Την 3ην Αυγούστου, 2020, ανάρτησα στο Facebook και έστειλα στον τύπο μιαν ανάλυση για την κατάσταση του Λιβάνου, η οποία για μήνες τώρα δεν είναι καθόλου λαμπρά. Το άρθρο αυτό δημιούργησε πολύ ενδιαφέρον και συζητήσεις μεταξύ των αναγνωστών. Κατά καταπληκτική σύμπτωση την επόμενη μέρα, 4ην Αυγούστου, μια μεγαλύτερη τραγωδία χτύπησε το Λίβανο. Μια τρομαχτική έκρηξη κατέστρεψε μεγάλο μέρος της Βηρυτού και υπολογίζονται προς το παρόν πέραν των 137 νεκρών και 5.000 πληγωμένων. Οι κάτοικοι κατηγορούν περισσότερο το κράτος και τα λιβανέζικα πολιτικά κόμματα (βλ. Laure Stephan, “A Bayrouth, dans le chaos,une grande soliderité et une immense colère”, Le Monde, 7 August, 2020, σελ. 2-3). Όπως συνήθως, υπάρχουν και οι ακόλουθοι της συνωμοσιολογίας που κατηγορούν το Ισραήλ, τη Χεζμπολάχ και πολλούς άλλους.
Τα γεγονότα είναι ότι ένα φορτίο με εκρηκτικά βρισκόταν για πέραν των 6 χρόνων στο λιμάνι της Βηρυτού και είναι αυτό που προκάλεσε την έκρηξη. Ότιδήποτε και να πει κάποιος πρέπει να υπήρχε τουλάχιστον αμέλεια από διάφορους υπευθύνους. Άλλοι μιλούν για υποψίες διαφθοράς. Το αποτέλεσμα είναι η καταστροφή του Λιβάνου και διερωτάται κάποιος αν, και πότε, η χώρα θα επανέλθει σε υποφερτά επίπεδα επιβίωσης.
Υπήρξε μεγάλη ανταπόκριση διεθνώς. Η Κυπριακή Δημοκρατία απέστειλε βοήθεια όπως και πολλές γειτονικές χώρες αλλά και άλλες χώρες. Η Γαλλία, όπως είναι γνωστόν, από την εποχή του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου έχει στενούς δεσμούς με τον Λίβανο. Ο πρόεδρος Macron είναι ο πρώτος ξένος αρχηγός κράτους που επισκέφθη αμέσως επί τόπου τον Λίβανο για να δείξει έμπρακτα τη παρουσία της Γαλλίας.
Ο λαός του Λιβάνου είναι όπως είναι φυσικό ανάστατος και προσπαθεί να επιζήσει μέσα στη καταστροφή. Ελπίζομεν η χώρα με τη βοήθεια όλων να μπορέσει ακόμη μια φορά να ορθοποδήσει. Αποστέλλουμε στους Λιβάνιους φίλους μας όλες τις ευχές μας για να εξέλθουν από τη θλιβερήν αυτήν κατάσταση το συντομότερον δυνατόν.
