Διαχρονική φαίνεται πως είναι η ανάγκη των κατοίκων του τόπου μας να ζητούν τη συμπαράσταση πολλών αγίων στα καθημερινά, μικρά ή μεγάλα, προβλήματα τους.
Eκπληκτος έμεινε ο Απόστολος Παύλος, σύμφωνα με τις “Πράξεις των Αποστόλων”, όταν βρέθηκε στην Αθήνα και είδε πως οι κάτοικοί της είχαν ναούς και βωμούς όχι μόνο στους θεούς που γνώριζαν και τιμούσαν, αλλά και «τω αγνώστω θεώ».
Παρόμοια έκπληξη μπορεί να αισθανθεί και ο σημερινός επισκέπτης της Κάινας Αποκορώνου όταν πληροφορηθεί ότι σε μια μικρή Κοινότητα 200 περίπου κατοίκων, υπάρχουν σε λειτουργία, δεκαπέντε (15!) Ορθόδοξοι χριστιανικοί ναοί. Η ύπαρξη τόσων ναών, πέρα από την ευσέβεια που υποδηλώνει, αποτελεί κι ένα σημαντικό πολιτισμικό πλούτο που πιστώνεται σ’ όλους τους κατοίκους της κοινότητας.
Αυτόν τον πολιτισμικό πλούτο μας παρουσιάζει στο νέο του βιβλίο ο παθιασμένος Κανιανός, ο υπεύθυνος και ενεργός πολίτης της Κάινας, ο Ιάσονας Μαυροματάκης στο νέο του βιβλίο με τον τίτλο «Εκκλησίες της Κάινας».
Πρόκειται για μια έκδοση ξεχωριστής αγάπης που φανερώνει τη επιθυμία του καλού συγγραφέα να προβάλει τον τόπο του μαζί με όλα του τα στοιχεία και ιδιαίτερα τα πολιτισμικά.
Στις 130 σελίδες του καλογραμμένου και καλοτυπωμένου βιβλίου ο συγγραφέας, εισαγωγικά, δίδει πολλά κατατοπιστικά στοιχεία για τη δομή της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Κρήτης (Ι.Μητρόπολη, Ιερέας, Ναός, Θυρανοίξια, Εγκαίνια κ.α.). Ξεχωριστή έμφαση δίδεται στην Ενορία και ειδικότερα στην ενορία της Κάινας με τους ναούς, τους ιερείς και τους ιεροψάλτες που κατά καιρούς την υπηρέτησαν.
Το κύριο μέρος του βιβλίου καταλαμβάνουν οι ναοί του χωριού με όλα τους τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.
Εντυπωσιάζεται ο αναγνώστης από τον πλούτο των στοιχείων που παραθέτει ο Ιάσονας Μαυροματάκης. Ο ναός, η οικοδόμησή του, οι τεχνίτες που εργάστηκαν στο χτίσιμο και τις άλλες εργασίες, οι χωριανοί που υπήρξαν χορηγοί, οι χρονολογίες που συνδέονται με τα παραπάνω, το συναξάριο του Αγίου κάθε ναού και οι παραδόσεις που σχετίζονται με το συγκεκριμένο ναό.
Για παράδειγμα, για τον παλαιό ναό της Παναγίας (Γενέσιον ή Γενέθλιον) με έτος χτίσεως 1889, που τη λένε Μποδιανή (ή Εμποδιανή), αναφέρει τον θρύλο που λέει ότι «κάθε φορά που έρχονταν οι Τούρκοι στρατιώτες κτυπούσε η καμπάνα της εκκλησίας χωρίς ανθρώπινη μεσολάβηση και οι χωρικοί έπαιρναν τα μέτρα τους. Λέει ακόμη ότι όταν πλησίαζαν στην εκκλησία πιάνονταν τα πόδια των Τούρκων στρατιωτών και δεν προχωρούσαν για να εκτελέσουν τις βαρβαρότητες τους κατά των Χριστιανών. Δηλαδή και στις δυο περιπτώσεις, η χάρη της Παναγίας ήθελε να τους εμποδίσει»…
Όλα αυτά τα ενδιαφέροντα, κατατοπιστικά στοιχεία σε συνδυασμό με το γλαφυρό λόγο και το πλούσιο φωτογραφικό υλικό που παραθέτει ο συγγραφέας, καθιστούν το βιβλίο πολύτιμο απόκτημα όχι μόνο για κάθε κάτοικο της ιστορικής κοινότητας αλλά και για κάθε φιλίστορα.
Συμπερασματικά, με όλα τα παραπάνω, που με συντομία αναφέρθηκαν, επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά, με τον καλύτερο τρόπο, η πολύπλευρη αγάπη του συγγραφέα στη γενέτειρά του και ότι η νέα του προσφορά (με την κυριολεκτική σημασία του όρου) δεν φανερώνει απλά μια άγνωστη στους πολλούς, πνευματική, πλευρά της Κάινας, αλλά και ταυτόχρονα πλουτίζει τη χανιώτικη πνευματική παραγωγή, με ένα χρήσιμο, καλογραμμένο βιβλίο.
Θερμά συγχαρητήρια.
