Μια θλιβερή επέτειος αυτές τις µέρες: Ήταν 26 Απριλίου 1986 όταν ο αντιδραστήρας 4 πυρηνικού εργοστασίου του Τσερνόµπιλ εξερράγη και σκόρπισε ραδιενέργεια και καρκίνο σε όλον τον πλανήτη. Κι ενώ θα έπρεπε να έχουµε µάθει από αυτό το πάθηµα, ορισµένοι κυβέρνηση κι ορισµένοι στο ελληνικό πολιτικό σύστηµα είναι έτοιµοι να φέρουν πιο κοντά τον πυρηνικό τρόµο στη χώρα µας.
Τα ραδιενεργά ισότοπα που απελευθερώθηκαν στην ατµόσφαιρα από το Τσερνόµπιλ ακόµα υπάρχουν. Η ποσότητα ραδιενέργειας που απελευθερώθηκε στην ατµόσφαιρα είναι σχεδόν 200 φορές µεγαλύτερη από τη ραδιενέργεια που απελευθερώθηκε από τις δύο ατοµικές βόµβες του Ναγκασάκι και της Χιροσίµα µαζί. Τουλάχιστον 9 εκατοµµύρια άνθρωποι επλήγησαν από το δυστύχηµα: 2,5 εκατοµµύρια στη Λευκορωσία, 3,5 στην Ουκρανία και 3 εκατοµµύρια στη Ρωσία. Ο Παγκόσµιος Οργανισµός Υγείας εκτιµά ότι 9.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από την καταστροφή. Η οργάνωση Greenpeace προβλέπει ότι ο συνολικός αριθµός των νεκρών θα ξεπεράσει τις 93.000. Η ραδιενέργεια έφτασε σε πολλές χώρες και στην Ελλάδα, αγροτικά προϊόντα καταστράφηκαν, οι άνθρωποι φοβούνταν να πιουν το γάλα. Κι αυτές ήταν µόνο µερικές από τις συνέπειες που µάθαµε.
Το 2011 έγινε νέο µεγάλο πυρηνικό ατύχηµα στη Φουκουσίµα της Ιαπωνίας, για να µας υπογραµµίσει ότι το πρόβληµα δεν ήταν µόνο η πυρηνική τεχνολογία και η διαχείριση της τότε Σοβιετικής Ένωσης, αλλά η πυρηνική ενέργεια και στις άλλες προηγµένες δυτικές χώρες. Στη Φουκουσίµα το πυρηνικό ατύχηµα έγινε µετά από σεισµό 9 ρίχτερ και τσουνάµι που ακολούθησε. Αποτέλεσµα ακόµη και σήµερα δάση, ποτάµια και γη παραµένουν µολυσµένα, ενώ πάνω από 160.000 άνθρωποι αποµακρύνθηκαν και 2.000 πρόωροι θάνατοι περιλαµβάνονται στις συνέπειες.
Και σα να µην έγιναν όλα αυτά, σα να µη µάθαµε τίποτα, ο Έλληνας πρωθυπουργός µιλάει για κατασκευή “µικρών αντιδραστήρων” στην Ελλάδα. Έχουν µάλιστα προηγηθεί διαβουλεύσεις της κυβέρνησης µε τη Βουλγαρία για πυρηνικό σταθµό “ελληνικών” συµφερόντων και προετοιµασία των Περιφερειών της χώρας για υποδοχή βουλγαρικών πυρηνικών αποβλήτων (µιας κι έχουµε τόσο τέλεια λύσει το θέµα των απλών σκουπιδιών!). Συνεργασία πρότεινε και ο πρόεδρος της Τουρκίας, που µετά την ολοκλήρωση της κατασκευής από τη Ρωσία πυρηνικού αντιδραστήρα στο Ακούγιου, προγραµµατίζει και άλλα στη Σινώπη και την Αν. Θράκη.
Πίσω βέβαια από τη σπουδή της Τουρκίας αλλά και άλλων χωρών όπως το Ιράν για να αποκτήσουν πυρηνικά εργοστάσια κρύβεται η επιθυµία τους να αποκτήσουν και πυρηνικά όπλα, µιας και υπάρχει άµεση σύνδεση, όπως έδειξαν παλιότερα τα παραδείγµατα του Ισραήλ, του Πακιστάν και της Νότιας Αφρικής. Αν ήταν τόσο «αθώα» η –υποτίθεται- «ειρηνική» χρήση της πυρηνικής ενέργειας, δε θα γινόταν αυτός ο χαµός και οι διαπραγµατεύσεις για τα πυρηνικά του Ιράν.
Απέναντι σε αυτόν τον επικίνδυνο κόσµο στον οποίο θέλουν να ζούµε, υπάρχει η εναλλακτική λύση των Ήπιων και Ανανεώσιµων Πηγών Ενέργειας. Ο ήλιος και ο άνεµος µας χαµογελούν. Η κυβέρνηση θα πρέπει να προωθήσει τα φωτοβολταϊκά στις στέγες κατοικιών και δηµόσιων κτηρίων, σχολείων, νοσοκοµείων κοκ και την αποκεντρωµένη, τοπικά ελεγχόµενη από τους πολίτες παραγωγή ενέργειας από ΑΠΕ µέσω ∆ήµων και ενεργειακών κοινοτήτων για να έχουν δωρεάν ρεύµα οι πολίτες χωρίς καταστροφή της φύσης, αντί να επιδοτεί µεγάλες εταιρείες και ορυκτά καύσιµα και να σχεδιάζει πυρηνικά.
*Ο Φώτης Ποντικάκης είναι µέλος των Πράσινων – Οικολογία
