αυξάνονται και θερίζουν κόσμο. Γιατί αφού τρώμε τα χωρίς;
Άλλες είναι οι αιτίες….
Δεν θα το αναλύσω δεν είμαι ειδική, θα μας το πει η επιστήμη που έχει προχωρήσει.
Έχω όμως τη δική μου σκέψη, τη δική μου θέση και άποψη και την καταθέτω ευθαρσώς.
Όποια τροφή δεν μου προκαλεί αλλεργία ή δυσανεξία είναι αποδεκτή από τον οργανισμό μου.
Όποιες τροφές ή ποτά δεν βλάπτουν τα όργανα του δικού μου οργανισμού υιοθετούνται.
Απλώς αφουγκράζομαι το σώμα μου παρατηρώ τις λειτουργίες του έχω τις κεραίες τεντωμένες για να πιάνω τα μηνύματα που εκπέμπουν, να ακούω τα καμπανάκια που προειδοποιούν ότι κάτι δεν πάει καλά.
Άνθρωποι χωρίς αγάπη είναι σίγουρα θλιβερό γιατί έχει τραγικές συνέπειες.
Έχουν τους τρόπους να βομβαρδίζουν τη σκέψη μας, την καρδιά μας, την ύπαρξή μας.
Συνθλίβουν την αγάπη η οποία είναι σύμφυτη. Γεννιόμαστε με αγάπη και καταλήγουμε χωρίς συναισθήματα και έλεος.
Εμείς αποφασίζουμε με ποια χωρίς θέλουμε ζήσουμε.
Εμείς αποφασίζουμε αν θα τροφοδοτούμε με αγάπη τον εαυτό μας και τους γύρω μας, ώστε να ανακυκλώνεται και να διαιωνίζεται.