Κύριε διευθυντά,
στην ιστοσελίδα της εφημερίδας σας δημοσιεύθηκε στις 20/12/2020 ένα άρθρο με τίτλο “Ο αγώνας συνεχίζεται νια τον Λόφο Καστέλι” όπου δημοσιεύονται αποσπάσματα από ανακοίνωση της “Πρωτοβουλίας ενάντια στη ξενοδοχοποίηση των μνημείων στο Λόφο Καστέλι”. Ένα από αυτά είναι το εξής: «Θα ενημερώσουμε, επίσης, τις αρμόδιες ισραηλινές αρχές στην Ελλάδα και τους φορείς ελληνο-ισραηλινής συνεργασίας για την επιχειρούμενη κατάληψη των Μνημείων της πόλης από ισραηλινών συμφερόντων εταιρεία υπενθυμίζοντας σε αυτές πως η χανιώτικη κοινωνία όχι μόνο σεβάστηκε την “Συναγωγή” αλλά συνέβαλε αποφασιστικά στην αναστήλωση και λειτουργία της».
Τα περί σεβασμού της Συναγωγής Ετζ Χαγίμ (οι συναγωγές έχουν όνομα, δεν είναι ανώνυμες), εάν με αυτό εννοούν ότι δεν καταπατήθηκε για να μετατραπεί σε κάτι άλλο ή δεν γκρεμίστηκε, ασφαλώς είναι αληθή. Αλλά περισσότερο αληθές είναι ότι ο πραγματικός σεβασμός εκδηλώθηκε με την αναστήλωση και την επαναλειτουργία της, η οποία οφείλεται κυρίως σε έναν άνθρωπο, τον αείμνηστο Νίκο Σταυρουλάκη.
Η Συναγωγή Ετζ Χαγίμ είναι μια ελληνική Συναγωγή και, συγχρόνως, ένα ελληνικό μνημείο. Δεν ανήκει ούτε συνδέεται είτε με «ισραηλινούς επενδυτές» είτε με «ισραηλινές αρχές». Όταν, λοιπόν, οι συγγραφείς της ανακοίνωσης της “Πρωτοβουλίας” γράφουν περί ενημέρωσης των «ισραηλινών αρχών» ή των «ισραηλινών επενδυτών» στην πραγματικότητα -και ανεξάρτητα από τις προθέσεις τους- καλλιεργούν έναν υπόρρητο αντισημιτισμό και, ταυτοχρόνως, στοχοποιούν τη Συναγωγή Ετζ Χαγίμ.
Ας θέσουμε ορισμένα απλά ερωτήματα για να γίνει κατανοητό πού οδηγούν αυτά που αναφέρει η “Πρωτοβουλία”. Εάν oι «ισραηλινοί επενδυτές» επιμείνουν στα σχέδια τους, τότε η χανιώτικη κοινωνία θα σταματήσει να σέβεται την Συναγωγή; Και τι σημαίνει αυτό; Δεν είναι μια έμμεση αλλά σαφής απειλή; Γιατί θα ενημερωθούν οι «ισραηλινές αρχές» αφού η Συναγωγή δεν ανήκει στο Ισραήλ; Εάν στο μέλλον οι ελληνο-ισραηλινές σχέσεις μεταβληθούν προς το δυσμενέστερο, τότε η Συναγωγή θα πρέπει να σταματήσει να υπάρχει;
Η Συναγωγή Ετζ Χαγίμ, όπως και το Μνημείο για τα θύματα του Τάναϊς, δεν είναι ούτε μέσα διαπραγμάτευσης -και πολύ περισσότερο μέσα εκβιασμού- ούτε μέσα πίεσης ούτε ένας τρόπος για να ενισχυθεί θετικά η διεθνής εικόνα της χώρας ή οι σχέσεις της με το Ισραήλ. Εάν έτσι τα αντιμετωπίζει κάποιος, τότε ασεβεί στους νεκρούς μας, ασεβεί στην ιστορία μας, ασεβεί στη πατρίδα μας.
Η Συναγωγή Ετζ Χαγίμ ανήκει στο Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδος, όχι στο Ισραήλ. Είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους οι Χανιώτες είναι περήφανοι για την πανέμορφη πόλη τους. Είναι δική τους όπως είναι και ο Ορθόδοξος Ιερός Καθεδρικός Ναός των Εισοδίων της Θεοτόκου αλλά και ο Ρωμαιοκαθολικός Καθεδρικός Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Και αυτά που είναι δικά μας τα προστατεύουμε, τα αναδεικνύουμε και τα αγαπάμε. Δεν τα χαρίζουμε σε κανέναν και δεν τα διαπραγματευόμαστε με κανέναν.
Αξιότιμε κύριε διευθυντά,
με την ευκαιρία της επικοινωνίας μας, παρακαλώ δεχθείτε τις θερμότερες ευχές μου για το Αγιο Δωδεκαήμερο που ήδη διανύουμε.
O γενικός γραμματέας Θρησκευμάτων
Γιώργος Καλαντζής
Εξόχως εύστοχη και τεκημριωμένη επιστολή απο τον Κ. Καλαντζή, που φωτίζει τη -σε πολλούς άγνωστη – προσφορά του αείμνηστου κ. Νικου Σταυρουλάκη.
Η (κατά τα άλλα ανώνυμη) “πρωτοβουλία” συνεχίζει τη σκόπιμη διαστρέβλωση, τη λάσπη, το λίβελο και τελευταία τις θρασύδειλες δηλώσεις-απειλές για να καπελώσει το γόνιμο διάλογο που συνεχίζεται -οχι μόνο για τη συγκεριμένη, αλλά για όλες – τις επενδύσεις και τις αναστηλώσεις στα Χανιά.
Μάρκος Δασκαλάκης