Η σκέψη της ημέρας: Τα άγραφα χαρτιά της ιστορίας

Ποια είναι αυτά; Η νέα γενιά που δυστυχώς δεν γράφουν την ιστορία τους με επιλογή τους. Τη γράφουν άλλοι, οι μεγάλοι. Οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί, οι πολιτικοί, η εκκλησία, ο αθλητισμός, οι τέχνες και όλοι είναι υπεύθυνοι. Σ’ όλους τους χώρους υπάρχει σήψη.
Με μαύρες σελίδες ξεκινούν την ιστορία της ζωής τους. Από τις πρώτες τους σελίδες καταγράφεται η κατακόρυφη πτώση και ο εκφυλισμός των αξιών.
Τα παιδιά και οι νέοι χρειάζονται καλά πρότυπα, πρότυπα προς μίμηση για να πορευτούν και να πετύχουν στη ζωή τους με ψυχική υγεία και ισορροπία. Πρότυπα δεν υπάρχουν, κι αν υπάρχουν ελάχιστα επισκιάζονται απ’ τη μάστιγα του αιώνα.
Παιδόφιλοι, παιδεραστές. βία σωματική, ψυχική, λεκτική, σεξουαλική κακοποίηση παιδιού, από τον πατέρα και το οικογενειακό περιβάλλον και… φρίκη!!
Αλλά βλέπεις η φρίκη πουλάει.
Συγγνώμη που θα εκφράσω μια υποψία μου· για την τηλεθέαση γίνονται όλα έτσι όπως προβάλλονται;
Κουραστήκαμε πια, ψυχοπλακωθήκαμε μ’ αυτά που συμβαίνουν στη διπλανή μας πόρτα.
Αναλογιστείτε πόση μαυρίλα περνάει στις ευάλωτες παιδικές ψυχούλες.
Πώς να πορευτεί ένα παιδί σ’ αυτόν τον οχετό που βρέθηκε να ζει. Τι να ονειρευτεί, τι να περιμένει, πού να στηριχτεί; Όλα είναι φθαρμένα γύρω του.
Υπάρχει ένα κύτταρο που πρέπει να είναι υγιές.
Το κύτταρο της κοινωνίας, η αφετηρία. Λέγεται οικογένεια – οικογενειακό περιβάλλον.
Και δεν υπάρχει σχολή γονέων.
Ή έχεις συνείδηση και συνειδητοποίηση και γίνεσαι γονιός – εκπαιδευτικός – πολιτικός και αναλαμβάνεις την ευθύνη ή το
αφήνεις για όποιον έχει τη γνώση και τη θέληση να το αναλάβει.
Όνειρο τρελό; Όνειρο απατηλό;
Όχι! όλα είναι δυνατά μόνο όταν λειτουργείς με γνώμονα την αγάπη και τη διάθεση προσφοράς.
Αν λειτουργείς με εγωιστικούς και ωφελιμιστικούς σκοπούς, όλα οδηγούνται στη σήψη και την καταστροφή.
Επιλογή και απόφαση δική μας.