Υδατος μονοπάτια!

Επιστημονικά, μυθολογικά, λαογραφικά και επί του ανάγλυφου γεωλογικού παλλίνδρομου των χωμάτων και των ρευμάτων…
Του νερού… Του δεύτερου τη… τάξει αγαθού στη ζωή μας, μετά το οξυγόνο!
Η αγάπη μου για τούτη την ευλογία της ιερότητας της ίασης, της καθαρτήριας μυστηριακής διαδικασίας της αρτεσιανής και πόσιμης ζωτικότηττας των οργανισμών… Της αναβρύζουσας και ρέουσας γιορταστικής συνάφειας με το σώμα…
Η αγάπη μου λέμε, είναι μεγάλη…
Βλέποντας λοιπόν στη δημοσιότητα αυτό το εξαιρετικό εκδοτικό εγχείρημα -γιατί περί εξαιρετικού εγχειρήματος πρόκειται- επεθύμησα σφοδρά, να σκύψω στις σελίδες του και να κοινωνήσω τις γνώσεις που παραθέτουν οι δυο συγγραφείς.
Ο κ. Γιώργος Μηλιώνης βιολόγος με ειδίκευση στην Οικολογία, και ο κ. Μιχάλης Τρεμόπουλος δικηγόρος, συγγραφέας, με μεταπτυχιακό στην Κοινωνική Οικολογία… Ευχαριστώ θερμά για το πολύτιμο δώρο των δυο κυρίων.
“Η Θεσσαλονίκη των νερών. Μια ιστορική και οικολογική ανασκόπηση της τοπογραφίας των χειμάρρων και των υδατικών πόρων της πόλης”.
Ο τίτλος του βιβλίου και ο υπότιτλος.
Της πριγκιπέσσας του Βορρά…
Αξίζει να βρεθεί στα χέρια μας αυτό το μοναδικό βιβλίο, που αναπτύσσεται σε 368(!) ολόκληρες σελίδες, πυκνωμένες εναργώς, τον κόπο, τη φροντίδα και τον χρόνο που διέθεσαν οι συγγραφείς, εντρυφώντας σ’ ένα τεράστιο θέμα Ζωής, το οποίο συναρτούν με το μέγα ζητούμενο του καιρού μας…
Το Οικολογικό!
Οι δυο επιστήμονες, δεν έμειναν στην επιδερμική καταγραφή και απεικόνιση των «υγρών αισθημάτων» του εδάφους της συμπρωτεύουσας.
Με βαθύτατη χρονική τομή (προϊστορκή περίοδος, και κλασική εποχή και βυζαντινή περίοδος, και Τουρκοκρατία, και 20ος αιώνας και σημερινή περίοδος ασφαλώς.
Οι συγγραφείς διακατέχονται από την ευγενή πρόθεση και την επιθυμία να μορφώσουν ένα έργο ολοκληρωμένο που να συναπαντά όλες τις εκφάνσεις του Πολιτισμού… Και το επιτυγχάνουν!!
Αφηγούνται εκείνο το “ζωντανό σύμπαν” που σπαρταρά “υποδορίως” του εδαφικού “φλοιού” της νύμφης του Θερμαϊκού!
Την υπόγεια φύση, την ατέρμονη ροή, με διαδρομές και δυνατότητες ενίοτε επιθετικές, αρχέγονη κραταιά υπέρτερη!
Αφηγούνται επίσης τις ελκυστικότατες εκδοχές λαϊκής κουλτούρας με τις θεότητες, τις κρήνες, τους χειμάρρους τα ρέματα τους νερόμυλους… με ωραίες φωτό και σχεδιαγράμματα.
Τι να πεις τώρα σ’ ένα μικρό σημείωμα για ένα τόσο  ενδιαφέρον πόνημα, που “υγραίνει” θαυμαστά την όλη ανάδειξη του ύδατος ως στοιχείο και υπόσταση, αλλά και τιμά τα μνημεία και την Ιστορία του τόπου.
Συγχαρητήρια!