Κατά τη διαδικασία ψηφοφορίας στις γαλλικές εκλογές του Α΄ γύρου στη φίλη χώρα, διαφαινόταν ως το πιο πιθανό αποτέλεσµα στις 7 Ιουλίου να υπάρξει εµπλοκή στο γαλλικό κοινοβούλιο. ∆ιαφαίνεται όµως, ότι οι φερόµενοι ως κερδισµένοι µπορεί να µην είναι η Λε Πεν και ο (ίσως) νεώτερος Γάλλος πρωθυπουργός Μπαρντελά. Για να δηµιουργηθεί φραγµός στην ακροδεξιά του γαλλικού Εθνικού Συναγερµού απαιτείται άµεση και σηµαντική δουλειά µεταξύ του κόµµατος του προέδρου Μακρόν και της Αριστεράς που ήλθε δεύτερη στον περίεργο αυτό αγώνα δρόµου.
την περίπτωση που δεν επιτευχθεί συµφωνία µεταξύ του τρίτου κόµµατος του Μακρόν και του δεύτερου της γαλλικής αριστεράς ως εναλλακτική λύση, θα δηµιουργηθεί το πρόπλασµα να οδηγηθεί η Ευρώπη σε σηµαντική διατάραξη των δυτικών αξιών και συµµαχιών που ο Πούτιν και ο Σι Τζινπίνγκ µπορεί µόνο να ονειρεύονταν! Και τελικά όλοι θα θυµηθούν τον θανόντα προσφάτως γηραιό Κίσινγκερ που ζητούσε πριν 2 χρόνια να σταµατήσει ο πόλεµος Ουκρανίας – Ρωσίας µε όσα ήδη είχαν χαθεί για τη Ουκρανία.
Και επιµένουµε ότι εκεί οδηγούν οι βεβιασµένες ενέργειες των (άσκεφτων) ταγών της Ευρώπης και πρωτίστως του καταβαραθρωµένου Γάλλου προέδρου, που οραµατίστηκε την ποδηγέτηση της Ρωσίας, χωρίς να µελετήσουν τις επιπτώσεις των κυρώσεων που επέβαλαν και εξακολουθούν να επιβάλουν. Με ένα σύµµαχο των Γάλλων, τον καγκελάριο Σόλτζ τα πράγµατα έφθασαν εκεί που είναι, χωρίς τίποτα να προϊδεάζει ότι ο Εθνικός Συναγερµός δεν θα µπορέσει να κερδίσει εναντίον ενός Ρεπουµπλικανικού Μετώπου1
Το κόµµα του Τζορντάν Μπαρντελά και της Μαρίν Λεπέν ήρθε πρώτο στις βουλευτικές εκλογές στον πρώτο γύρο. Το πλέον εφικτό σενάριο µετατρέπει το Γάλλο πρόεδρο σε εκτελεστή της πολιτικής που οραµατίζεται η γαλλική αριστερά, αφού κατάφερε ο λαός αυτός να συνασπιστεί γύρω από το σύνολο των αριστερών δυνάµεων µε την πλούσια ιστορία. Χωρίς αυτό να σηµαίνει και πολλά πράγµατα γιατί παραέχει µεγαλώσει ο µαύρος όφις της ακροδεξιάς στη χώρα αυτή και µπορεί ακόµη και τώρα να καταλάβει την εξουσία πράγµα που οι Ευρωπαίοι δηµοκράτες κάθε απόχρωσης απεύχονται.
