Οι “ταμπέλες”…

Νέο πλήγμα για τον «ελληνισμό» ενέσκηψε με το νέο σύστημα διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών στα σχολεία!
Δικαίως χτυπά ο «Άγιος» στο Αίγιο τις καμπάνες πένθιμα, αφού ως γνωστόν αιώνες τώρα υπάρχουμε ως έθνος, διότι οι μαθητές μας επιδίδονταν με ζήλο στη μελέτη του μαθήματος των Θρησκευτικών στο σχολείο και τώρα απειλούνται με πλήρη αφελληνισμό. Ως γνωστόν άλλωστε από εποχής Παπαρρηγόπουλου «έθνος» και «εκκλησία» πάνε μαζί και όσο πιο καλός «χριστιανός» δηλώνεις τόσο πιο καλός «Έλληνας» είσαι!
Επίσης είναι γνωστό πως η «ταμπέλα» είναι πολύ σημαντικό πράγμα, αφού δεν έχει σημασία, αν πράττεις «αριστερά», αλλά να το γράφεις στην ταμπέλα, ούτε αν πράττεις «χριστιανικά», αλλά πάλι να το έχεις στην προμετωπίδα. Το ίδιο συμβαίνει και με άλλες αξίες ή αρχές, «δημοκρατία», «ελευθερία», «δικαιοσύνη» κ.λπ.
Προσοχή στις «ταμπέλες» κι ας μην έχει καμιά σημασία πως η αντιπαράθεση είναι μάχη χαρακωμάτων που ουδεμία σχέση έχει με τους πραγματικούς κινδύνους που ελλοχεύουν για την «ελληνικότητά» μας και την πολιτιστική μας φυσιογνωμία.
Η κυβέρνηση μέσα στις πολιτικές «συμμόρφωσης» που ακολουθεί προς τις «φίλιες» πλέον δυνάμεις των ευρωδουνουτούδων, θέλει και πρέπει να δώσει διαπιστευτήρια αριστεροφροσύνης και προοδευτισμού στο εσωτερικό. Η αντιπολίτευση απ’ την άλλη ως αμιγώς εμπνεόμενη από τα χριστιανικά χρηστά ήθη, σκίζει τα… χριστιανικά της ιμάτια για τους «αντίχριστους» συριζαίους, οι ΑΝΕΛ προσπαθούν διά της σθεναρής αντίστασής τους να συγκρατήσουν τους ελάχιστους ψηφοφόρους τους, ενώ οι μπρατσωμένοι «χριστιανοί» με τα ξυρισμένα κεφάλια και τις σβάστικες οδύρονται κι αυτοί καθώς αντιλαμβάνονται κι αυτοί τους κινδύνους.
Δυστυχώς κάθε μορφής εξουσία θέλει να συγκρατεί παντοιοτρόπως την «πελατεία» της και δε νοιάζεται ουδόλως για την ουσία. Ως «ουσία», λοιπόν, ας εξετάσουμε, αν οι χριστιανικές «αρχές» υπηρετούνται πραγματικά και έχουν σχέση με κάποιο μάθημα σχολικό που καθορίζει τον βαθμό πίστης μας, ενώ παράλληλα «ουσία» είναι αν ο υπουργός Παιδείας εντόπισε το μείζον πρόβλημα των προγραμμάτων σπουδών στα Θρησκευτικά ή πουλά «αριστεροφροσύνη» που εσχάτως αμφισβητείται από τα «υπερταμεία» των δανειστών μας!!!
Η πολιτική, κοινωνική ζωή της χώρας πορεύεται με τη γνωστή υποκρισία που χωρίζει τους Έλληνες σε «αντίχριστους» και «χριστιανούς», «προοδευτικούς» και «οπισθοδρομικούς» αρνούμενη να μπει στην ουσία, που δεν είναι άλλη από την αλήθεια και την πραγματική γνώση, όχι της «ταμπέλας» και του «ονόματος», αλλά της ηθικοπνευματικής καλλιέργειας που δεν κρίνεται από τον βαθμό «χριστιανοσύνης» και «αριστεροσύνης», αλλά από τη συνείδηση ευθύνης και ανυπόκριτου ανθρωπισμού.