Όταν επιλέγεις ένα δρόμο που δεν έχεις ξαναπερπατήσεις έχεις ένα αδιόρατο φόβο.
Όταν βρίσκεσαι άξαφνα σ΄ ένα δρόμο που πρέπει να ακολουθήσεις ουσιαστικά και μεταφορικά σου γεννιέται αμέσως ο φόβος για το άγνωστο, το απρόβλεπτο που σε τρομάζουν.
Η κάθε επιλογή στη ζωή μας είναι ένας δρόμος κι όσο φοβάσαι να τον περπατήσεις τόσο συναντάς εμπόδια. Κι όσο τολμηρός κι αν είσαι κάποια στιγμή, ανθρώπινο είναι το άγνωστο να σε τρομάζει.
Αλλά και ο φόβος είναι ένας δρόμος πολλές φορές, ο φόβος δεν έχει λογική και για να απαλλαγείς από ένα φόβο ή φοβίες χρειάζεται ένας αγώνας δρόμου.
Πρώτα πρέπει να αναγνωρίσεις τους φόβους σου, να τους αποδεχτείς και μετά να τους αποτινάξεις.
Χρειάζεται υπομονή και ειλικρίνεια με τον εαυτό σου. να τον ρωτάς και να του απαντάς χωρίς φόβο. Τι φοβάμαι; Γιατί φοβάμαι; Τι χάνω από τους φόβους μου; Τι θα κερδίσω αν τους διώξω;
Κι αυτό βέβαια δε γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη.
Έχει δρόμο ο φόβος μέχρι την απελευθέρωση.