Με την πανδημία μαινόμενη οι Έλληνες γιορτάζουν το Άγιο Πάσχα.
Το Πάσχα, αυτή η σπίθα της διακονίας, μας κάνει να στέρψουμε στους συμπολίτες μας που νοσηλεύονται στα νοσοκομεία αλλά και στον ενθουσιασμό των νέων για τον εμβολιασμό.
Καθένας μας έχει το δικαίωμα στην υποστηρικτική παρουσία και την αγάπη ενός ανθρώπου δίπλα του, καθένας μας αποκτά το δημοκρατικό δικαίωμα για εμβολιασμό.
Η Ελληνική Δημοκρατία με τον κορωνοϊό δεν φορά «περούκα με μπούκλες».
Προσφέρει, αγωνίζεται, συνδράμει μέσα σε ένα πλαίσιο κανόνων, υποχρεώσεων και δεσμεύσεων.
Αυτό το Πάσχα δεν είναι όπως το ονειρευτήκαμε· βάλαμε όλα τα λεφτά μας για ένα ασφαλές καλοκαίρι.
Παρά ταύτα, όμως, η σπίθα σιγοκαίει στην ψυχή μας.
Η Άνοιξη, η φύση, ο Θρήνος, η Ανάσταση, συνθέτουν ένα διάβα μέσα στην Ιστορία.
Είναι βλέπετε πολλοί οι “κλητοί” μέσα σε τούτη τη φουρτούνα.
Μα η σπίθα καίει.
Η έννοιά μας δίπλα στους συμπολίτες μας, στους ανθρώπους μας, στην υπέρβασή μας.
