Ο κ. Ερντογάν πήρε την εξουσία στις 9 Μαΐου, 2003. Για περισσότερο λοιπόν από 18 χρόνια είναι στην εξουσία. Μια γενεά Τούρκων που σήμερα είναι στα 18 τους, δεν γνώρισαν άλλο καθεστώς από εκείνο του κ. Ερντογάν.
Στην εξωτερική πολιτικήν, επίθεση σ’ όλες τις πλευρές με την αξίωση η Τουρκία να γίνει μια μεγάλη δύναμη. Στιγμές που την έφεραν καμιά φορά στα πρόθυρα της οικονομικής κατάρρευσης.
Στην εσωτερικήν πολιτικήν συνεχής προσπάθεια διατήρησης της εξουσίας με χωρίς προσοχή στα ανθρώπινα δικαιώματα και στα δικαιώματα γενικά των Τούρκων πολιτών.
Οι εκλογές του 2023 πλησιάζουν. Το ΑΚP καθώς και το καθεστώς παίρνουν όλα τα μέτρα για να προσελκύσουν τους νέους ψηφοφόρους καθώς και τους παλιούς. Για τους νέους προσπαθούν να τους προσελκύσουν με τις νέες τεχνολογίες, με το ιντερνέτ, με τα βίντεο κ.τ.λ.
Φαίνεται όμως πως αυτό που έχει σημασία για τους νέους Τούρκους είναι η οικονομική κατάσταση της χώρας και η κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Γι’ αυτά παραπονιούνται. Η ανεργία έχει φτάσει σε πολύ ψηλά επίπεδα. Η ελευθερία της έκφρασης είναι ένα άλλο κύριο παράπονο της Τουρκικής νεολαίας. Θέλουν να μπορούν να σκέπτονται και να εκφράζονται ελεύθερα και να μην φοβούνται για το μέλλον. Στην ουσία «ονειρεύονται να μπορούν να ονειρεύονται» (βλ. Anne Andlauer, “Les doutes de la «generation Erdogan»”, Le Temps, 9 March, 2021).
Διερωτούνται επίσης στη Τουρκία τί θα γίνει μετά τον Ερντογάν. Άγνωστο πώς θα αφήσει τη χώρα. Εκείνο που συμβαίνει είναι ότι η χώρα βρίσκεται σε διαμάχη με πάρα πολλούς πρώην φίλους της, το δε εσωτερικό της είναι ένα ηφαίστειο που ενεργοποιείται σταδιακά. Το μέλλον είναι αβέβαιο αλλά και οι συνέπειες που θα έχει το καθεστώς Ερντογάν για την Τουρκίαν και για άλλες χώρες.
Εν τω μεταξύ υπολογίζεται ότι έναν τρίτο των Τούρκων ηλικίας 18-30 χρονών σκοπεύουν να μεταναστεύσουν σε άλλες χώρες (ενθ.)
*Ο δρ Χρίστος Α. Θεοδούλου είναι δικηγόρος,
πρόεδρος του Συνδέσμου Ηνωμένων Εθνών Κύπρου,
πρώην μέλος της Γραμματείας του ΟΗΕ
στο Τμήμα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
