Χαίρουμε και χαιρετίζουμε με αισθήματα από βάθους καρδίας τους καθ’ ημέραν επισκέπτες και προσκυνητές της Ιερής Ενοριακής μας καθέδρας, του ιστορικού ναού των Εισοδίων της Θεοτόκου, την ευλογημένη Τριμάρτυρη, οι οποίοι ενώ πορεύονται προς τις καθημερινές τους εργασίες παρακάμπτουν από την Τριμάρτυρη, προσκυνούν την θαυματουργό εικόνα της Παναγίας και ξανά συνεχίζουν την οδόν της ευθύνης και του καθήκοντος.
Eίναι πανθομολογούμενο από αυτούς τους ίδιους ότι αυτό το ιερό προσκύνημα τους ενδυναμώνει και τους καθιστά πλέον ικανούς και αποτελεσματικούς στις εν συνεχεία καθημερινές εργασίες των.
Για τούτο τους συγχαίρουμε και τους προτρέπουμε να το συνεχίζουν και όχι μόνον, αλλά και να το μαθαίνουν και στα παιδιά τους όπως οι ίδιοι έμαθαν από τους γονείς των, φυσικά όχι για να γίνεται από συνήθεια τυπικά και μοιρολατρικά, αλλά για να συνδυάζεται αυτό το προσκύνημα με τη συνείδηση και την ίδια τη ζωή ώστε να γίνεται βίωμα και ανάγκη ζωής και κοινωνίας, ενότητας και ανάπτυξης σχέσεων, γης και ουρανού, πρόσκαιρου και αιώνιου, ανθρώπινου και θεϊκού.
Αυτό το προσκύνημα ως αφετηρία και ως επιλογή μπορεί να επιδράσει υπαρκτικά στην καθεμιά και τον καθένα και να αναδείξει μέσα από τις αδυναμίες που έχουμε ως άνθρωποι τη δύναμη της δημιουργικότητας και της ανάπτυξης της ζωής, γιατί προσκυνηματικά εισπράττουμε τον ηρωικό φρονηματισμό της πίστης και της ζωής του Χριστού, της Παναγίας και των Αγίων.
Προτρεπόμεθα αυτό το ιερό, συνειδησιακό προσκύνημα και αποτολμούμε αυτή την προτροπή γιατί γνωρίζουμε ότι από μόνοι μας έχουμε ενδογενείς αδυναμίες γι’ αυτό και χρειαζόμαστε την εξ’ ουρανού θεϊκή βοήθεια.
Το έπος του ’40 υπήρξε ηρωικό, ελληνικό κατόρθωμα που προέκυψε όμως από την σχέση των Ελλήνων με την πίστη του Χριστού την αγία. Το ίδιο επίσης η απελευθέρωση της Μακεδονίας και της Ηπείρου στις αρχές του 20ου αιώνα υπήρξε κρυστάλλινο, ηρωικό κατόρθωμα που προέκυψε και αυτό από την πίστη και πάλιν του Χριστού την αγία. Η επανάσταση του 1821 από εκείνη την μικρή ομάδα των ραγιάδων, υπήρξε σαφώς ελληνικό, ηρωικό κατόρθωμα που αναδείχτηκε όμως από την ίδια δεξαμενή δύναμης, την αγάπη της Πατρίδας και την κολυμπήθρα της Ορθοδοξίας.
Τέλος το ότι ο ελάχιστος ελληνικός πληθυσμός δεν αλλοιώθηκε από τα 400 χρόνια της μαύρης οθωμανικής δουλείας και διατηρήθηκε αυθεντική και αμόλυντη η ελληνική ταυτότητα οφείλεται και πάλι στη σχέση των πανελλήνων με την ορθοδοξία και την πίστη του Χριστού την αγία.
Ελληνικά προσδιορίζουμε την αγάπη και την αφοσίωσή μας στην Πατρίδα για την ελευθερία της οποίας δίνουμε τα πάντα. Η εγγύηση όμως της διατήρησης και διαφύλαξης της ελληνικής μας ταυτότητας υπήρξε όπως τονίζουμε η ορθοδοξία και το πρόσωπο της Παναγίας που τη συντηρεί και τη λειτουργεί δυναμικά και θαυματουργά.
