Ενα σπουδαίο κείμενο τόλμης και αλήθειας για την ευθύνη των χριστιανών για την ανισότητα, την εκμετάλλευση, τη φτώχεια και την πείνα, με συνεχείς οικονομικές κρίσεις και μεθοδεύσεις στον σύγχρονο ανταγωνιστικό και απάνθρωπο κόσμο.
Mε έλλειψη των στοιχειωδών μέσων για την επιβίωση του ανθρώπου. Με 800 εκατομμύρια να υποφέρουν από πλήρη υποσιτισμό, ενώ 3 δισεκατομμύρια συνανθρώπων μας ζουν με λιγότερα από 2 δολάρια την ημέρα.
Ομως και ο ελληνικός λαός οδηγείται, όπως και άλλοι περιφρονημένοι λαοί, σε κατάσταση μεγάλης λιτότητας, που θα αγγίζει τα όρια της φτώχειας, της πείνας, της γενικής δυστυχίας. Με σκληρές απαιτήσεις των εταίρων μας να περιπέσουμε σε μακροχρόνια δυστυχία με πολλών μορφών “άλωση” της οικονομικής και εθνικής κυριαρχίας μας, με πολλαπλές εκμεταλλεύσεις και πλήρη αποδυνάμωση του λαού μας.
Ομως, ο αρχιεπίσκοπος της συνύπαρξης, της ειρήνης, της καταπολέμησης της φτώχειας και της “ανάστασης” της πραγματικής χριστιανοσύνης οδηγεί την ανθρωπότητα σε μία παγκόσμια συνεχή κρίση, ενώ όλες οι θρησκείες, στην πραγματικότητα είναι κατά της φτώχειας, της ανισότητας, της πείνας, της εξαθλίωσης και της απελπισίας.
Οπως τώρα εμείς τη ζούμε με λαϊκές εξεγέρσεις σε όλη τη χώρα για επιβαλλόμενα από τους εταίρους (της αναδελφότητας) νέα μέτρα υπερλιτότητας και του λαού μας.
“ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ” ΓΙΑ ΛΥΣΗ ΚΡΙΣΙΜΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ
“Η συνύπαρξη”, όπως έγραψα στο προχθεσινό κείμενό μου, είναι ο γενικός τίτλος κάτω από τον οποίο συνεκφράζονται οι 5 διαχρονικής σημασίας διαλέξεις για μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο σύγχρονος κόσμος μας όπως “Ειρήνη – φύση, φτώχεια, τρομοκρατία, αξίες”.
Θέματα ιδιαίτερης κρισιμότητας για τους άκριτους και κατάκριτους καιρούς μας. Με όλα αυτά τα θέματα να τα έχει αντιμετωπίσει με θεωρίες ο οικουμενικής αναγνώρισης ορθόδοξος θρησκειολόγος ο μακαριότατος αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας κ. Αναστάσιος.
ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΩΝ ΜΕ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Αυτή η θρησκειολογική θεώρηση έχει ιδιαίτερη σημασία για τον αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο, τ. καθηγητή – θρησκειολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συγγραφέα πολλών θρησκειολογικών βιβλίων και μελετημάτων – ερευνών. Αυτή η ιδιαίτερη σημασία ταυτίζεται με τα εξής τρία σημαντικά γεγονότα: 1) Με τις πολλές έρευνες και θρησκειολογικές μελέτες του πανεπιστημιακού καθηγητή και ερευνητή Αναστάσιου Γιαννουλάτου, 2) Με τη μεγάλη ιεραποστολική δραστηριότητά του και με 3) τις αμερικανικές, ευρωπαϊκές και ανατολικές εκμεταλλεύσεις για “σύγκρουση πολιτισμών” με βάση τις θρησκευτικές διαφορετικότητες, ιδιαίτερα στην Ανατολή, αλλά και στη Δύση.
Στο τρίτο αυτό σημείο το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτέλεσε το βιβλίο του καθηγητή του Χάρβαρντ Χάντιγκτον
ΦΟΝΤΑΜΕΝΤΑΛΙΣΤΕΣ ΟΙ ΣΕΡΒΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ
με τον καθοριστικό τίτλο “Σύγκρουση πολιτισμών”. Αυτό το βιβλίο που προκάλεσε πλείστες όσες αντιδράσεις σε ανατολή και δύση (όπως και το επίσης προκλητικό βιβλίο “Τέλος της ιστορίας του καθηγητή Φουκουγιάμα”) είχε τη σφραγίδα της επιστημονικής μελέτης, αλλά και της υπέρβασής της με προφανείς χαρακτηρισμούς και σχολιασμούς του συγγραφέα του. Αυτός π.χ. εκτός των μουσουλμάνων φονταμενταλιστών χαρακτήρισε και φονταμενταλιστές και ορθόδοξους χριστιανούς όπως οι Σέρβοι και οι Ελληνες.
