Κύριε Διευθυντά!
Η ονομασία κάθε φθόγγου της αλφάβητου δεν είναι τυχαία. «Άλφα, το στοιχείον, παρά το άλφω, το ευρίσκω. Πρώτον γαρ των άλλων στοιχείων ευρέθη…» «Αλφηστής = ο άνθρωπος παρά το αλφείν… μόνος γαρ ο άνθρωπος ευρετικός εστί».
(Ετυμολογικό το Μέγα) «Αλφή η τιμή και άλφα το στοιχείον» (Ησύχιος) αλφάνω/ αλφαίνω = προσπορίζομαι, κτώμαι, φέρω, ευρίσκω. Αλφαίνω, διότι «εκ της αλός φαίνω», εκ της θαλάσσης φαίνω/ φανερώνω, προσπορίζω αυτά που κτώμαι. Ανέκαθεν η θάλασσα ήταν πηγή βιοπορισμού και κτήσης για τους Έλληνες. Αλφή = κτήσις, (τιμαλφή) άλφιτον= άλευρον, πρωταρχικόν δια την ζωήν. «το δ’ αυ άλφα τω “μεγάλω” απέδωκε» Κρατύλος Πλάτωνος, 427 Β. Τα βασικά στοιχεία του σύμπαντος κόσμου έχουν ονομασθή με λέξεις οι οποίες αρχίζουν από Α: αήρ, αέλιος, αιθήρ, άρουρα, αία, άλς, αρχή, άνθρωπος.
Το Α εκτός της συνήθους εναλλαγής του με το Η (μήτηρ/ μάτερ), εναλλάσσεται και με το Ο, και το Ο συνηθέστατα κείται αντί του Α π.χ. ορρωδώ (= φοβούμαι), αρρωδώ.
Το Α εναλλάσσεται και με το Ε: Άρταμις/ Άρτεμις, άτερος/ έτερος.
Ως φωνήεν είναι δίχρονο (Υ, Ι τα άλλα δύο), δηλαδή άλλοτε είναι βραχύ και άλλοτε μακρόν.
«αλφεσίβοιαι παρθένες» στον Όμηρο είναι οι παρθένες που λόγω της ομορφιάς τους φέρουν/ προσπορίζουν πολλά βόδια στους γονείς τους. Αλφεσίβιος εκ του αλφαίνω + βους/ βόδι με το φαινόμενο της συνεκφοράς- συνεκδοχής οι Φοίνικες (Σημιτοφοίνικες) προσέδωσαν στο «άλφα» την έννοια του βοδιού και το είπαν «άλεφ». Ο Πλούταρχος ειρωνεύεται με τον δικό του τρόπο αυτούς που λένε ότι οι Έλληνες πήραν το άλφα σαν «άλεφ» από τους Φοίνικες: «Τις αιτία, δι’ ην το άλφα προτέτακται των στοιχείων… φασί το άλφα πάντων προτάξει, διά το Φοίνικας ούτω καλείν τον βουν, ον ου δεύτερον, ουδέ τρίτον, ώσπερ Ησίοδος, αλλά πρώτον τίθεσθαι των αναγκαίων…», δηλαδή «λένε ότι η αιτία που το άλφα προτέτακται (προτάσσεται) των στοιχείων είναι γιατί οι Φοίνικες λένε έτσι το βόδι, δηλαδή (γι’ αυτούς που το λένε) το βόδι είναι πρώτο των αναγκαίων και δεν είναι δεύτερο ή τρίτο, όπως λέει ο Ησίοδος», εννοώντας ότι οι Έλληνες, όπως λέει και ο Ησίοδος, ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΕΒΑΖΑΝ ΤΟ ΒΟΔΙ, ως πρωταρχικό είδος, πόσσω μάλλον να ονομάσουν έτσι το πρώτο τους στοιχείο λόγω του… βοδιού!
Εάν στα σχολεία μας εδιδάσκετο η Ελληνική Γλώσσα με έναν τρόπο αναλυτικό και με κριτική σκέψη, δεν θα είχαμε φθάσει σήμερα σ’ αυτήν την κατάντια του μέσου μαθητή να μην μπορεί να γράψει και να μιλήσει σωστά.
Κωνσταντίνος Κ. Κνιθάκης
Κωνσταντίνε χαιρετώ την επανεμφάνιση σου μετά από μεγάλη απουσία νομίζω!
Αξιότιμε κύριε, το κείμενο σας είναι η ελπίδα που χρειάζεται η κοινωνία μας. ΄Οσοι έτυχε να ζήσουμε για δεκαετίες σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες και βλέπαμε ότι τα σχολεία που φοιτά η πολιτική, η οικονομική και η επιστημονική τους ελίτ έχουν σαν βάση τους την κλασσική παιδεία και διδάσκονται τα αρχαία ελληνικά κείμενα νιώθαμε θλίψη για το “ολίσθημα” της παιδείας μας. Η διδασκαλία όπως την προτείνετε είναι πιστεύω η έξοδος από τον “λαβύρινθο” της θολούρας , της αβάσταχτης ελαφρότητας του τίποτα και του “δεν βαριέσαι” …Είναι ο μόνος τρόπος για την επιστροφή στην τετράγωνη λογική και το ηθος που έχει απόλυτη ανάγκη η πατρίδα μας για να επιπλεύσει σε ένα περιβάλλον κινούμενη άμμος που επικρατεί στην περιοχή μας…Θέλω να ελπίζω ότι θα συνεχίσετε να κάνετε “θόρυβο” με τις απόψεις σας και ποιός ξέρει καμιά φορά ίσως ανοίξει και του κουφού η πόρτα…Με εκτίμηση