Ο έρωτας κρατά καλά κρυμμένα μυστικά. Αφήνει χώρο μόνο για τη μαγεία και το μυστήριο. Γι΄αυτό ως τώρα δεν δώθηκε ορισμός του έρωτα ούτε καν περιγράφεται.
Δεν ξέρεις αν είναι αλήθεια ή παραίσθηση αυτό που ζεις. καρδιοχτύπια, οι αισθήσεις σε υπερδιέγερση. Απίστευτη ευεξία και ζωντάνια προσωπική υπόθεση ο έρωτας.
Οι ποιητές έχουν λέξεις να τον χαρακτηρίσουν. Οι γιατροί έχουν επιστημονικούς – ιατρικούς όρους. Όπως: παράγονται ενδορφίνες – ντοπαμίνες – οξυτοκίνες και πολλές άλλες ορμόνες που προκαλούν ευφορία ευδαιμονία και ζεις το παραμύθι σου. Τα οιστρογόνα που παράγονται με το ερωτικό πάθος είναι σαν κολλαγόνα και ομορφαίνουμε.
Ο Πλάτωνας πάλι θεωρούσε τον έρωτα θεία τρέλα, παραλήρημα, αλλά εμπνευσμένο από το Θεό. Εξού και ο έρωτας είναι Θεός.
Με όποια λόγια κι αν τον χαρακτηρίζεις η αλήθεια είναι πως ασκεί ακατανίκητη επίδραση στο σώμα και στην ψυχή μας. Μας διατηρεί υγιείς και ακμαίους όσο είμαστε ερωτευμένοι. Είναι θεραπευτικός. Αλλά… όπως όλα τα φάρμακα έχουν ημερομηνία λήξης, έτσι κι ο έρωτας λήγει κάποτε.
Οπότε μας τελειώνουν οι ενδορφίνες, οι ντοπαμίνες και τα κολλαγόνα από τα οιστρογόνα και η αισιοδοξία και τα βλέπουμε όλα μαύρα. Καλά τώρα… χάθηκε η πόλη από βελόνια; Υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια.
Αμάν πια! Ένα κόλλημα με το αντικείμενο του έρωτα.
Μεταξύ μας… όταν τελειώνει το πανηγύρι των αισθήσεων και λήγει ο έρωτας δεν λυπούμαστε που χάνουμε ένα πρόσωπο αλλά τη χαρά και την ευεξία από τις ενδορφίνες και τα κολλαγόνα από τα οιστρογόνα και θα χάσουμε τη λάμψη και την ομορφιά μας.
Υ.Γ. Δεν ψάχνουμε υποκατάστατα στο φαρμακείο όπως ντοπαμίνες και τα παρόμοια.
Απλά αντικαθιστούμε το αντικείμενο του έρωτα. Δεν είναι απαραίτητο να ερωτευτούμε ένα άλλο πρόσωπο. Να ερωτευτούμε ένα χώρο, ένα χόμπι ή ότι μας κάνει χαρούμενους τέλος πάντων.
Ξέρω… ξέρω… τι θα μου πείτε. Χωρίς αγκαλιές φιλιά – γλυκόλογα και πάθος τι νόημα έχει; Ναι αλλά… κάθε μέρα του Αη Γιαννιού δεν είναι.
Έρωτας κατά παραγγελία δεν υφίσταται.
Μακάρι να μας προκύψει του Αγίου Βαλεντίνου.