Και εµείς, από την πλευρά µας, εξακολουθούµε να είµαστε αποµακρυσµένοι παρατηρητές των λάθος αποφάσεων που έχουν ληφθεί επί σειρά ετών µε τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας, συρόµενοι πίσω από το αµερικάνικο άρµα που ξέµεινε και αυτό από καύσιµα προώθησης. Χωρίς να µπορούµε να κάνουµε κάτι περισσότερο από το να θίγουµε ότι η πτώχευση του πληθυσµού της Ευρώπης είναι προ των πυλών, λόγω των αποφάσεων για τις κυρώσεις, οι οποίες οδήγησαν σε:
1. εκρηκτικές τιµές την ενέργεια και τις επιπτώσεις στην παραγωγή βιοµηχανικών αγαθών,
2. στέρηση πρώτων υλών για παραγωγή λιπασµάτων απαραίτητων «διπλασιαστών» της αγροτικής παραγωγής
3. έντονη διατάραξη της εφοδιαστικής αλυσίδας που εκτίναξε τις πληθωριστικές πιέσεις των αγαθών µε προφανή αδυναµία των νοικοκυριών να προµηθευτούν τα απαραίτητα προς το ζην.
Η Γαλλία όµως είναι µια χώρα που έχει στηρίξει την αναπτυξιακή της διαδικασία σε µέγιστο βαθµό στην ΕΕ, χορηγώντας της και σηµαντικό ποσοστό των ετήσιων δαπανών µαζί µε τη Γερµανία για τη λειτουργία της ΕΕ. Στο όλο σκηνικό η Γαλλία είναι σήµερα µια χώρα µε σηµαντικό ποσοστό µεταναστών που δηµιουργούν πλέον, φόβο στο µέσο Γάλλο ιθαγενή που αναγκαστικά οδεύει προς εκείνους που φωνάζουν να κλείσουν τα σύνορα! Το πρόβληµα της µετανάστευσης ορίζεται λοιπόν, ως ένα παλαιό µεν, αλλά νέο, ως προς τις επιπτώσεις, ζήτηµα του τρίπτυχου που ορίζεται ως χώρα προέλευσης – διέλευσης και προορισµού. Ας µη λησµονούµε ότι χώρες όπως η Γαλλία έχουν κερδίσει τα µέγιστα από την καταλήστευση των αποικιών και άλλων εθνών στις υπόλοιπες Ηπείρους γέννησης της µετανάστευσης, Αφρική Ασία, µε έµφαση τη Μέση και την Εγγύς Ανατολή και τη Λατινική Αµερική. Και επιπροσθέτως, χώρες διέλευσης όπως η χώρα µας έχει πληρώσει τα µέγιστα για τη µετανάστευση και τη λαθροµετανάστευση. Η επικράτηση της γαλλικής ακροδεξιάς θα εντείνει το πρόβληµα αυτό.
Από την άλλη πλευρά οι Γάλλοι είδαν την πρόθεση του Μακρόν να αποστείλει στρατεύµατα, εκτός των άλλων στρατιωτικών όπλων και εφοδίων στην Ουκρανία, κινδυνεύοντας να εµπλέξει ολόκληρη την Ευρώπη σε αχαρτογράφητα νερά και επιβιώσει εξαιρετικά δύσκολες, έως αδύνατες! Εδώ µάλλον η διάθεση των Γάλλων ήταν τιµωρητική, γι αυτό και σηκώθηκαν από τον κυριακάτικο καναπέ τους και πήγαν µαζικά να ψηφίσουν.
Αυτό σηµαίνει ότι µε οποιαδήποτε εναλλακτική λύση γαλλικές στρατιωτικές δυνάµεις δεν πρόκειται να κατευθυνθούν προς την Ουκρανία.
Πράγµα που πρέπει να µας χαροποιεί και να διαδραµατίσει ρόλο ως προς την υιοθέτηση άλλης στρατηγικής που µπορεί να οδηγήσει τα µέρη σε διαπραγµατεύσεις, για να σωθούν ανθρώπινες ζωές. Οι ζωές αυτές σήµερα χάνονται στο πλαίσια ανυπαρξίας θέλησης για ειρήνη. Ίσως οι εξελίξεις αυτές να προϊδεάζουν µια καλυτέρευση της ζωής των Ελλήνων, αν γίνει κατορθωτό να επιστρέψουµε στα πριν της ρωσο-ουκρανικής σύρραξης επίπεδα. Ας δούµε τι θα βγάλει η γαλλική µαρµίτα της επόµενης Κυριακής.
