Η Τουρκία μετά τις εκλογές της 24ης Ιουνίου (2)

Οι εκλογές της 24ης Ιουνίου όπως είναι γνωστό έδωσαν μια νίκη στο πρόεδρο Ερντογάν με χαμηλότερα ποσοστά από το 2015 – 42% έναντι 49% το 2015. Ο κ. Ερντογάν είναι υπόχρεος τώρα να στηρίζεται πάνω στο εθνικιστικό κόμμα ΜΗP με ποσοστό 10%.
Ως γνωστό η οικονομία της Τουρκίας σήμερα είναι σε πολύ άσχημη κατάσταση. Η τουρκική λίρα έχει πέσει αισθητά και αναλυτές μιλούν για πιθανότητα προσφυγής της Τουρκίας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (Δ.Ν.Τ.). Σχετικά με τη πολιτική κατάσταση οι σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ είναι σε τεντωμένο σχοινί κυρίως μετά τη σύλληψη του Αμερικανού πάστορα και τα αντίποινα που επέβαλαν οι ΗΠΑ στη Τουρκία. Οι σχέσεις αυτές επίσης είχαν αρχίσει να διαταράσσονται και μετά την αγορά Ρωσικών πυραύλων από τη Τουρκία και την «επαναπροσέγγιση» της Τουρκίας με τη Ρωσία μέσω των δύο προέδρων Πούτιν και Ερντογάν. Μια Τουρκική αντιπροσωπεία αναμένεται να επισκεφθεί τις ΗΠΑ σχετικά με τις σχέσεις των δυο χωρών.
Μετά τις εκλογές της 24ης Ιουνίου ο κ. Ερντογάν είναι πανίσχυρος και σύμφωνα με το σύνταγμα δεν υπάρχει ένας θεσμός που να μπορεί να φέρει μιαν ισορροπία σχετικά με τις δυνάμεις του προέδρου (βλ. Kadri Gursel, “En Turquie, la lame de fond nationaliste s’ accentue”).
Στη Τουρκία υπάρχουν σήμερα περισσότερο από 200.000 πρόσωπα στη φυλακή και 400.000 αποστερημένοι από τα πολιτικά τους δικαιώματα (βλ. Aina Skjellaug, “Des elus Vaudois appellent a contrer Erdogan”).
Για να δούμε τη κατάσταση όπως είναι: ο κ. Ερντογάν όταν ανάλαβε την εξουσία με το κόμμα του το 2002, η οικονομία της Τουρκίας ήταν σε κακά χάλια. Για μιαν εποχή ανάπτυξε την οικονομία της χώρας και με προσπάθειες οι επενδύσεις αυξήθηκαν στη χώρα. Αυτό, όμως, δεν διήρκεσε. Από την άλλη μεριά έπαιρνε στα χέρια του σταδιακά περισσότερες εξουσίες. Δεν σεβόταν ούτε σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ελευθερία της έκφρασης και, όπως αναφέρεται πιο πάνω, πολλοί Τούρκοι κλείστηκαν στις φυλακές. Προσπάθησε να επαναφέρει τον Ισλαμισμό και έχει μια πολιτική «μεγαλείου» για την Τουρκία, προσπαθώντας να επαναφέρει, όπως πιστεύει, τη Οθωμανική αυτοκρατορία κατά την εποχή της ακμής της. Στην προσπάθειά του αυτή έγινε αντιληπτό ότι η Τουρκία δεν μπορούσε να ικανοποιήσει τις φιλοδοξίες του Ερντογάν. Ηρθε σε ρήξη με τον Ισραήλ και ψυχράθηκαν οι σχέσεις της με τις ΗΠΑ. Ο κ. Gursel λέει ότι οι εκλογές της 24ης Ιουνίου 2018, δεν ήσαν ούτε ελεύθερες ούτε δίκαιες και ήσαν οι λιγότερο δημοκρατικές από την δεκαετία του 1950 (οπ. παρ.)
Ο κ. Ερντογάν και το κόμμα του είναι στην εξουσία τώρα για 16 χρόνια. Ενας πολύ μακρός χρόνος. Τα σημάδια του χρόνου της ίδιας διακυβέρνησης άρχισαν να φαίνονται περισσότερο ευδιάκριτα στη Τουρκία. Θα δούμε το τελικό αποτέλεσμα.