Από τη “Σονάτα του Σεληνόφωτος” του Γιάννη Ρίτσου περάσαμε στα Χανιά στη σονάτα των φαντασμάτων του διαδικτύου.
Προφανέστατα και μιλώ για την τοσοδούλικη επικοινωνιακή διαχείριση των τοπικών αρμοδίων. Ο γράφων δεν τους παρακολουθεί αλλά μαθαίνει τα κατορθώματά τους. Κι αν κάποιος ήθελε να χαλκέψει μια καρικατούρα στα Χανιά, μια καρτουνίστικη απεικόνιση αν ήθελε να κάνει, θα έβρισκε πολλούς πρωταγωνιστές.
Εκείνο που πάντα με συναρπάζει είναι το διαγγελματικό ύφος των τοπικών Αρχόντων. Έτσι το τοπικό ζήτημα το “ντύνονται” γινόμενοι επικοινωνιακό παρανάλωμα μαζί του.
Τα πράγματα είναι απλά. Η επικοινωνιακή στολή έχει ρομφαία, σκήπτρο, ένδυση και υπόδυση. Για ξεκάρφωμα αραιά και πού επισκέπτονται και κανένα φρεάτιο…
Στην αρχή βέβαια, περνούσαμε λίγο πιο ωραία στα Χανιά, γιατί έβαφαν και με άσπρη μπογιά τους κεντρικούς δρόμους. Αχ! πού είσαι νιότη, να σ’ είχα πάντα.
Έτσι το χάπενινγκ, η πόλωση των κωφών υπονόμευσε τον σκοπό του αυτουργού. Με καμάρι έμαθα ότι φώτισαν “μπλε” και τα αρμυρίκια.
«Άμα υπάρχει πρόσωπο δεν σου βάζω κρεμμύδι» έλεγε ο πρωταγωνιστής της πολύ ωραίας διαφήμισης. Πώς θα γίνει να τα ξαναζήσουμε αυτά τα ωραία στα Χανιά;
Γ. ΟΥΝΤ.
Η σονάτα των φαντασμάτων
1 Comment
Αφήστε ένα σχόλιο
Εντός εκτός και επί τα αυτά
Μικρές αγγελίες
Μόνιμες στήλες
Οι βαφές ομως ήτανε ασβεστης γιατι μερικες ωρες αργότερα οι περισσότερες φρεσκοβαμμένες διαγραμμίσεις είχανε ξεβάψει αμεσα.
όπως ξέβαψε και η λάμψη του Δημάρχου που έχει τον Μπακογιαννη πρότυπο.
Τουλάχιστον ο Μπακογιαννης τις διαγραμμίσεις τις κάνει όπως στην υπόλοιπη ΕΥΡΩΠΗ νύχτα οπού οι οδηγοί δεν ταλαιπωρούνται βάζει ειδική βαφή με ανακλαστικά στοιχεία και δεν πάει να κάνει διαγράμμιση διαβάσεων Μπότσαρη και Αποκορώνου 9 το πρωί Δευτέρας.