Πολλές φορές το ψέμα φοράει τα ρούχα της αλήθειας. Και η αλήθεια πολλές φορές είναι τόσο γυμνή που αδικεί τον εαυτό της και ενοχλεί όσους την ακούνε μπορεί και να πληγώνει.
Το καμουφλάζ της αλήθειας: «Εγώ ότι έχω να πω το λέω στα ίσια». «Σου λέω την αλήθεια για να μη ζεις σε πλάνη».
Όμως… η γυμνή αλήθεια δεν είναι η μόνη αλήθεια.
Στο κάθε μέρα μας οι αλήθειες και τα ψέματα εναλλάσσονται.
Δεν μπορείς να λες έτσι ωμά στον άλλον είσαι χοντρός, πρέπει να αδυνατίσεις. Είσαι ανάξιος, ανίκανος και πολλά άλλα τέτοια που ξεστομίζουμε προς όλες τις κατευθύνσεις.
Η αλήθεια χρειάζεται το χρόνο της, τον τρόπο της και τις κατάλληλες λέξεις. Χρειάζεται τακτ και ευελιξία.
Μου είπε κάποιος κάποτε. Εγώ δε λέω ποτέ ψέματα.
Και τι λες; Αλήθειες;
Όχι κρύβω τις αλήθειες έτσι απλά.
Ψέματα δε λες τις αλήθειες τις κρύβεις τότε τι λες;
Παραμύθια!!
Ναι υπάρχει και αυτή η κατηγορία ανθρώπων.
Έχετε ακούσει βέβαια για τα κατά συνθήκην ψεύδη. Αυτά τα αθώα, που αναγκάζεσαι να λες για να αποφύγεις τον πόλεμο ή την ανάκριση, με ότι συνεπάγεται αυτό.
Υπάρχουν και κάποια ψεύδη που όχι απλώς επιτρέπονται αλλά επιβάλλονται. Είναι τα ιατρικά ψεύδη. Πρέπει να πεις στον βαριά ασθενή ότι πάμε καλύτερα θα πάμε ακόμα καλύτερα. Έτσι για να του τονώσεις το ηθικό. Αυτό σίγουρα θα βοηθήσει και θα παρατείνει πιο ανώδυνα τη ζωή του ασθενούς όση του απομένει.
Αυτά που είναι ασυγχώρητα ψεύδη είναι των πολιτικών. Το φέρνω από δω, το φέρνω από κει, καταλήγω στο αναγκαίο κακό τους πολιτικούς μας.
Με τα μεταξύ μας ψέματα και των πολιτικών μας τα καταφέρνουμε και ζούμε, η αλήθεια είναι.
Υ.Γ. Δεν θέλω να σας απογοητεύσω με το μεγαλύτερο ψέμα ότι η πανδημία φεύγει και η κρίση υποχωρεί.
Θα σας πω μια μεγάλη αλήθεια.
Μια γλυκιά κουβέντα, μια ζεστή αγκαλιά, ένα τρυφερό χάδι, τα θεραπεύει όλα.
