Ανάδυση χαμηλών ενστίκτων, φανατισμός της κερκίδας, άκρατος λαϊκισμός, ανοχή στην ανομία και τη βία. Γιατί φτάσαμε ως εδώ;
Ο αέρας μυρίζει και πάλι μπαρούτι και τα social media ζέχνουν από κατάρες, “ψόφους” και εχροπάθεια.
Οι γωνίες λειάνθηκαν επικίνδυνα, οι “κανόνες εμπλοκής” στην πολιτική ζωή πετάχτηκαν στα σκουπίδια, κάποιοι υποψιασμένοι λένε ότι ίσως έτσι θα βαδίσουμε από ‘δω και κάτω. Έτσι φτάσαμε να κρατάμε την μύτη μας (από την μπόχα) γι’ αυτά που λέγονται και ακούγονται στο… υπέδαφος μιας γκρίζας κοινωνικής ζωής.
Και το χειρότερο μέχρι στιγμής, ουδείς δείχνει έτοιμος ότι προτίθεται να αλλάξει κασέτα ή να πατήσει το στοπ.
Νομίζω οι αφελείς (οι ουτιδανοί) ότι αυτοί δεν θα πνιγούν μέσα στη λάσπη ή πάλι μπορεί να πιστεύουν ότι θα γλυτώσουν όταν θα ανοίξουν οι “πύλες του φρενοκομείου”. Όλα μα όλα που συμβαίνουν -τελευταία- ψηφίδες στο ίδιο παζλ που αρχίζει να σχηματίζεται στη δημόσια σφαίρα, όταν (αυτοί) νομίζουν ότι θα ανεβάσουν το ίδιο έργο, το χιλιοπαιγμένο, με τους πρωταγωνιστές του 2014.
Είμαστε και εμείς που παίζουμε για την φανέλα και πιστεύουμε ότι δεν πρέπει να σφαχτείς για χάρη της.
Αξιότιμε κύριε,με αφορμή την τελευταία σας πρόταση για όλους εμάς που παίζουμε για την φανέλα με το εθνόσημο θα έλεγα εγώ χωρίς να διακρίνουμε σε πιά ομάδα παίζει ο έχων καλή απόδοση πρός όφελος της κοινής μας πατρίδος,επιτρέψτε δυό επιπλέον λόγια.Θεωρώ ότι ειδικά αυτό το τμήμα της κοινωνίας πρέπει να κρατήσει χαμηλούς τόνους και με την καλύτερη δυνατή διαλεκτική ,ωστε να περιθωριοποιήσει τα άκρα και την ακραία χυδαιότητα.΄Οσοι από εμάς έτυχε να περάσουν μεγάλα χρονικά διαστήματα σε ευρωπαϊκές χώρες έβλεπαν με μελαγχολία τον τρόπο που διεξάγονταν η πολιτική αντιπαράθεση και ο προεκλογικός αγώνας στην χώρα,όπου χρειαζόταν μήνες να ξεβρωμίσουν οι πόλεις μας από την σχετική ρύπανση.Για μην αναφερθούμε στα πεταμένα χρήματα που είχε απολύτως ανάγκη σε άλλους χρήσιμους τομείς η πατρίδα μας.Σε αντίθεση στις άλλες ευρωπαϊκές δημοκρατίες διεξαγόταν ένας ήπιος,με στοιχειοθετημένο λόγο και επιχειρήματα προεκλογικός αγώνας που σχεδόν πέρναγε ανεπαίσθητος.Πάνω που στην χώρα μας άρχισε να φαίνεται μια κάποια κανονικότητα και ξεφύγαμε από τα χρωματισμένα καφενεία και την αερολογία του μπαλκονιού μας πρόλαβε η καταστροφική βωμολοχία με όλα τα συμπαραμαρτούντα των πάνω και των κάτω πλατειών.Βιώσαμε να μειώνεται το κύρος της πατρίδος μας να επικρατούν αλλόφρονες καταστάσεις αλλά αντέξαμε, οι δημοκρατικοί θεσμοί έμειναν όρθιοι και έστειλαν ένα κομμάτι αυτής της ανωμαλίας εκεί που πρέπει :στον Δομοκό ,στο Μαλανδρίνο και στην Κασσαβέτεια.΄Εχει σημασία όταν ακραίοι θα επιδιώκουν την πόλωση και την ανωμαλία να υπάρχουν ψύχραιμες θεσμικές φωνές που να τους θυμίζουν ότι η Ελληνική Δημοκρατία-Κοινωνία είναι σε θέση να “τους ταράξει στην νομιμότητα” ….Με εκτίμηση