Οπου οι μεν Σέρβοι βομβαρδίστηκαν ανελέητα ακόμα και μέσα στο Βελιγράδι – μετά τον άγριο πόλεμο στη Βοσνία. Ενώ οι Ελληνες ορθόδοξοι κατερειπώθηκαν οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά μέσα στο πλαίσιο της οικονομικής κρίσης, η οποία ενσκλαβώνει την Ελλάδα στα ξένα συμφέροντα ενός ολοκληρωτικού καταναγκασμού φτώχειας και εξαθλίωσης.
ΑΠΟΚΥΡΙΑΡΧΟΙ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΜΕΤΑ ΤΟ 1821
Με αυτή την οικονομική κρίση, 5 μόλις χρόνια πριν από τη συμπλήρωση των 200 χρόνων της απελευθέρωσης της Ελλάδας από τον τουρκικό ζυγό των 400 χρόνων σκλαβιάς του 1821, να ξαναβρίσκει τον ελληνικό λαό ενσκλαβωμένο στην απόλυτη οικονομική εκμετάλλευση και δουλεία των ξένων κερδοσκόπων αλλά και των Ελλήνων κεφαλαιοσκόπων.
Με αιτιολογία και δικαιολογία την εξυγίανση της ελληνικής οικονομίας για ένα καλύτερο μέλλον Ελλήνων – Ελληνίδων που -όμως- θα είναι αποκυρίαρχοι στη χώρα μας…
Με μέτρα συνεχούς εξαθλίωσης, χωρίς τίποτα να είναι βέβαιο για το αύριο. Αφού, τόσο οι ευρωπαϊκοί θεσμοί όσο και οι διεθνείς εκμεταλλευτισμοί προβάλλουν συνεχείς και άλλες απαιτήσεις ασφυκτικής λιτότητας.
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΟ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ
Ομως η ελληνική εξαθλίωση, η πείνα των λαϊκών στρωμάτων (παρά τα όποια ανακουφιστικά μέτρα) δημιουργεί ένα συνεχές πρόβλημα σε συνδυασμό με τις αυξανόμενες απαιτήσεις θεσμών και δανειστών.
Χωρίς, βέβαια το μεγάλο πρόβλημα της αυξανόμενης φτώχειας να είναι μόνο ελληνικό, αλλά παγκόσμιο. Αυτό το πρόβλημα επιλέγουμε να παρουσιάσουμε (με τη θρησκειολογική της πλευρά) από το βιβλίο του αρχιεπισκόπου Αναστάσιου “Συνύπαρξη” – τέταρτο θέμα στη σειρά των διαλέξεών του κατά την αναγόρευσή του σε επίτιμο διδάκτορα Φιλοσοφίας των Τμημάτων Ιατρικής, Φυσικής, Δημόσιας Εκπαίδευσης και Πολιτικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών στις 29-11-2002.
Η ΠΙΕΣΗ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΡΟΤΙΚΟΙ ΠΛΗΘΥΣΜΟΙ
Ο τίτλος αυτής της διάλεξης είναι “Οι θρησκείες και η φτώχεια του κόσμου”. Για να πει: (με τα τότε στοιχεία) που τον Ιούλιο του 2002 οι υπεύθυνοι του προγράμματος διατροφής του Ο.Η.Ε. υποστήριξαν ότι: Περί τα 12,6 εκατομμύρια άνθρωποι σε έξι χώρες της Νότιας ζώνης της Αφρικής μπορεί να πεθάνουν από πείνα έως το τέλος του χρόνου».
Συγχρόνως πάνω από 800 εκατομμύρια υποφέρουν από πλήρη υποσιτισμό, ενώ 3 δισεκατομμύρια συνανθρώπων μας ζουν με λιγότερα από 2 δολάρια την ημέρα. Ομως, το πιο ανησυχητικό είναι ότι οι αριθμοί αυτοί… έχουν πάψει να κάνουν εντύπωση στους χορτασμένους. Η έλλειψη των στοιχειωδών μέσων για την επιβίωση του ανθρώπου, η φτώχεια συνοδεύει διαχρονικά την πορεία της ανθρωπότητας. Πολλές φορές οι αγροτικοί πληθυσμοί ένιωσαν την πίεσή της.
