Πρόσφατα η “Κ” αναφέρθηκε στους, πάλαι ποτέ, τουρκόφωνους Ελληνες. Ξεφυλλίζοντας εφημερίδες και έντυπα του παρελθόντος, βρήκα λίαν ενδιαφέρουσες “ειδήσεις” και κείμενα για τους αναφερόμενους Ελληνες.
Ετσι στην αθηναϊκή εφημερίδα ΑΛΗΘΕΙΑ της 8.12.1864, βρήκα την παρακάτω “είδηση”.
«Εν Κωνσταντινουπόλει θα εκδίδεται και δευτέρα εφημερίς εις γλώσσαν τουρκικήν και στοιχεία ελληνικά χάριν των τουρκογλώσσων κατατησάντων εν μέρει Προυσαίων, Φιλαδελφέων, Καισαρέων, Ατταλειωτών, Σπαρταλήδων, Ικονιέων, Φρυγών, Αγκυριανών και λοιπών Ανατολιτών».
Εξάλλου στο περιοδικό “ΣΗΜΕΡΑ” που εξέδιδε ο εκ Σμύρνης Χρ. Αγγελομάτης, στο τ. Απρίλιος – Μάιος 1963, δημοσιεύεται το ημερολόγιο Ελληνος την καταγωγή, υπηρετήσαντος ει τον τουρκικόν στρατόν, κατά το οποίο: «10.4.1916. Η πόλις Κεσκίν Μαντέν κείται ανατολικώς της Αγκύρας περίπου 20 ώρας… Οι εδώ Ελληνες αποτελούσι τώρα κοινότητα εκ διακοσίων περίπου οικογενειών… όλοι ανεξαιρέτως ομιλούσι την τουρκικήν. Ακούουν τους στρατιώτας να ομιλούν την ελληνικήν κι η καρδία των κτυπά εις παλμούς ιερούς. Ανθρωποι εννοούντες την συνείδησίν των ελληνικήν, δεν ημπορούν να ομιλήσουν την πάτριον γλώσσαν… Η εκκλησία των τιμάται επ’ ονόματι του μεγαλομάρτυρος Γεωργίου […]».
Ιωσήφ Παρασκευάς
και για την αντιγραφή
Αντώνης Ν. Βενέτης
