» Μέσα από τα έργα του Κώστα Σπανάκη
Η έννοια του χρόνου στη ζωγραφική του Κώστα Σπανάκη είναι βουτηγµένη στον σουρεαλισµό και στο όνειρο. ∆εν είναι τυχαίο ότι στις τελευταίες εκθέσεις του, οι αγαπηµένες εικαστικές ηρωίδες του, οι “Γαλάζιες Κυρίες”, είναι σαν να έχουν δραπετεύσει από τις τοιχογραφίες του µινωικού παλατιού της Κνωσού για να ζήσουν σαν µοντέρνες χειραφετηµένες γυναίκες το σήµερα.
Κάπως έτσι, χωρίς τους περιορισµούς που βάζει µια συµβατική, γραµµική προσέγγιση του χρόνου, η ζωγραφική µούσα του Χανιώτη εικαστικού, η περίφηµη Ακάλλη, βρέθηκε να συναντάει κάποιους από τους πιο δηµοφιλείς πρωταγωνιστές της 9ης Τέχνης! Μια πρόκληση που δεν θα µπορούσε να αφήσει ασυγκίνητο το “Μολύβι – µελάνι” που σήµερα έρχεται να ρίξει φως στο καλλιτεχνικό… παρασκήνιο αυτής της εµπνευσµένης συνάντησης της ζωγραφικής κόρης του Μίνωα και της Πασιφάης µε ήρωες κόµικ και κινηµένων σχεδίων.
∆ΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΑΓΑΠΗ
«Η αγάπη µου για τη δεκαετία του ΄60, τη µόδα εκείνης της εποχής, τη µουσική, τις µηχανές κ.λπ. περιλάµβανε και την αγάπη µου για κάποιους ήρωες κόµικ και κινουµένων σχεδίων που µε συντρόφευαν από τα παιδικά µου χρόνια. Κάπως έτσι προέκυψε η ιδέα µέσα στην ιδέα, να οργανώσω µια ζωγραφική συνάντηση όλων αυτών των αγαπηµένων µου παιδικών ηρώων µε τη δική µου Μινωίτισσα πρωταγωνίστρια», εξηγεί ο Κώστας Σπανάκης καθώς ξετυλίγει το νήµα της σκέψης και των συναισθηµάτων που τον έκαναν να φέρει πρόσωπο µε πρόσωπο την Ακάλλη µε τον γοητευτικό και µυστηριώδη Κόρτο Μαλτέζε ή να αποτυπώνει ένα ζωγραφικό στιγµιότυπο µε τον δυναµικό ναυτικό Ποπάι να προσφέρει το αγαπηµένο του σπανάκι στη λυγερόκορµη Μινωίτισσα.
«Ο Κόρτο Μαλτέζε είναι ο πιο εµβληµατικός από τους χάρτινους ήρωες που αγάπησα. Ναυτικός και πολιτικοποιηµένος, ανάµεσα στα ταξίδια και τις περιπέτειές του συναντά τη γύφτισσα Μοργκάνα που ζει µαζί του τον έρωτα και µετά τον κατευοδώνει: “A bientot Corto Maltese …” (“Στο επανιδείν Κόρτο Μαλτέζε”). Αυτήν την εικόνα αγάπησα και κουβαλάω µέσα µου από το 1986 που διάβασα αυτό το κόµικς του µεγάλου Hugo Pratt και τώρα αποφάσισα να οικειοποιηθώ αυτό το καρεδάκι που έχω λατρέψει και να συστήσω στον Κόρτο Μαλτέζε τη δική µου ηρωϊδα», σηµειώνει ο Χανιώτης ζωγράφος καθώς µας δείχνει ένα από έργα του που “συνοµιλεί” µε την τέχνη του Hugo Pratt.
Ρωτάµε τον Κώστα Σπανάκη τι είναι εκείνο που αγαπάει στους ήρωες της 9ης Τέχνης: «Είναι η παιδική και εφηβική µου ηλικία που µε συνδέει µε αυτούς. Ωστόσο, επειδή µου άρεσαν πάρα πολύ τους έχω κρατήσει και στην ενήλικη ζωή µου», απαντά και προσθέτει: «Θυµάµαι το περιοδικό Τεν Τεν έγραφε: “Περιοδικό για νέους από 7 έως 77 ετών! Αυτό συµβαίνει και µε εµένα!».
ΠΑΙΧΝΙ∆Ι ∆ΙΑ… ΒΙΟΥ
∆εν είναι, όµως, µόνο ο Ποπάι και ο Κόρτο Μαλτέζε που συναντούν την ηρωίδα του Χανιώτη ζωγράφου. Είναι κι ο Ροζ Πάνθηρας, ο επιθεωρητής Κλουζώ και ο “Μούργος” ή Μάτλεϊ από τη σειρά κινουµένων σχεδίων “Τρελές κούρσες” που µοιράζονται τον ίδιο καµβά µε την Ακάλλη.
Άλλωστε όλοι αυτοί οι ήρωες, όπως και οι “Γαλάζιες Κυρίες” στη ζωγραφική του Κώστα Σπανάκη, µοιράζονται την ίδια παιγνιώδη διάθεση για τη ζωή, παρατηρούµε. «Σωστά και αυτή την παιγνιώδη διάθεση τη χρειάζονται όλοι. Μας δίνει φρεσκάδα, κρατάει το χαµόγελό µας ζωντανό και µας προσφέρει αισιοδοξία», σχολιάζει ο συνοµιλητής µας.
Το “παράθυρο” που άνοιξε ο Κώστας Σπανάκης συνοµιλώντας µέσα από τα έργα του δηµιουργικά µε κορυφαίους κοµίστες, πρόκειται να έχει συνέχεια, όπως µας εξοµολογείται.
Άλλωστε το “µικρόβιο” των κόµικ εξακολουθεί να τον “τρώει”. ∆εν είναι µόνο οι συλλογές από παλιά περιοδικά “Βαβέλ” και “Παρά Πέντε” που διεκδικούν κατά καιρούς ένα ξεφύλλισµα από τον συλλέκτη τους. Είναι κι η ανάγκη για… απόδραση από τις πολλές έγνοιες της καθηµερινότητας που ικανοποιείται µέσα από τα κόµικ, όπως αποδεικνύει και το στιγµιότυπο που µας αφηγείται ο Κώστας καθώς κλείνουµε την κουβέντα µας: «Πρόσφατα πήγα σε έναν γιατρό για µια σοβαρή εξέταση. Στον χώρο αναµονής είχε πολλά περιοδικά. Πάνω – πάνω υπήρχε ένα “Μίκυ Μάους”. Το πήρα, άρχισα να το διαβάζω και πραγµατικά ξεχάστηκα εντελώς. Νοµίζω οποιοδήποτε άλλο περιοδικό αν είχα πάρει στα χέρια µου η αγωνία µου για την εξέταση θα µεγάλωνε. Όχι όµως µε αυτό!».
γραμμοσκιάσεις… Zgur