Απευθυνόμαστε στο γηγενή πληθυσμό των Χανίων που έχουμε αυτό το δώρο στη διάθεσή μας το ιερό καθημερινό προσκύνημα της Τριμάρτυρης, αλλά και όλους τους άλλους Χανιώτες που ζουν εκτός των Χανίων και της Κρήτης και που ονειρεύονται τα Χανιά και τα επισκέπτονται με πρώτο σταθμό το προσκύνημα στην Τριμάρτυρη, τους λέμε ανεπιφύλακτα ότι «καλού έργου επιθυμούν και πράττουν γι’ αυτό και να το συνεχίζουν και να το μεταλαμπαδεύουν στο περιβάλλον τους».
Προσθέτουμε ακόμα ότι θεωρούμε αυτό το προσκύνημα και αυτή τη συμπεριφορά αυθεντική, ελληνική ιερουργία της σωτηρίας της Πατρίδας και της Ορθοδοξίας. Μπορούμε να προσθέσουμε ακόμα ότι πρόκειται για προσκύνημα που ανεβάζει σε ψηλό βάθρο το λάβαρο για του Χριστού την πίστη την αγία και της Πατρίδας την ελευθερία, γι’ αυτό και όσοι το κάνετε αυτό σας αξίζουν τιμές και δόξες ηρώων, εθνομαρτύρων και εθναποστόλων.
Σήμερα φοβούμαστε την αλλοίωση του πληθυσμού της πατρίδας μας από την ανεξέλεγκτη εισροή προσφύγων και μεταναστών από μουσουλμανικές χώρες της Ασίας.
Ο φόβος μας αυτός μπορεί να δικαιολογείται μόνο ένεκα του γεγονότος ότι ο γηγενής ελληνικός και ορθόδοξος πληθυσμός έχει χάσει εν μέρει τη σχέση του με την ορθοδοξία και γενικότερα έχουν ατονήσει τα εθνοθρησκευτικά του αισθήματα.
Σήμερα σχεδόν δεν μπορούμε να μιλούμε για την Πατρίδα μας για να μην θεωρηθούμε εθνικιστές και εθνοκάπηλοι και λίγο πολύ όλοι μας ζούμε κάτω από ένα βαρύ κλίμα διεθνισμού και μηδενισμού.
Φυσικά δεν αρνούμαστε ότι είναι διεθνές και οικουμενικό, πανανθρώπινο και παγκόσμιο αλλά έχουμε χρέος να ιεραρχούμε τις αξίες και να διακρίνουμε με σεβασμό ότι είναι δικό μας και ότι είναι ξένο.
Αγαπούμε την Πατρίδα μας, αναγνωρίζουμε και σεβόμαστε την Πατρίδα των άλλων και υποκλινόμαστε στην άποψη των προγόνων μας, «απάντων τιμιώτερον και σεμνώτερον Πατρίς εστίν».
Καλούμαστε λοιπόν να αγαπήσουμε την Ελλάδα και να βρούμε την σχέση μας με την Ορθοδοξία, να αφουγκραστούμε τις φωνές και να νοιώσουμε την αγωνία των μεγάλων ηρωικών και αγίων προγόνων μας.
Η Τριμάρτυρη ως μνημείο υπερτελούς κατασκευής και διάσωσης κοσμεί την πόλη μας και την Κρήτη αν όχι και την οικουμένη και ταυτόχρονα είναι η ορατή πλευρά της Ορθοδοξίας που ευλογεί και αγιάζει τους προσκυνητές και φίλους, αν δεν είναι το πιο έντονο, ορατό και χειροπιαστό κομμάτι της Θεοσημείας στη γη και την οικουμένη.
Το προσκύνημα είναι σαν την σπίθα που ανάβει την φωτιά και θερμαίνει τις καρδιές για την Πατρίδα, για την Ορθοδοξία, για τον τόπο, για τους ανθρώπους.
Πρόκειται για οικουμενικό, παγκόσμιο και πανανθρώπινο θησαυρό άξιο και τιμημένο και ταυτόχρονα εμπεμπιστευμένον «ταις ιδίαις χερσίν» ημών των εν Χανίοις κατοικούντων και παρεπιδημούντων.
Πραγματικά πρόκειται για ευλογημένο δώρο του Θεού που έχουμε χρέος να καμαρώνουμε και να φυλάσσουμε ως κόρην οφθαλμού «προς σωτηρίαν πάντων ημών».