Δεν είναι τυχαίο ότι τα τελευταία χρόνια τα Χανιά είναι στην κορυφή της λίστας των τουριστικών προορισμών. H πόλη των Χανίων, που κατοικείται από την προϊστορική περίοδο (3000 π.Χ.), που κατά καιρούς ήταν η πόλη των γιασεμιών και η Βενετία της Ανατολής, έχει ακόμα να προσφέρει πολλά στον επισκέπτη.
Και λέω ακόμα γιατί, έτσι όπως τις συμπεριφέρονται οι πολίτες, αλλά κυρίως η αδιαφορία..; η ανικανότητα..; ή και η μετριότητα των τοπικών αρχόντων, δεν ξέρω αν θα αντέξει για πολύ. Να ξεκινήσουμε από τις παρακαταθήκες και το αποτύπωμα που άφησαν σ’ αυτήν την πόλη οι προηγούμενες γενιές… από διαφορετικές κουλτούρες. Το λιμάνι το κατασκεύασαν το 1320 οι Ενετοί.
Oι επόμενοι κατακτητές, οι Τούρκοι, δεν ασχολήθηκαν με τη συντήρησή του και ήταν ο Μεχμέτ Αλή, ο αντιβασιλέας της Αιγύπτου, που το επισκεύασε. Τα έργα στο ενετικό λιμάνι ολοκληρώθηκαν επί Κρητικής Πολιτείας. Από τους Ενετούς κατασκευάστηκε κι ο φάρος το 1660, όπου εκείνη την εποχή τελείωνε η κατασκευή του πρώτου συγκροτήματος των Νεωρίων, από 17 θολωτές κατασκευές. Επί Ρεούφ Πασά το 1870 σχεδιάστηκε ο Δημοτικός Κήπος, σύμφωνα με ευρωπαϊκά πρότυπα, όπου αργότερα το 1924 άρχισε να χτίζεται το ρολόι, σε σχέδια του μηχανικού Δ. Κολλάρου. Το 1911 σε σχέδια του ντόπιου μηχανικού Δρανδάκη, έχοντας σαν πρότυπο τη σκεπαστή αγορά της Μασσαλίας, ξεκίνησε η κατασκευή της Δημοτικής Αγοράς, που δυστυχώς είχε προηγηθεί η κατεδάφιση μεγάλου μέρους των τειχών.
Τέλος να αναφερθούμε σε ένα άλλο σημαντικό μνημείο της πόλης, το υδραγωγείο, το οποίο ξεκίνησε να κτίζεται το 1913 σε έκταση που δωρήθηκε από τον Γ. Σγουρό.
Πολλά είναι ακόμα τα ιστορικά μνημεία, πέραν της παλιάς πόλης, όπως το Νομαρχιακό Μέγαρο… που είναι ιστορικής σημασίας. Αν βγάζαμε από το κάδρο της πόλης μας τα προαναφερθέντα μνημεία, θα διαπιστώναμε ότι η πόλη δεν θα είχε πια κανένα ενδιαφέρον, γιατί οι επεμβάσεις και προεκτάσεις των τελευταίων δεκαετιών δεν πρόσθεσαν, αλλά… αφαίρεσαν υπεραξίες, δεν ομόρφυναν… πρόσθεσαν ασχήμια… δεν έκαναν την πόλη φιλική, αλλά πιο εχθρική προς τον πολίτη, δεν υπήρξε στοιχειώδης σχεδιασμός, αλλά… προχειρότητα. Ολα αυτά τα τελευταία χρόνια του νεοπλουτισμού δεν ενδιαφερθήκαμε γι’ αυτήν την πόλη… δεν θελήσαμε καν να αφήσουμε το αποτύπωμά μας… τη δικιά μας μαρτυρία, για τις επόμενες γενιές. Είμαστε ανίκανοι ακόμα και να συντηρήσουμε αυτόν τον ιστορικό πλούτο που κληρονομήσαμε. Βάλτε τώρα στο κάδρο τους τοπικούς άρχοντες και… τους κομματικούς τους μηχανισμούς… που πέρασαν από αυτήν την πόλη και θα διακρίνετε τους υπεύθυνους γι’ αυτήν την παρακμή της πάλαι ποτέ ωραιότερης πόλης, όχι μόνο της Κρήτης. Και για να μην ισοπεδώνουμε υπήρξαν και εξαιρέσεις, οι οποίες όμως δυστυχώς είναι λίγες Σήμερα η πόλη παρακμάζει. Δρόμοι στενοί που δεν μπορούν να εξυπηρετούν πλέον τα πολλαπλασιαζόμενα τροχοφόρα. Παρόλα αυτά… οι κεντρικοί δρόμοι της πόλης χρησιμοποιούνται και σαν πάρκινγκ… η βασική αιτία του κυκλοφοριακού μας προβλήματος.
