Καλοί μου φίλοι, καλή κι ευλογημένη νέα χρονιά που αρχίζει αύριο!
«Αν ήμουν ο Αϊ- Βασίλης», το θέμα του φετινού Πρωτοχρονιάτικου Παιδότοπου που φιλοξενεί τις υπέροχες και πρωτότυπες, όπως θα διαπιστώσετε, εργασίες των παιδιών της Β1 τάξης του 9ου Δημοτικού Σχολείου Χανίων κι ένα σχετικό ξεχωριστό κείμενο της γνωστής και από άλλες εργασίες μαθητών, δασκάλας τους Βασιλείας Νυσταζάκη. Κατά τη δασκάλα και οι μαθητές της… Σ’ αυτήν πρωτίστως τα εύσημα και τα συγχαρητήρια και βέβαια οι ευχαριστίες μου για την ανταπόκριση στην πρόσκληση που της έκανα.
Να χαίρεσαι τα Δευτεράκια σου και να σε χαίρονται, καλή μου συναδέλφισσα, μαζί με τους γονείς τους, τις γιαγιάδες και τους παππούδες τους! Τι ευλογία κι αυτή η επαναλαμβανόμενη διαπίστωση ότι δεν αποπαίδισε ο κλάδος των Δασκάλων! Τι δώρο πρωτοχρονιάτικο!.
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
δάσκαλος – λογοτέχνης
ΑΝ ΗΜΟΥΝ Ο ΑΪ- ΒΑΣΙΛΗΣ…
Πρώτα θα έφτιαχνα τα δώρα των παιδιών και μετά τα μεσάνυχτα θα τα άφηνα κάτω από το δέντρο. Στα φτωχά παιδιά θα άφηνα φαγητό και δέκα παιχνίδια.
Βαγγέλης Αντωνοβαρδάκης
Θα έκανα τα παιδιά χαρούμενα κι ευτυχισμένα φέρνοντάς τους τα δώρα που επιθυμούσαν. Στα φτωχά παιδιά θα πήγαινα φαγητό και πολλές λιχουδιές για να ευχαριστηθούν τις γιορτές.
Αναστασία Αλισαβάκη
Θα μοίραζα στα παιδιά όλου του κόσμου χαρά, ειρήνη, αγάπη και γαλήνη. Στα φτωχά παιδιά θα έδινα δώρα, ρούχα, κουβέρτες, φαγητό και ό,τι άλλο χρειάζονται.
Νικολέτα Μπαλαντίνου
Θα βοηθούσα όλα τα παιδιά να είναι ευτυχισμένα και στα φτωχά παιδιά θα έδινα λεφτά για να αγοράσουν ό,τι έχουν ανάγκη.
Αμαλία Παπαδάκη
Θα έδινα στα φτωχά παιδιά δώρα, παιχνίδια, ένα ζεστό σπίτι, φρέσκο υγιεινό φαγητό και ένα μαλακό κρεβατάκι να κοιμούνται και να ονειρεύονται ωραία όνειρα. Επίσης θα φρόντιζα να υπάρχει πολλή αγάπη σε όλες τις οικογένειες.
Στέλιος Βουρβαχάκης
Θα ζούσα στο Ντουμπάι και θα εργαζόμουνα στο Μπουρτζ Χαλίφα, το ψηλότερο κτίριο του κόσμου. Η απογείωση θα ξεκινούσε από την έρημο, από την οποία θα περνούσε ένας οδοστρωτήρας για να δημιουργεί έναν διάδρομο. Οι καμήλες που θα οδηγούσαν το έλκηθρο, θα έτρεχαν στον διάδρομο και όταν θα έφταναν στο τέλος του θα πηδούσαν και θα χανόμασταν στον ουρανό. Οδηγός μας η καμήλα με την κατακόκκινη μύτη. Όλοι μαζί θα μοιράζαμε στον κόσμο υγεία, φαγητό και καθαρό νερό.
Βασιλεία Αχλαδιανάκη
Θα έστελνα τις ευχές μου μέχρι την άκρη της Γης και θα μοίραζα δώρα σε όλους.
Στέλιος Λιοδάκης
Θα έδινα τα δώρα που μου είχαν ζητήσει τα παιδιά. Αφού θα ήμουν άγιος γιατί να τους χαλάσω χατήρι;
Άννα Γεωργανά
Θα έδινα δώρα στα παιδιά για να είναι χαρούμενα και θα τα μάθαινα να οδηγούν ταράνδους. Στα φτωχά παιδιά θα έφερνα μεγάλα παιχνίδια, που δεν θα μπορούσαν να αγοράσουν.