Ιδιαίτερα όμως η δημιουργία των πόλεων και των μεγάλων αστικών κέντρων κατέστησε τη φτώχεια πιο εμφανή και πολύπλοκη.
ΦΤΩΧΕΙΑ: ΤΟ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜΟΝ ΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Ενώ η δυστυχία της ανέχειας πολλαπλασιάζεται και επιδεινώνεται με την εξάπλωση των φοβερών ασθενειών της εποχής μας, με πρωταγωνιστή το AIDS. Αλλά και με τις ποικίλες ένοπλες συγκρούσεις και τους τοπικούς πολέμους σε διάφορα σημεία της γης… Ομως εκτός από τις κραυγαλέες περιπτώσεις απόλυτης φτώχειας στην Αφρική και την Ασία η στέρηση βασικών αγαθών ταλαιπωρεί εκατομμύρια ανθρώπων και στις προηγμένες χώρες του κόσμου με εκατομμύρια φτωχούς στις Η.Π.Α., στην Ουκρανία, στη Ρωσία κ.λπ.
Οπου, παρ’ όλη την τεχνολογική ανάπτυξη και την πρόοδο της ανθρωπότητας η φτώχεια αναδεικνύεται σήμερα το υπ’ αριθμόν ΕΝΑ πρόβλημα του κόσμου…
Οι διάφορες θρησκείες από το ξεκίνημα δεν αγνόησαν το πρόβλημα. Κατά τον έναν ή τον άλλον τρόπο ζήτησαν να το ερμηνεύσουν και να το αντιμετωπίσουν. Μέσα μάλιστα στο γενικότερο πλαίσιο των διδασκαλιών τους πήραν και μια συγκεκριμένη θέση. Για να τις παρουσιάσουμε αναλυτικά στο άρθρο του Σαββάτου.
ΤΟ ΜΕΓΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ ΔΕΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΕΣ ΚΑΙ ΔΩΡΕΕΣ
Ωστόσο, σήμερα παρουσιάζουμε αποσπάσματα σκέψεων του μακαριωτάτου από τα 7 σημεία του δεύτερου μέρους της διάλεξής του. Στο πρώτο σημείο του δεύτερου μέρους της διάλεξής του επισημαίνεται και αναλύεται το πολύπλοκο της φτώχειας στις μακροοικονομικές και παγκόσμιες διαστάσεις του… με δημιουργία τεράστιων κυμάτων φτώχειας, ενώ τα παλαιότερα πλαίσια του κράτους είναι ανίκανα να προστατεύουν πολλούς λαούς, όταν η εθνική οικονομία βυθίζεται από καταιγίδες του διεθνούς ανταγωνισμού.
Ομως το πρόβλημα της φτώχειας δεν αντιμετωπίζεται με περιστασιακές ελεημοσύνες και δωρεές. Πρώτα απ’ όλα χρειάζεται να ξυπνήσει η χριστιανική μας συνείδηση. Γιατί το πρόβλημα της φτώχειας δεν είναι για τον συνειδητό χριστιανό ένα φυσικό κακό εμπρός στο οποίο έχει το δικαίωμα να σταθεί παθητικά ή μοιρολατρικά συνδέεται άμεσα από ανθρώπινη ευθύνη.
ΝΑ ΓΕΦΥΡΩΘΕΙ ΤΟ ΧΑΣΜΑ ΜΕΤΑΞΥ ΠΛΟΥΣΙΩΝ ΚΑΙ ΦΤΩΧΩΝ
Τώρα όλοι συμφωνούν ότι το σημερινό χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών χωρών πρέπει να γεφυρωθεί. Γιατί δεν είναι επιτρεπτό το 80% των παγκοσμίων αγαθών να το νέμεται το 15% του πληθυσμού της γης. Σ’ αυτό όμως, το ποσοστό των εχόντων ανήκουν λαοί χριστιανικοί.
Καιρός, λοιπόν, να υψωθεί προφητική και κριτική στην τακτική αυτήν (των χριστιανών) ηγετών που φανερά ή παρασκηνιακά διοικούν τις διάφορες χώρες των εκμεταλλεύσεων και των εξοπλισμών, οι οποίοι επιδεινώνουν με πολέμους στις αναπτυσσόμενες χώρες. Ομως κάτι που ιδιαίτερα πρέπει να προσέξουμε οι χριστιανοί είναι οι ζυμώσεις διαμαρτυρίας που επεκτείνονται στον ισλαμικό κόσμο.
