Σήμερα, μετά από πολλούς αιώνες, η Τουρκία αποτελεί ένα ισχυρό παράγοντα στην παγκόσμια παραγωγή επιτραπέζιας ελιάς και ελαιολάδου, σύμφωνα με τον Davut Er, πρόεδρο της “Ελαιώνες του Αιγαίου” και της “Ενωσης Εξαγωγέων Ελιάς και Ελαιολάδου” της Τουρκίας. Εχουν γίνει πολλές σημαντικές επενδύσεις, τόσο από αγρότες όσο και από εμπορικές εταιρείες. Eχουν αλλάξει πολλά σε σύγκριση με πριν από είκοσι χρόνια. Στις αρχές της 10ετίας του 2000 η Τουρκία είχε 100 εκατομμύρια ελαιόδεντρα και από το 2004-05 άρχισε μια συντονισμένη προσπάθεια από την κυβέρνηση για να αυξήσει την καλλιεργούμενη έκταση με ελιές. Σήμερα έχει αυξήσει αυτόν τον αριθμό σε 173 εκατομμύρια ελαιόδεντρα και παράγει κατά μέσο όρο 170.000 τόνους ελαιολάδου και 527.000 τόνους επιτραπέζιων ελιών.
Οι νέοι ελαιώνες μπήκαν στην παραγωγή από την προηγούμενη χρονιά και η παραγωγή θα φτάσει τους 250.000 τόνους. Ο στόχος του Υπουργείου Γεωργίας και Δασών είναι το 2023 να φτάσει η παραγωγή ελαιολάδου τους 450.000 τόνους. Αν και ο σχεδιασμός προχωρεί σωστά, η υλοποίηση του στόχου εξαρτάται και από τις κλιματικές συνθήκες που θα επικρατήσουν. Ο στόχος της Τουρκίας είναι οι εξαγωγές στις αγορές της Άπω Ανατολής και της Β. Αμερικής, αλλά και η αύξηση της εσωτερικής κατανάλωσης, από τα 2 kg που είναι σήμερα στα 5 kg ανά άτομο. Τα τελευταία χρόνια άρχισαν να χρησιμοποιούνται σύγχρονες τεχνολογίες για την ελαιοσυλλογή σε πολλές περιοχές, και η χρήση τους αυξάνεται κάθε χρόνο. Οι νέες τεχνολογίες αυξάνουν την παραγωγή ανά άτομο και μειώνουν την απαιτούμενη εργασία για τη συγκομιδή. Επιπλέον, υπάρχουν μερικές υπερεντατικές φυτείες στην Τουρκία για έρευνα και αξιολόγηση.
Στην Τουρκία, σχεδόν το σύνολο των ελαιουργείων είναι φυγοκεντρικά νέας τεχνολογίας, ενώ ο αριθμός των παραδοσιακών με μυλόπετρες και πρέσες είναι πολύ περιορισμένος. Στόχος είναι και η βελτίωση της ποιότητας του ελαιολάδου και γι αυτό η Τουρκία έχει υπερσύγχρονα εργοστάσια παραγωγής φυγοκεντρικών ελαιουργείων που πουλιούνται στην εγχώρια αγορά και στο εξωτερικό. Παράλληλα, γίνεται έρευνα για την αξιολόγηση των ντόπιων και ξένων ποικιλιών ελιάς ως προς την καταλληλότητά τους για την παραγωγή σε διαφορετικές περιοχές που αναπτύσσεται η ελαιοκαλλιέργεια. Τέλος στην Τουρκία, υπάρχουν 10 εργαστήρια οργανοληπτικής αξιολόγησης του ελαιολάδου, 5 από τα οποία είναι διαπιστευμένα από το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιοκομίας (IOC).
*Ο Κ. Χαρτζουλάκης είναι γεωπόνος-ερευνητής