Παρόλο που ο πληθυσμός της πόλης έχει αυξηθεί βολευόμαστε ακόμα με τον Δημοτικό Κήπο του Ρεούφ Πασά. Αυτό που ενόχλησε βέβαια τους δημοτικούς άρχοντες ήταν η ονοματοθεσία σ’ έναν μικρό δρόμο δίπλα στον κήπο με το όνομα του ιδρυτή του… κι έτσι άλλαξαν το όνομα… λες και η πόλη δεν έχει ιστορία. Οι ανιστόρητοι κατά καιρούς… τοπικοί άρχοντες αλλοιώνουν έτσι την ιστορική συνέχεια της πόλης.
Το ότι ο μικρός πλέον Δημοτικός Κήπος δεν μπορεί να εξυπηρετήσει τις ανάγκες των πολιτών, φαίνεται να μην τους ενοχλεί καθόλου. Και ενώ δόθηκε ευκαιρία να αποκτήσει η πόλη ένα δημοτικό πάρκο, που θα χρησίμευε και σαν χώρος άθλησης, οι δημοτικοί άρχοντες το αγνόησαν. Φαίνεται δεν μπορούν να κατανοήσουν ότι οι ελεύθεροι χώροι σε μια πόλη, μαζί με το αστικό πράσινο, είναι ποιοτική αναβάθμιση. Απ’ ό,τι φαίνεται ούτε η σημερινή Δημοτική Αρχή κατανοεί αυτά τα ποιοτικά χαρακτηριστικά και γι’ αυτό δεν ενεργοποιεί την απόφαση του σημερινού Δημοτικού Συμβουλίου σύμφωνα με την οποία όλοι οι φορείς της πόλης θα διεκδικήσουν το ανενεργό στρατόπεδο Μαρκοπούλου. Να διαπιστώσουμε αν και οι σημερινοί βουλευτές του Νομού, που συμμετείχαν στα κινήματα… θα υποστηρίξουν αυτό το πάγιο αίτημα των πολιτών, τώρα που ασκούν αυτοί εξουσία.
Είναι εξωφρενικό… για να μην το χαρακτηρίσω διαφορετικά, ότι επί αντιδημαρχίας του κ. Παπαδογιάννη είχε εξαγγελθεί η συντήρηση και αποκατάσταση του ρολογιού, σύμφωνα με μελέτη που το κόστος της ανερχόταν σε 41.670 ευρώ κι όμως το ρολόι κι εμείς οι πολίτες περιμένουμε υπομονετικά για να ξεκινήσουν τα έργα.
Η νέα αισθητική μας φαίνεται να ορίζει ότι τα ιστορικά μνημεία θα πρέπει να περιβάλλονται από μεταλλικές σκαλωσιές. Τέλος είναι απογοητευτικό για τους τοπικούς μας άρχοντες τα μοναδικά Νεώρια να συνεχίζουν να παραμένουν οι σκουπιδότοποι του Δήμου. Και ενώ περιμέναμε η Βενετία της Ανατολής θα ανέπτυσσε δεσμούς με τη Βενετία της Δύσης, μας προέκυψε η αδερφοποίηση του Δήμου Ηρακλείου με τη Βενετία. Λέτε να τα σώσουμε… μέσω Ηρακλείου;
