Αντιλαμβανόμαστε βέβαια ότι η Τουρκία είναι ένας σημαντικός παίκτης στο Κυπριακό πρόβλημα, από την άλλη μεριά όμως δεν πρέπει να υπερβάλλουμε. Υπάρχουν πάρα πολλά άλλα σημαντικά θέματα στο κόσμο και στη περιοχή μας που πραγματικά πρέπει να τα λαμβάνουμε και αυτά υπ’ όψιν και να μην βομβαρδίζουμε συνέχεια τον κόσμο με τον κ. Ερντογάν και τις πράξεις του. Και κυρίως με τον τρόπο που παρουσιάζουμε τα θέματα να μην οδηγούμε τον κόσμο σε λανθασμένα συμπεράσματα σχετικά με τη δύναμη και επιρροή του κ. Ερντογάν στη χώρα του και στο εξωτερικό καθώς και τη δύναμη της ίδιας της Τουρκίας.
Στις Τουρκικές εκλογές επεκράτησε «φαίνεται», ο κ. Ερντογάν με 52,55% και με τη βοήθεια του εθνικιστικού θέματος του κ. Μπαχτσελί, πράγμα που σημαίνει ότι θα έχει ανάγκη το τελευταίο για πλειοψηφία στη Βουλή. Εκείνο που πρέπει επίσης να σημειωθεί είναι ότι το κουρδικό κόμμα του κ. Demirtas μπήκε στη Βουλή με 8,36%, ο αντίπαλος του κ. Ερντογάν ο κ. Ince πήρε 30,67% των ψήφων και το «καλό» κόμμα της κας. Aksener 7.33%.
O κ. Ερντογάν θριαμβολογούσε μετά τη νίκη του λέγοντας ότι θα κάμει μια «πιο δυνατή Τουρκία» και τη δικαιοσύνη πιο «ανεξάρτητη». Διερωτάται κάποιος για την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης αφού φαίνεται ότι θα είναι κάτω από την επιρροή του. Για το θέμα της «πιο δυνατής Τουρκίας» αυτή είναι η πολιτική του πάντοτε, αλλά δεν μπορεί να κάμει περισσότερα απ’ ό,τι είναι η δύναμη της χώρας του.
Ποια είναι η κατάσταση εκ πρώτης όψεως μετά τις Τουρκικές εκλογές; Το κόμμα του κ. Ince ισχυροποιήθηκε, o κ. Ερντογάν θα στηρίζεται πάνω στο κόμμα του κ. Μπαχτσελί. Σχετικά με τις εξωτερικές σχέσεις, τα προβλήματα με την Ελλάδα και τη Κύπρο παραμένουν, το ίδιο η αντιπαλότητα με του Κούρδους και με το καθεστώς της Συρίας. Οι σχέσεις της Τουρκίας του κ. Ερντογάν με την ΕΕ είναι στο ναδίρ. Χώρες όπως η Αυστρία επιμένουν ότι πρέπει να παγώσουν οι συνομιλίες με την
Τουρκία, το δε μόνο «φιλικό» κράτος της Ενωσης προς την Τουρκία είναι το ΗΒ, που φαίνεται ότι θα εξέλθει κάποτε από την ΕΕ.
Δεν νομίζουμε, λοιπόν, η κατάσταση της Τουρκίας να είναι καλύτερη τώρα απ’ ό,τι πριν τις εκλογές και τη νίκη του κ. Ερντογάν. Ο κ. Ερντογάν δεν έχει λόγους να θριαμβολογεί με τη κατάσταση της χώρας του, παρά τη νίκη του, η δε κατάσταση της οικονομίας είναι περισσότερο από κακή.
Για το Κυπριακό ζήτημα, ο κ. Ερντογάν ίσως να το θεωρεί, σωστά ή λανθασμένα, δεδομένο με τις θέσεις του και λιγότερο σοβαρό γι’ αυτόν απ’ ό,τι το θέμα των Κούρδων και της Συρίας. Το Κυπριακό ζήτημα συμβαδίζει σε ορισμένες περιπτώσεις με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις όχι όμως πάντοτε.
Σαν συμπέρασμα, η θέση του κ. Ερντογάν και της χώρας του δεν είναι τόσο ρόδινη. Αυτό βέβαια συνεπάγεται περισσότερη προσοχή από εμάς που συνομιλούμε μαζί του και έχουμε να κάνουμε μαζί του και τη χώρα του.
*δικηγόρος, διδάκτωρ Πολιτικών Επιστημών & Διεθνών Σχέσεων (Η.Ε.Ι., Γενεύης, Ελβετίας). Πρώην Μέλος της Γραμματείας του ΟΗΕ.
