Όταν ήμουν μικρή στο χωριό θυμάμαι τους πλανόδιους τσιγκάνους, να διαλαλούν την πραμάτεια τους Χαλιά! Κιλίμια! Σίτες!! Καλάθια! Καλάθια πλεγμένα περίτεχνα με καλάμια.
Έπερναν τα καλάμια από το ποτάμι του χωριού μου έπλεκαν καλάθια και μετά μας τα πουλούσαν. Αυτά τα καλάθια είναι τυπωμένα στη μνήμη μου. Τώρα τα καλάθια κυκλοφορούν σε νέα έκδοση. Το καλάθι της νοικοκυράς έγινε καλάθι του νοικοκυριού.
Τα γνωστά καλάθια του Αδώνιδος (υπουργού Ανάπτυξη) Χριστουγεννιάτικο καλάθι – παιδικό καλάθι. Καλάθι ζαχαροπλαστείου, καλάθι κρεοπωλείου. Έχει και βίγκαν καλάθι, και αποκριάτικο. Περιμένουμε και το πασχαλινό. Εκτός από τα είδη πρώτης ανάγκης με αυξημένες τιμές και μικρότερη ποσότητα. Θα έχουμε και τσουρέκια και κουλουράκια. Σωθήκαμε!!
Αν βρίσκω καλά τα καλάθια; Καλάμια!!!
Τώρα έτσι που είμαστε στριμωγμένοι οικονομικά και το μικρό μας φαίνεται μεγάλο και το ελάχιστο είναι κάτι. 18 λεπτά φθηνότερο το ένα, 6.10 το άλλο, 36 λεπτά ακριβότερο το άλλο, σε άλλο σούπερ μάρκετ.
Έχω χάσει το λογαριασμό με τις προσθαφαιρέσεις των λεπτών. Ούτε ξέρω αν είμαι κερδισμένη ή χαμένη ή καμιά αξιόλογη διαφορά.
Ας μην τα ισοπεδώνουμε και όλα. Οικογένεια με πολλά άτομα και με μικρά παιδιά που πρέπει να γεμίζουν το καλάθι κάθε εβδομάδα ωφελούνται.
Δεν τόχω κουβεντιάσει αλλά υποθέτω.
Ευελπιστούμε να αλλάξει κάτι να μη μετράμε πλέον τα λεπτά. Να πιάσουμε και κάνα χαρτονόμισμα στα χέρια μας.
Του χρόνου θα είμαστε καλύτερα… αν… επιβιώσουμε.
Λίγο τα αναδρομικά… κάτι οι αυξήσεις….
Εγώ πάλι αύξηση δεν πήρα ούτε ένα ευρώ.
Ενώ δεν έχω με κανένα προσωπικές διαφορές. Ίσως εντός του έτους να λυθούν οι προσωπικές διαφορές που δεν έχω και να την πάρω την αύξηση και να μη με νοιάζουν τα καλάθια. Καλάμια!!!
