Το φθινόπωρο έφερε τις πρώτες κακοκαιρίες και τα πτηνά τα οποία έρχονται αυτή την εποχή να διαχειμάσουν στην Κρήτη είναι ήδη εδώ. Μεταξύ αυτών και οι τσίχλες.
Oι τσίχλες χωρίζονται σε τουλάχιστον 17 είδη από τα οποία τα 8 θεωρούνται σπάνια.
Η πιο γνωστή, και αγαπημένο θήραμα των κυνηγών του Νομού Χανίων, είναι η κελαηδότσιχλα (Turdus philomelos). Δεν υπερβαίνει τα 23 εκατοστά και το βάρος της είναι περίπου 70 γραμμάρια. Είναι εξαιρετικός τραγουδιστής, ο οποίος αναζητάει την τροφή στο έδαφος τρέχοντας σπασπωδικά. Τα καλοκαίρια θα τη συναντήσει κανείς στα πάρκα και κήπους της κεντρικής Ευρώπης όπου φωλιάζει, ενώ κατά τον χειμώνα αναζητά το εύκρατο κλίμα των μεσογειακών χωρών. Χαρακτηριστικός είναι ο ήχος “τζιπ” που “βγάζει” όταν πετάει!
Είναι λίγο μικρότερη από τον κότσυφα (Turdus merula) ή κοτσυφό) όπως ονομάζεται στα Χανιά), ο οποίος έχει μήκος 25,5 cm και βαρος 95 gr. Ο κοτσυφός ανήκει στην ίδια οικογένεια με τις τσίχλες (είναι δηλαδή ένα είδος τσίχλας) αλλά είναι ντόπιο πτηνό, το οποίο μάλιστα τα τελευταία χρόνια ζει και στο κέντρο της πόλης των Χανίων. Σύμφωνα με την επιστημονική βιβλιογραφία στα μέσα του 20ου αιώνα μπήκαν τα κοτσύφια μέσα στις πόλεις της δυτικής Ευρώπης. Είναι “ακόλουθος του πολιτισμού”, όπως λέγεται επιστημονικά ο κότσυφας.
Η γερακότσιχλα (Turdus viscivorus) με 27 cm και 120 gr είναι η μεγαλύτερη τσίχλα, η οποία επισκέπτεται την Κρήτη. Είναι πολύ έξυπνη και οι κυνηγοί δυσκολεύονται να τη θηρεύσουν. Αλλες γνωστές τσίχλες είναι η Κερδότσιχλα (Turdus pilaris) 25,5 cm και 100 gr, η Κοκκινότσιχλα (Turdus iliacus) 21 cm και 60 gr και η Χιονότσιχλα (Turdus torquatus) 25cm και 100gr. Οι τσίχλες είναι πολύ όμορφα πτηνά με φωνή μελωδική και νόστιμο κρέας. Και εδώ τίθεται το ερώτημα μεταξύ οικολογικής οικονομίας και διαχείρισης θήρας. Αν πραγματικά κάποιοι κυνηγοί δεν περιορίσουν τον αριθμό των θηραμάτων τους μέσα στα επιτρεπόμενα όρια ανά θηρευτική εξόρμηση, σύντομα ο πληθυσμός της κελαηδότσιχλας θα ελαττωθεί και το είδος θα σπανίζει!
