Έχω μια δασκάλα που με διδάσκει ανελλιπώς και αφιλοκερδώς. Η μόνη πληρωμή που θέλει από εμένα είναι να τη σέβομαι. Δεν με διδάσκει με λόγια, μόνο με εικόνες. Είναι δασκάλα όλων μας. Μα εμείς δεν είμαστε όλοι καλοί μαθητές, γιατί δεν παρατηρούμε αρκετά και δεν συγκεντρωνόμαστε στις εικόνες. Άλλωστε η γνώση προϋποθέτει υπευθυνότητα. Κι ίσως αυτό δεν μας βολεύει. Καλύτερα να δηλώνουμε άγνοια και κατά συνέπεια ανευθυνότητα.
Καλύτερα να φταίνε οι άλλοι για τα λάθη μας και για την κακή ποιότητα ζωής μας.
Κι εγώ σαν μια μέτρια μαθήτρια, προς το παρόν, υποσχόμενη κι αποφασισμένη να γίνω καλύτερη έως άριστη στο μέλλον, παρακολούθησα ένα γενναίο μάθημα, πολύπλευρο και σύνθετο. Πειθάρχησα το νου μου για να πάρω το μήνυμα. Παρακολούθησα και παρατηρούσα δύο δημιουργήματα της φύσης.
Να αυτή είναι η δασκάλα μου… μας… που σας έλεγα. Μια βελανιδιά μέσα στις πολλές και ένα καλάμι μέσα σε πολλά. Χρόνια τα έβλεπα, μα μια φορά μόνο τα πιάσανε τα μάτια του νου μου. Ήταν τότε εκείνη η μέρα, που χειρότερη δεν θυμάμαι από τότε που καταγράφει η μνήμη μου ως σήμερα. Τέτοια κακοκαιρία, η χειρότερη των τελευταίων 40 χρόνων, αποφάνθηκαν μετεωρολόγοι και άλλοι. Η βελανιδιά, λοιπόν, για να μην μακρηγορώ, τσακίστηκε, κατέρρευσε. Τη χτυπούσαν βοριάδες, νοτιάδες, δυτικοί άνεμοι και εκείνη, τόσο ογκώδης και αγέρωχη, όπως έδειχνε, τσακίστηκε. Το καλάμι όμως μετά την κακοκαιρία επιβίωσε και στάθηκε πάλι όρθιο.
Η πρώτη μου διαπίστωση από την παρατήρηση, το καλάμι ευέλικτο, ευπροσάρμοστο, λύγιζε μα δεν τσακίστηκε. Όταν φύσαγε βοριάς, έγερνε προς το νοτιά και το αντίθετο. Ενώ η βελανιδιά επέμενε να μένει ακλόνητη, άκαμπτη, μέχρι που δεν άντεξε και κατέρρευσε.
Το πήρα το μήνυμα! Μπορεί να είναι και λάθος, μπορεί… Θα παρατηρήσω και άλλες εικόνες.
Η δασκάλα μου πάντως είναι αλάνθαστη. Η ερμηνεία μου εξαρτάται από τη δική μου αντίληψη. Σκέφτηκα πως το ίδιο συμβαίνει με όλα τα δημιουργήματα, τα ζωντανά όντα πολύ περισσότερο με τα νοήμονα όντα, τους ανθρώπους.
Παρατηρήστε!!! Ένας άνθρωπος ακλόνητος και ριζωμένος στις αντιλήψεις του, τις ιδέες του, τις πεποιθήσεις του και τις συνήθειες του, σε μια μεγάλη καταιγίδα της ζωής του καταρρέει σαν βελανιδιά. Ενώ ένας ευλύγιστος, ευπροσάρμοστος, ευέλικτος, επιβιώνει, λυγίζει, μα δεν τσακίζεται ως καλάμι. Όλα τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες στην καθημερινή ζωή, που όμως την καθορίζουν.
Γίνονται μαθήματα ανελλιπώς σε κάθε χώρο, σε κάθε χρόνο, στο ανοιχτό πανεπιστήμιο. Γνώσεις δωρεάν. Αυτή είναι η δωρεάν παιδεία.
