» «Για τα πρώτα 50 χρόνια από την τουρκική απελευθέρωση 1900 – 1950»
Θαυμάσιο από κάθε άποψη το βιβλίο που κυκλοφόρησε πρόσφατα ο Ιατρικός Σύλλογος Χανίων με συγγραφέα τον Σελινιώτη γιατρό, ωτορινολαρυγγολόγο κ. Ευτύχιο Λαμπουσάκη, ο οποίος αναφέρεται στην ιατρική περίθαλψη της πρώην επαρχίας Σελίνου με ιστορικά στοιχεία τα οποία θα θυμηθούν οι παλαιότεροι, ενώ θα μάθουν οι νέοι, οι περισσότεροι των οποίων προφανώς τα αγνοούν.
Το βιβλίο προλογίζει ο μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος καθώς και καταξιωμένοι επιστήμονες όπως ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Χανίων κ. Μιλτιάδης Καστανάκης και ο Σελινιώτης δάσκαλος και λαογράφος κ. Σταμάτης Αποστολάκης.
Στο Α’ Κεφάλαιο και στη σελίδα 15 του ωραίου αυτού πνευματικού πονήματος αναφέρει, μεταξύ άλλων, ο συγγραφέας «ότι το έτος 1897 το μεγαλύτερο τμήμα του τούρκικου πληθυσμού έφυγε από την επαρχία Σελίνου. Τόπος συγκέντρωσής τους από όλα τα χωριά της επαρχίας είχε οριστεί η Κάντανος, από όπου με τη συνοδεία στρατιωτικών αγημάτων των προστάτιδων δυνάμεων, για την ασφαλή μετακίνησή τους, έφτασαν, στην Παλαιόχωρα και από εκεί με πλοία αναχώρησαν για τα Χανιά.
Εκείνη την περίοδο και από το έτος 1881 στο Σέλινο υπήρχαν τρεις Δήμοι. Ο Δήμος Καμπανού (Λάκκος Σγουράφος ή Ζωγράφου, όπως ελέγετο) με 20 χωριά, ο Δήμος Καντάνου με 16 χωριά και ο Δήμος Παλαιόχωρας με 31 χωριά.
Ο πληθυσμός της Επαρχίας με την απογραφή του 1900 ήταν 7.938 άτομα, του 1920 – 9.175, του 1940 – 11.541, (στατιστική Στεργίου Σπανάκη-1978), του 1981 – 7.313 και του 2001 ήταν 7.334.
Σχεδόν το σύνολο του πληθυσμού ασχολείτο την εποχή εκείνη με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Ενα μεγάλο μέρος δε αυτού, κυρίως οι γυναίκες, δε γνώριζε καθόλου γράμματα. Η οικονομική κατάσταση των κατοίκων ήταν πολύ άσχημη. Με μεγάλες δυσκολίες η οικογένεια εξασφάλιζε τα απαραίτητα για την επιβίωσή της.
Το ηλεκτρικό ρεύμα έφθασε στην επαρχία Σελίνου μετά το έτος 1950. Η τηλεφωνική επικοινωνία μέχρι το 1955 ήταν υποτυπώδης. Το οδικό δίκτυο της επαρχίας ήταν σχεδόν ανύπαρκτο…» και συνεχίζει ο κ. Λαμπουσάκης καταγόμενος από την Παλαιόχωρα την ιστορία του τόπου και τις δυσκολίες των ανθρώπων όπως και των συναδέλφων του ιατρών για τα πρώτα 50 χρόνια του 20ού αιώνα. Είναι ένα διδακτικό και θαυμάσιο βιβλίο που αξίζει να διαβάσετε. Ευχόμαστε να είναι καλοτάξιδο!
