Χωρίς γιατρούς παραμένουν τα περιφερειακά ιατρεία στην Κουντούρα, στο Ροδοβάνι, στις Στροβλές, στα Παλαιά Ρούματα, στον Βουτά. Επίσης χωρίς γιατρό βρίσκεται το περιφερειακό ιατρείο στον Αλικιανό λόγω άδειας ανατροφής τέκνου, ενώ μέχρι τις 15 Αυγούστου χωρίς γιατρό θα είναι λόγω άδειας και το περιφερειακό ιατρείο στην Παλαιόχωρα με αποτέλεσμα οι κάτοικοι, αλλά και οι επισκέπτες, εν μέσω τουριστικής περιόδου, να μην έχουν πρόσβαση στην πρωτοβάθμια περίθαλψη. Οσο για την ακριτική Γαύδο αυτήν τη στιγμή εξυπηρετείται από το Κέντρο Υγείας Κισάμου. Ωστόσο, μέχρι να διοριστεί γιατρός το νησί θα καλύπτει για δεκαπέντε μέρες γιατρός του Κέντρου Υγείας Καντάνου. Ολες οι παραπάνω περιοχές καθώς και τα όποια περιστατικά προκύψουν, καλύπτονται από το υποστελεχωμένο Κέντρο Υγείας Καντάνου, στο οποίο υπηρετούν μόλις ένας ειδικευμένος γιατρός (ειδικός παθολόγος), μία αγροτική γιατρός, τρεις ειδικευόμενοι και μία νοσοκόμα! Ελλειψη υπάρχει και σε ειδικότητες όπως οδοντίατρος, αλλά και παιδίατρος.
Αυτήν τη στιγμή τα μόνα περιφερειακά ιατρεία που λειτουργούν είναι στο Αν. Σέλινο (Καμπανός και Σούγια), στον Ντερέ, στους Λάκκους, στον Φουρνέ και στις Βουκολιές. Οπως ανέφερε στα “Χανιώτικα νέα” ο διευθυντής του Κέντρου Υγείας Καντάνου, όπου υπάγονται τα περιφερειακά ιατρεία, Μανώλης Βιττωράκης, το πρόβλημα είναι χρόνιο καθώς οι θέσεις που προκηρύσσονται είναι άγονες λόγω της μεγάλης απόστασης από το κέντρο και των χαμηλών οικονομικών απολαβών καθώς ο μισθός ενός αγροτικού γιατρού κυμαίνεται από 800 – 1.000 ευρώ. «Το πρόβλημα είναι οικονομικό. Ενας αγροτικός γιατρός που διορίζεται παίρνει περίπου από 800 έως 1.000 ευρώ τον μήνα, αλλά πώς να του φτάσουν να ζήσει σε μια απομακρυσμένη περιοχή που χρειάζεται νοίκι, οδοιπορικά, κ.ά.; Εχουμε προτείνει στην Υ.ΠΕ. να δοθούν κίνητρα π.χ. να μην φορολογούνται οι εφημερίες των γιατρών, επίσης να δοθεί μια στέγη. Διαφορετικά δύσκολα μπορεί να ζήσει ένας γιατρός σε απομακρυσμένη περιοχή. Γι’ αυτό και δύσκολα επιλέγει κάποιος να υπηρετήσει σε αυτές τις περιοχές», ανέφερε. Αναφερόμενος στα υπάρχοντα κενά ο διευθυντής του Κέντρου Υγείας Καντάνου τόνισε πως «στην Παλαιόχωρα δεν υπήρχε γιατρός εδώ και έναν χρόνο, το ίδιο και στην Κουντούρα. Μόλις τον Νοέμβριο ήρθε μία αγροτική γιατρός στην Παλαιόχωρα καλύπτοντας τη μία από τις δύο οργανικές θέσεις που υπάρχουν. Και το τρέχον διάστημα άσκησε το δικαίωμα της άδειάς της, γι’ αυτό και στην Παλαιόχωρα δεν θα υπάρχει προσωρινά γιατρός. Ο κόσμος εξυπηρετείται από το Κέντρο Υγείας Καντάνου ή εάν συμβεί κάποιο ατύχημα θα πάει το ασθενοφόρο μας. Αυτή η κατάσταση όμως γίνεται εδώ και χρόνια, δεν έγινε σήμερα…». Σύμφωνα με τον κ. Βιττωράκη για το θέμα είναι ενήμερη η 7η Υ.ΠΕ., αλλά και το Υπουργείο Υγείας όπου έχουν γίνει επανειλημμένως αιτήματα. Ο ίδιος εξέφρασε την αισιοδοξία του ότι από τον Σεπτέμβριο είναι πιθανόν κάποιες κενές θέσεις να καλυφθούν καθώς έχουν εκφράσει ενδιαφέρον για τις περιοχές της άγονης γραμμής 5 – 6 γιατροί προκειμένου να υπηρετήσουν στα περιφερειακά ιατρεία.
450 ΕΥΡΩ ΤΟ ΔΕΚΑΠΕΝΘΗΜΕΡΟ Ο ΜΙΣΘΟΣ ΑΓΡΟΤΙΚΟΥ ΓΙΑΤΡΟΥ
Μιλώντας για την κατάσταση που βιώνει ένας γιατρός σε απομακρυσμένη περιοχή, η Μαρία Καραμπέλη, αγροτική γιατρός στο περιφερειακό ιατρείο Ντερέ, ανέφερε χαρακτηριστικά: «Οταν πας σε ένα αγροτικό ιατρείο να υπηρετήσεις, ξέρεις ότι οι ελλείψεις που θα συναντήσεις είναι τεράστιες τόσο σε επίπεδο υλικών, φαρμάκων, αλλά και σε επίπεδο βοηθητικού νοσηλευτικού προσωπικού. Πρέπει να βρεις έναν τρόπο για να εξασκείς σωστά την Ιατρική και ότι θα παρέχεις ασφαλείς υπηρεσίες Υγείας προς τον πληθυσμό. Ενα ακόμη θέμα είναι οι οικονομικές απολαβές, ενός αγροτικού γιατρού σε άγονη περιοχή είναι 450 ευρώ το δεκαπενθήμερο, δηλαδή 900 ευρώ μηνιαίως. Στέγη δεν παρέχεται και όπου λέει το Υπουργείο Υγείας πως διατίθεται, οι συνθήκες των καταλυμάτων είναι σε τραγική κατάσταση. Είναι ασυντήρητα και δεν μπορεί να διαβιώσει ένας άνθρωπος με αξιοπρέπεια. Συνεπώς πρέπει να πληρώνει ενοίκιο κι επίσης όλα τα έξοδα μετακινήσεως είναι δικά του. Τα έξοδα πολλαπλασιάζονται οπότε ένας νέος άνθρωπος είναι δύσκολο να πάρει την απόφαση για να πάει σε μια απομακρυσμένη περιοχή από τη στιγμή που δεν θα μπορεί να βγάλει ούτε τα προς το ζην».
