Ποτέ δεν ήταν περιττή πολυτέλεια η τέχνη.
Αντιθέτως από νωρίς ο άνθρωπος συνειδητοποίησε πως είναι ανάγκη, είναι τροφή ψυχής. Και είτε είσαι ο καλλιτέχνης είτε είσαι το κοινό – οι άνθρωποι- που απολαµβάνουν την τέχνη, η χαρά, η ικανοποίηση και η συγκίνηση είναι αµφίδροµα συναισθήµατα.
Η τέχνη εν τέλει γίνεται µία αποκάλυψη που µας παρασύρει πέρα από τα όρια της καθηµερινότητας µας ζωής. Θα µπορούσαµε να πούµε πως η τέχνη είναι η ζωογόνα πνοή που τροφοδοτεί τον άνθρωπο µε δύναµη ώστε ν’ αντιµετωπίζει τις δυσκολίες µε κουράγιο κι ελπίδα.
Άλλωστε γι’ αυτό παρατηρούµε σε δύσκολες περιόδους η τέχνη, ο πολιτισµός να ανθίζει. Και για του λόγου το ασφαλές στους σηµερινούς χαλεπούς καιρούς βρέθηκα στον βενετσιάνικο ναό του Αγ. Ρόκκου στα Χανιά σε έκθεση εικαστικών καλλιτεχνών. Παρόλο που οι λυρικοί στίχοι γνωστού τραγουδιού επιµένουν ότι «Τα Κύθηρα ποτέ δεν θα βρούµε», θα σας πως ότι τα βρήκα στην έκθεση σύγχρονης τέχνης Κυθηρίων και Κρητών καλλιτεχνών που στεγάστηκε στον Αγ. Ρόκκο µε τίτλο “Η θάλασσα που µας ενώνει”.
Βρήκα τα Κύθηρα µέσα από τη φαντασία και τον καλλιτεχνικό οίστρο των εικαστικών των δυο νησιών. Η αίθουσα γεµάτη φως και χρώµα. Θαύµασα τη σκέψη, τις ψυχικές δονήσεις, την ευαισθησία των καλλιτεχνών. Πρέπει να σηµειώσω την εξαίρετη επιµέλεια της έκθεσης από τον Ιωάννη Αρχοντάκη αναδεικνύοντας τα έργα.
Στην αίθουσα βρίσκονταν δύο από τους συµµετέχοντες καλλιτέχνες. Η κυρία Αναστασία Πετράκη και ο κ. Αντώνης Φραντζεσκάκης, οι οποίοι κατατόπιζαν, εξηγούσαν απορίες φιλότεχνων και εφοδίαζαν µε κατατοπιστικό φυλλάδιο τους επισκέπτες.
Με συγκίνηση θα αναφέρω ένα γλυπτό του αείµνηστου φίλου Γιάννη Μαρκαντωνάκη. Γεγονός είναι ότι λείπει από τα πολιτιστικά δρώµενα· αεικίνητος και πολυπράγµων καθώς ήταν.
Βεβαίως το κάθε έργο είχε τη δική του δυναµική και προφανώς τη δική του ιστορία. Το έργο της κας Αναστασίας Πετράκη µε εντυπωσίασε και ως σύλληψη και ως εκτέλεση. Με τίτλο “Αντίφωνα” και µε πρωταγωνιστές τον φάρο των Χανίων και τον φάρο των Κυθήρων. Άλλωστε αυτό το έργο επελέγη από τον κ. Ιωάννη Αρχοντάκη να κοσµήσει το εµπροσθόφυλλο του κατατοπιστικού φυλλαδίου της έκθεσης. ∆εν θα παραλείψω να αναφέρω ένα πρωτότυπο έργο, συρραφή ποιηµάτων και σκίτσων του Αντώνη Φραντζεσκάκη. Αγάπη µου ποίηση.
Έφυγα από κείνον τον Ναό της Τέχνης γεµάτη οµορφιά, φως, γαλάζιο κι ό,τι είναι η Ελλάδα µας.
* Οι φωτ. είναι σκαναρισµένες από το φυλλάδιο του Xaniaart 2024
