Η σκέψη της ημέρας: «Πάμε αριστερά;»

Πού είναι το αριστερά; Έχουμε χάσει τον προσανατολισμό μας, χάλασε η πυξίδα. Αποδείχτηκε προχειροκατασκευή.
Που πάμε; Πως πάμε; Και τα βελάκια λάθος κατεύθυνση δείχνουν. Φαίνεται πως τα κούνησε ο άνεμος. Δηλαδή όπου μας πάει ο άνεμος. Και στο κέντρο να είσαι δεν είσαι σίγουρος ότι είσαι κέντρο. Κι εκεί έχει κάτι βελάκια που κουνιούνται μια δεξιά μια αριστερά. Κεντροδεξιά – κεντροαριστερά.
Κάτι καλό, σαφές και ξεκάθαρο υπάρχει; Κυρίως σταθερό για να μπορούμε να προσανατολιστούμε για να ξέρουμε που θα πάμε ή που μας πάνε.
Δεν υπάρχουν παράδρομοι και κονταρίδες για να φτάσουμε στο ιδανικό και το τέλειο.
Γιατί δεν υπάρχει ιδανικό και τέλειο σύστημα. Μόνο η πολιτεία του πλάτωνα είναι ιδανική.
Θεωρητικώς σήμερα απλά θα ήταν ανέφικτη και ανεφάρμοστη. Γιατί απλά… οι πολιτικοί, η πολιτική είναι ο καθρέφτης των πολιτών και οι πολίτες καθρέφτης των πολιτικών και των πάσης φύσης εξουσιαστών σε όλη την οικουμένη.
Τι μέλει γενέσθαι; Καμιά βελτίωση; Κάτι καλύτερο;
Μωρέ μήπως τα έχουμε συνηθίσει, αυτά που συμβαίνουν;
Αυτό που λέμε η δύναμη της συνήθειας.
Γι΄ αυτό… πολλά ζευγάρια ενώ δεν περνάνε καλά δεν χωρίζουν. Έχουν συνηθίσει ο ένας τον άλλον.
Είναι σαν να πορευόμαστε με ένα κασελάκι γεμάτο φρούτα λαμπερά και μυρωδάτα. Μόνο που… κάποια φρούτα δεν αντέχουν στο χρόνο και χαλάνε και τα πετάμε.
Ας τολμήσουμε να πετάξουμε τα χαλασμένα.
Γιατί… όσο το καθυστερούμε τόσο κινδυνεύουμε.