Κύριε διευθυντά,
θα σας απασχολήσω με ένα περιστατικό. Στις 6/7 του τρέχοντος έτους, γύρω στις δώδεκα η ώρα πήγα σ’ ένα μαγαζί στο κέντρο της πόλης (σ.σ. βάσει νόμου δεν επιτρέπεται η δημοσίευση της επωνυμίας) για να αγοράσω ένα θερμό.
Η τιμή του θερμού ήταν 8,90 ευρώ. Δίνω στην ταμεία 20 ευρώ και μου δίνει ρέστα 1,10 ευρώ. Τη ρωτώ τι είναι αυτά και μου απαντά είναι τα ρέστα. Της λέω πώς είναι δυνατόν από 20 ευρώ να είναι τόσο λίγα. Η ταμίας αφού στριφογύρισε κοιτά το ταμείο και μου λέει περίμενε. Μπαίνει δίπλα σε έναν χώρο και αφού στρέφει το κεφαλάκι της δύο – τρεις φορές προς εμένα, μου λέει με απειλητικό ύφος περίμενε (που σημαίνει να δεις τι έχεις να πάθεις).
Αφού είδε στην κάμερα τη συναλλαγή, όπως ήταν επιστρέφει εκνευρισμένη, μου δίνει το δεκάρικο και μου ζητάει συγγνώμη. Τη ρωτώ «το συνηθίζετε αυτό»; Εκνευρισμένη απαντά και μου λέει «σου είπα συγγνώμη».
Πιστεύω πως αυτό είναι κόλπο του καταστήματος, όπου βλέπουν ηλικιωμένους να τους εκμεταλλεύονται, καθώς εγώ είμαι 77 ετών αλλά ο χρόνος δόξα τω θεώ δεν με έχει αγγίξει στη λογική.
Όσο για το συγγνώμη λένε ότι από τότε που βγήκε το συγγνώμη χάθηκε το φιλότιμο. Γι’ αυτό ηλικιωμένοι, τα μάτια σας δεκατέσσερα.
Με αγάπη και τιμή
Αθανάσιος Μέμας
