ΕΧΕΙ καθιερωθεί, η 4η Ιουνίου να λογαριάζεται ως Διεθνής Ημέρα κατά της Επιθετικότητας εναντίον των Παιδιών. Κι όμως από το 1983 που πάρθηκε η απόφαση από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, η βία (ενδοοικογενειακή, ενδοσχολική, κοινωνική, εμπόλεμη) δεν σταμάτησε ποτέ. Κι αν τότε αφορμή υπήρξε η επιθετικότητα του ισραηλινού κράτους κατά μεγάλου αριθμού παιδιών παλαιστινιακής καταγωγής και εφέτος έχουμε σωρεία παραδειγμάτων/γεγονότων που βεβαιώνουν ότι τίποτε δεν άλλαξε σ’ αυτόν τον τομέα (Συρία, Ισραήλ κ.ά.)
ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ παιδιά σε όλο τον κόσμο εξακολουθούν να υποφέρουν από διαφορετικών ειδών βίες: φυσική, ψυχική, συναισθηματική. Οι στατιστικές είναι τρομακτικές: 2 εκατομμύρια παιδιά σκοτώθηκαν σε πολεμικές αναμετρήσεις κατά την τελευταία εικοσαετία, ενώ 20 εκατομμύρια έζησαν σε στρατόπεδα περίθαλψης προσφύγων. 80 χιλιάδες παιδιά πέφτουν θύματα ενδοοικογενειακής βίας κάθε χρόνο στη Νότιο Αμερική και την Καραϊβική.
ΑΛΛΑ κι εδώ στη χώρα μας τα κρούσματα παιδικής βίας είναι ανείπωτα. Η κακοποίηση παιδιών σε Λέρο και Ζάκυνθο ανάγκασε τον ίδιο τον υπουργό Δικαιοσύνης, τον κ. Σταύρο Κοντονή να κάνει έκκληση στη Δικαιοσύνη, την εκπαιδευτική κοινότητα και όλους τους αρμόδιους φορείς να στρέψουν ιδιαίτερα την προσοχή τους σε αυτές τις υποθέσεις. Επιπλέον, ο κ. υπουργός τόνισε την αναγκαιότητα επιβολής όλων των αναγκαίων μέτρων αφενός για την παραδειγματική τιμωρία των εμπλεκομένων σε περιπτώσεις κακοποίησης παιδιών και αφετέρου για την άμεση και διαρκή στήριξη των κακοποιημένων παιδιών. Είναι δε γνωστό πως ένα στα πέντε παιδιά (0-18 ετών) βιώνει στη ζωή του τουλάχιστον ένα περιστατικό σεξουαλικής βίας, με ένα μεγάλο ποσοστό περιστατικών να μην αναφέρεται ποτέ στις υπηρεσίες προστασίας. Κι όμως μιλάμε για τα παιδιά μας!
