Υδατος Εγκώμιον…
Υδατος Εγκώμιον…
Το ξέρω, το ξέρω… Ο τίτλος εμφανίζεται λίγο… πομπώδης! Το περιεχόμενο ωστόσο των “αφορμών”, θα “προσγειωθεί” και, σε οικεία παινέματα του Νερού!..
Καθαγιασμός και Θρησκευτική συνείδηση απογειώνονται ανήμερα των Θεοφανίων.
Εξ’ Υδατος… ο λόγος, και δι’ Υδατος και εις Υδωρ μεταβαίνων, ωραίος και αισθηματικός, την αξία του αποδίδων, πιστεύω τουλάχιστον.
Το Νερό!.. Το ιερό, το ιαματικό, το καθαρτήριο, το ζωογόνο, το ρέον, το αρτεσιανό, το μυστηριακόν, το αναβλύζον, το νήνεμο, το Αθάνατο…, το ΠΟΣΙΜΟΝ!!
Το Νερό! Ολο! Τα ύδατα!
Ο καθαγιασμός τους, σήμερα..!
Η ρίψη του Σταυρού στο βάθος τους…
Θάλασσες, ποτάμια, λίμνες, πηγές… λιμνοθάλασσες… Εκεί, το Ιερό εκτόπισμα του Σταυρού, θα υψωθεί στο άξιο χέρι του βουτηχτή, δηλώνοντας με “στεντόρεια σιωπή” τον Συμβολισμό…
Τη βάφτιση του Σωτήρα!
Ο Ιησούς, εβαπτίσθη από τον μείζονα Αγιο των Αγίων!
Εθεκεν ο Ιωάννης την χείρα Του επί της Κεφαλής Του Κυρίου Του, με φόβο, δέος, σεβασμό…
Το Νερό, στην Θρησκευτική εμβληματικότητα!
Ο Ιησούς περιπατεί επί του ύδατος!..
Ο Ιησούς χωρίζει τη θάλασσα να διαβεί ο Ανθρωπος, οδοιπόρος προς το σωτήριον Φως!..
Ο Ιησούς μετατρέπει το ύδωρ κατά το απαράμιλλον “θαυματοποιόν δοκούν”!
Η Λαογραφία μας προτρέπει.., τον Λαό, να σπεύσει την “Θεοφάνεια Ημέρα” στις όχθες, να λάβει το αγίασμα, για πόσιμο, για ράντισμα, για πλύσιμο…
Στάλες στο σώμα, στον χώρο, στο ζώο, στα εργαλεία ακόμη της αγροτιάς, της τέχνης… και, και στο εικονοστάσι του Ιορδάνη το νερό, με τις αγιογραφίες της Χριστιανοσύνης…
Στην Ποίηση… Κατσαρός, Σπανουδάκης, Ελευθερίου υμνούν, εμπνευσμένοι… θεωρώ ότι, μπορεί να ταυτιστεί με τον ίδρω του αγωνιζόμενου, τη βροχή, και το δρόσο στο βαμβάκι, σε χείλη επιθανάτιας ώρας…
Το νερό… Ελάχιστο… Πάντα σε τόπους υστερημένους συγκλονιστικά, αγιασμός των πεινόμενων και δύσμοιρων, ενός κατώτερου Θεού…
…Το Νερό… Με το Σώμα του Χριστού φωτιζόμενον, καθαγιάζεται με τα Σεμνότατα, πλην Λαμπρυνότερα -ίσως- εόρτια της Ορθοδοξίας!
Την Βάφτιση του Υιού του Θεού!
… Ω!.. Τι ωραίο!.. Ενα, ένα κάτασπρο περιστέρι, στο σύρμα!.. Το βλέπω από το παράθυρό μου… Ως φαίνεται ήρθε από την Ενδοξη Ωρα των Θεϊκών Επιφανείων!..
Αφού εβεβαίωσε του Λόγου το Ασφαλές!
Χρόνια Πολλά!