Προς την πλευρά του δυνατού η ζυγαριά όλο γέρνει
αιώνες δίχως έλεος και κλέβει τον φτωχό
και το ψωμί απ’ τα χέρια του τα ροζιασμένα παίρνει,
κι ας βλέπει από την πείνα του στο στόμα έχει αφρό.
Τούτα τα λόγια ένας φτωχός μαύρος μου τα είπε γέρος,
που το κορμί του έμοιαζε σαν μια παλιά πληγή
ξεριζωμένος πρόσφυγας ζούσε σε ξένο μέρος
κι η τύχη μας αντάμωσε μια ροδαλήν αυγή.
Ρόζους είχε στα χέρια του, στα πόδια του σημάδια
απ’ τη σκληρή που έκανε μες στους αγρούς δουλειά,
που δούλευε πολλές φορές ακόμα και τα βράδια
για να χορτάσει το ψωμί όλη του η φαμελιά.
Κι είπε μου «όποιος δεν έσκαψε το χώμα με τα χέρια,
και κουρνιαχτό δεν έφαγε μαζί με το ψωμί,
κι όποιος δεν ένοιωσε βαθιά της πείνας τα μαχαίρια,
να του τρυπούν τα σπλάχνα του όπως τη γη το υνί,
τη ζυγαριά στα χέρια του αυτός αν την κρατήσει,
δεν θα μοιράσει δίκαια της γης τους θησαυρούς
γιατί ποτέ δεν έτυχε έρμος να ξενυχτήσει,
σ’ ένα γιαπί δίχως ψωμί με συντροφιά σκορπιούς».
Κι ακόμα μου είπε θλιβερά και παραπονεμένα,
«η ζυγαριά όσο βρίσκεται στων δυνατών τα χέρια,
δίκαιο οι φτωχοί κι οι ανήμποροι δεν θα βρούνε κανένα,
ποτέ δεν δείχνουν έλεος των λύκων τ’ άγρια ασκέρια.
Δημήτρης Κ. Τυραϊδής
Μέλος της Παγκοσμίου Ενώσεως Ελλήνων Λογοτεχνών
και μέλος της Λογοτεχνικής Παρέας Χανίων
