Ο κ. Χριστόφορος Σαμαράς μένει στην Αγία Παρασκευή της Λέσβου. Είναι κτηνοτρόφος, αλλά η μεγάλη του αγάπη είναι η θάλασσα. Κάνει καγιάκ, φωτογραφίζει, αλλά δεν ψαρεύει ποτέ, όπως επισημαίνει. Πριν από λίγες ημέρες βρέθηκε στην παραλία της Σκάλας Βασιλικών. Όπως αναφέρει σε σχετικό ρεπορτάζ η Καθημερινή, η εικόνα που αντίκρισε ήταν αποκαρδιωτική. «Ολη η παραλία ήταν γεμάτη νεκρές πίνες. Τις προηγούμενες ημέρες είχε μεγάλη θαλασσοταραχή, ίσως και 10 μποφόρ, και τις ξέβρασε η θάλασσα από τα βαθιά. Προχωρούσα και σφιγγόταν η ψυχή μου, παντού πίνες, δεν φαινόταν καν η άμμος».
Ο κ. Σαμαράς έβγαλε μερικές φωτογραφίες και τις ανέβασε στο Facebook, η είδηση κυκλοφόρησε στο νησί. «Το συζητάμε συνεχώς με φίλους, ψαράδες και δύτες, δεν έχει δει κανείς ζωντανή πίνα. Ούτε μία».
Δυστυχώς, όπως φαίνεται, το παράσιτο που πλήττει από το 2018 τις πίνες και στη χώρα μας, έπληξε και τον τελευταίο υγιή πληθυσμό στη Λέσβο, που είχε εντοπιστεί πέρυσι από ομάδα δυτών – επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, στα βόρεια του κόλπου της Καλλονής. «Το 2018 είχαμε μαζική θνησιμότητα της πίνας σε όλο το νησί, τόσο στη Γέρα όσο και εκτός των κόλπων», εξηγεί ο κ. Στέλιος Κατσανεβάκης, καθηγητής Οικολογίας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου.
Το παράσιτο που πλήττει από το 2018 τις πίνες και στη χώρα μας έπληξε και τον τελευταίο υγιή πληθυσμό στη Λέσβο, που είχε εντοπιστεί πέρυσι από ομάδα δυτών – επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, στα βόρεια του κόλπου της Καλλονής. Το θέαμα είναι αποκαρδιωτικό.
«Είχαμε όμως σημαντική επιβίωση σε ένα συγκεκριμένο σημείο και μάλιστα είχαμε συνεργαστεί με τους αλιείς για να μην ψαρεύουν εκεί. Προς το τέλος του καλοκαιριού, όμως, φάνηκε ότι προσβλήθηκαν και αυτές. Επισκεφθήκαμε κάποιες περιοχές επιλεκτικά και διαπιστώσαμε ότι μεγάλο μέρος του πληθυσμού που είχε επιβιώσει, δεν τα κατάφερε. Η κατάσταση είναι χειρότερη από πέρυσι, είναι πολύ πιθανό οι πίνες να έχουν πλέον εξαφανιστεί από τη Λέσβο».
Οπως φαίνεται, η εξάπλωση του παρασίτου συνεχίζεται. «Εχουν πεθάνει σχεδόν παντού. Εικόνες σαν και αυτές της Λέσβου τις είδαμε και σε άλλες περιοχές, όπως ο Θερμαϊκός, όπου μέχρι πριν από ένα έτος είχαν επιβιώσει», σημειώνει ο κ. Γιάννης Ισσαρης, θαλάσσιος βιολόγος, συνεργάτης του ΕΛΚΕΘΕ (Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών). «Φέτος “χτύπησε” και τον Κορινθιακό, δεν έχουμε όμως σαφή εικόνα. Το τελευταίο κρούσμα που έμαθα ήταν στον Μαλιακό. Είναι πολύ λυπηρό, γιατί διέθετε ίσως τον μεγαλύτερο πληθυσμό στην Ελλάδα». Το μόνο που μπορεί να γίνει είναι έρευνα για υγιείς πληθυσμούς. «Το παράσιτο μεταφέρεται μέσω θαλασσίων ρευμάτων, δεν μπορούμε να το εμποδίσουμε.
Αρα, πρέπει να προσπαθήσουμε να εντοπίσουμε περιοχές όπου έχουν επιβιώσει και να τις προστατεύσουμε αυστηρά», λέει ο κ. Κατσανεβάκης. «Υπάρχει η διάθεση από το υπουργείο Περιβάλλοντος και την Ευρωπαϊκή Ενωση να καταρτιστεί ένα σχέδιο δράσης, αλλά δεν ξέρω τι νόημα έχει», προσθέτει ο κ. Ισσαρης. «Η μόνη μας ελπίδα είναι ότι κάποια νεαρά άτομα εγκαταστάθηκαν σε περιοχές όπου ήδη έχει “περάσει” το παράσιτο».
«Μου φαίνεται πολύ τρομακτική η σκέψη πως οι πίνες αυτές είναι οι τελευταίες που βλέπουμε στη ζωή μας», λέει ο κ. Σαμαράς. «Οταν εξαφανίζεται ένα είδος, μόνο καλό δεν μπορεί να είναι».