Αυτές δεν αντιμετωπίζονται με μεθόδους καταστολής… Υπάρχει σε μεγάλο αριθμό μουσουλμανικών πληθυσμών ένα αυξανόμενο παράπονο και με εντεινόμενη οργή για τη συσσώρευση πλούτου σε χώρες χριστιανικές.
ΠΡΟΒΛΕΨΕ ΩΣ ΕΙΔΙΚΟΣ ΜΕΛΕΤΗΤΗΣ ΤΟΝ ΤΩΡΙΝΟ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΟΣΜΟ
Με την αγανάκτηση να μην αργεί να μετατραπεί σε μίσος κατά της αδικίας την οποία στηρίζει ο δυτικός κόσμος, αλλά και κατά των δίκαιων άδικων κυβερνήσεων που την υποστηρίζει…
Παλιότερα οι προλετάριοι του μαρξιστικού συστήματος που υποσχότανε δικαιοσύνη και προκοπή απέτυχαν. Αλλά τώρα, στις συνθήκες της σύγχρονης παγκοσμιοποίησης ένα άλλο προλεταριάτο ζητώντας ψωμί, δικαίωση και ελπίδα, μπορεί να προσανατολισθεί από ένα πολιτικο-θρησκευτικό ρεύμα που διαθέτει γνώση και πάθος – τροφοδοτούμενα από θρησκευτικές παρορμήσεις. Δεν γίνεται δε λιγότερο επικίνδυνο όταν το ονομάζουμε ισλαμικό φανατισμό.
Η ευθύνη όμως των συνειδητών χριστιανών για την κοινωνική, οικονομική και οικουμενική ασυνέπεια μας είναι για δεύτερη φορά τεράστια.
ΥΠΟΣΧΕΘΗΚΑΝ ΜΕΙΩΣΗ ΦΤΩΧΕΙΑΣ ΜΕ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ…
Παρόλα όπως αναφέρει ο αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας κ. Αναστάσιος στο σημείο 5 του δεύτερου μέρους της διάλεξής του είπε και τα εξής: Ευτυχώς δεν λείπουν και αξιόλογες πρωτοβουλίες προς την ορθή κατεύθυνση για την ανακούφιση της φτώχειας του κόσμου. Οπως έγινε με την ευκαιρία της εισόδου στην τρίτη χιλιετία, τον Σεπτέμβριο του 2000 τότε 147 αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων από συνολικά 191 έθνη υιοθέτησαν τη διακήρυξη της χιλιετίας που ονομάσθηκε millenium development γύρω από ενδιαφέροντα για την ειρήνη, την ασφάλεια, την ανάπτυξη κ.λπ.
Αργότερα νέες ιδέες και προτάσεις συγκεράσθηκαν σ’ ένα κείμενο που ονομάσθηκε millenium development (σκοποί αναπτύξεως της χιλιετίας). Με 8 μεγάλους σκοπούς με υπ’ αριθμόν ένα σκοπό το ξερίζωμα της φτώχειας και της πείνας.
ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΜΕΙΩΘΟΥΝ ΟΙ ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΓΗΣ
Ομως οι μεγαλεπίβολοι στόχοι που τίθενται κατά καιρούς από διεθνείς οργανισμούς που φέρουν τα προσδοκώμενα αποτελέσματα… π.χ. ο FAO Διεθνής οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας έβαλε στόχο το 1996, σε συνοδό κορυφής του, να μειωθεί κατά το ήμισυ ως το 2015 ο αριθμός των πεινασμένων της γης.
Τότε ο αριθμός τους είχε υπολογιστεί στα 800 εκατομμύρια. Σήμερα όμως έχει υπεραυξηθεί σε όλη τη γη η πείνα και η φτώχεια. Με συμμετοχή σ’ αυτή τη δυστυχία του ελληνικού λαού, ο οποίος (κυρίως οι γεωργοί) έχει ξεχυθεί στους δρόμους της διαμαρτυρίας και της οργής. Γιατί η Ευρώπη δεν ανταποκρίνεται στην αύξηση βοήθειας στους χειμαζόμενους λαούς που ζουν στην απόλυτη ένδεια.
Πάντως οι μεγάλες θρησκείες, βασικά, καταδικάζουν την πλεονεξία, την αδικία, την εκμετάλλευση.
Αναστάσιος ο άξιος ορθόδοξος Αρχιεπίσκοπος της χριστιανοσύνης της ειρήνης χωρίς πεινώντες, με συνύπαρξη!