Κωστής Ανδρόνικος
Θα έδινα απλόχερα σε όλο τον κόσμο αγάπη, χαρά και ευτυχία. Θα ήθελα να δω επιτέλους τον κόσμο να ζει καλή ζωή χωρίς πείνα, δυστυχία και πολέμους. Να υπάρχει ειρήνη παντού.
Βασίλης Καζούλης
Θα ήθελα να μάθω τους ανθρώπους να οδηγούν έλκηθρο, για να μη μολύνουν το περιβάλλον. Αν το έκαναν αυτό δεν θα υπήρχε κίνηση στους δρόμους και θα φτάναμε στον προορισμό μας γρήγορα και με ασφάλεια.
Μάνος Αγοραστάκης
Θα πήγαινα στο τζάκι, θα με ρουφούσε, θα με πετούσε στην Αφρική και θα πήγαινα σε ένα χωριό και θα έδινα λεφτά και δώρα στους φτωχούς.
Αλέξανδρος Κουλουριδάκης
Θα έκανα όλα τα παιδιά του κόσμου χαρούμενα. Στα φτωχά παιδιά θα έδινα σπίτι, φαγητό, νερό, ρούχα αλλά και παιχνίδια.
Χριστίνη Φραγκιουδάκη
Θα εξαφάνιζα τις αρρώστιες και θα έκανα όλο τον κόσμο χαρούμενο. Επίσης θα σταματούσα τους πολέμους ώστε να μην πεθαίνει κανείς εξαιτίας τους.
Ιωάννα – Νεφέλη Γιακουμάκη
Θα ζητούσα βοήθεια από τα ξωτικά μου, γιατί δεν θα προλάβαινα να τα κάνω όλα μόνος μου. Επίσης θα έτρωγα όλους τους κουραμπιέδες που θα μου άφηναν τα παιδιά.
Σοφία Ρουμπεδάκη
Θα μοίραζα στα παιδιά όλου του κόσμου τα δώρα που είχαν ζητήσει για να είναι όλα ευτυχισμένα.
Αχιλλέας Μελισσάρης
Ο Αϊ – Βασίλης, ο αγαπημένος άγιος με τα κατακόκκινα ρούχα, την άσπρη γενειάδα, το καλοκάγαθο πρόσωπο και τα δώρα φορτωμένα στο έλκηθρο είναι σίγουρα ο απόλυτος πρωταγωνιστής των γιορτών.
Ο ασπρομάλλης παππούς που πετά στους αιθέρες με τους ταράνδους του, για να μοιράσει δώρα σε όλους, αγαπιέται από μικρούς και μεγάλους και συμβολίζει τη χαρά, την αγάπη, την αλληλεγγύη και την προσφορά. Θυμάμαι, όταν ήμασταν παιδιά εγώ και τα αδέρφια μου, να περιμένουμε με αγωνία την παραμονή της Πρωτοχρονιάς να αλλάξει ο χρόνος για να τρέξουμε να βρούμε τα δώρα μας κάτω από το δέντρο. Μέχρι τότε περνούσαν από το μυαλό μας χίλιες σκέψεις. Κι αν δεν ήμασταν «καλά παιδιά» κατά τη διάρκεια της χρονιάς; Σαν να ακούω ακόμα και τώρα τη μαμά μου να λέει συχνά «ο Αϊ– Βασίλης τα βλέπει όλα από ψηλά». Πάντα όμως το πολύτιμο δώρο ήταν εκεί και μας γέμιζε χαρά, αφού τότε δεν υπήρχε η αφθονία που υπάρχει σήμερα και συνήθως αυτό το παιχνίδι ήταν το μοναδικό της χρονιάς.
Αν ήμουν Αϊ – Βασίλης, θα ήθελα να φωλιάσει στις καρδιές των ανθρώπων η αγάπη. Η αγάπη είναι ευεργετική και ωφέλιμη, η αγάπη δεν ζηλεύει, δεν κάνει ασχήμιες, δεν σκέφτεται το κακό για τους άλλους. Η αγάπη όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει.
Βασιλεία Νυσταζάκη
Δασκάλα
