Η µία τραγωδία είναι όταν δεν πραγµατοποιούνται οι επιθυµίες µας.
Επιθυµούµε, προσδοκούµε, προσπαθούµε, αλλά τελικά δεν πραγµατοποιούνται. Ούτε καν αυτό που θέλουµε τόσο πολύ. Ζούµε ένα δράµα που επηρεάζει τα συναισθήµατά µας, τις συµπεριφορές µας και την υγεία µας.
Ζούµε διαρκώς µε ένα παράπονο και ένα γιατί. Μήπως πρέπει να αναθεωρήσουµε τα θέλω µας και τις υψηλές προσδοκίες µας; Θαρρώ πως έτσι θα αποφύγουµε τα δράµατα και τις τραγωδίες.
Αν είµαστε ευέλικτοι θα συµβιβαστούµε µε αυτό και θα επανεκτιµήσουµε όσα έχουµε και όσα έχουµε πετύχει κι ας µην ήταν ακριβώς όπως τα θέλαµε. Θα επαναξιολογήσουµε τα απλά πράγµατα και κυρίως αυτά που γεµίζουν την ψυχή µας κι όχι τις τσέπες µας και τα σπίτια µας.
Η άλλη τραγωδία είναι όταν πραγµατοποιούνται όλες οι επιθυµίες µας.
Είτε επειδή είχαµε τα χρήµατα ή είχαµε ανθρώπους να µας στηρίζουν και να µας προωθούν, ή ευνοϊκές συγκυρίες, ή ξοδέψαµε ενέργεια και αρκετό χρόνο. Υπήρχε και ενθουσιασµός.
Και πάλι είµαστε ανικανοποίητοι. Γιατί;
Γιατί όταν τα έχει όλα δεν έχει τίποτα.
Ακόµα κι αν έχουµε αποκτήσει χρήµατα ή φήµη και αναγνωρισιµότητα. Μετά από λίγο καιρό δεν µας ικανοποιεί ούτε αυτό. Γιατί; επειδή χάνεται το ενδιαφέρον για τη ζωή, για νέες κατακτήσεις, χάνεται ο ενθουσιασµός.
Επειδή όλα είναι εφήµερα. Κερδίζονται και χάνονται µε την ίδια ευκολία.
Η έλλειψη ενδιαφέροντος είναι και αυτή ένα δράµα που µπορεί να καταλήξει σε τραγωδία.
Ψάχνοντας λίγη χαρά, κάτι που να µας ενθουσιάζει και να µας κρατά σε εγρήγορση µπορεί να καταφεύγουµε σε ανήθικα, ανέντιµα ή αφύσικα κι έτσι αποκτούµε καταστροφικές συνήθειες.
Πολλές φορές, πολλοί άνθρωποι επιτυχηµένοι και χορτασµένοι πνίγονται και ασφυκτιούν στα ίδια τους τα αποκτήµατα.
Ψάχνοντας λίγο αέρα, λίγη χαρά καταφεύγουν σε ουσίες. Τα µικρά και τα απλά τα απαξιώνουν και εγκλωβίζονται στα τείχη της µοναξιάς τους. ∆εν το αντέχουν. Θέλουν να ενταχθούν κάπου, να ανήκουν σε οµάδες όπου έχει ενδιαφέρον. Κι εδώ έρχονται οι λάθος επιλογές. Εντάσονται σε πολιτικές ή παραθρησκευτικές οµάδες όπου καλλιεργείται ο φανατισµός, ο δογµατισµός, η µισαλλοδοξία, το µίσος, µε καταστροφικές και πολεµικές δράσεις.
Τα δράµατα και οι τραγωδίες τελειωµό δεν έχουν. Παίρνει η µπάλα και τις οικογένειες και ολόκληρες κοινωνίες.
Υ.Γ. Πολύ αργά για να διαγράψουµε ή να διορθώσουµε το χθες.
Πολύ νωρίς για να σχεδιάσουµε το απρόβλεπτο αύριο.
Η µόνη αξία είναι τούτη η µέρα σήµερα που αξιωνόµαστε να τη ζήσουµε .
Είναι ευλογία να τη ζεις µε ότι έχεις, όσα έχεις και όπως µπορείς.
Και τα χαµόγελα δεν έχει.
