Ιδέες και προτάσεις για την Ειδομένη

Η Ευρώπη πάει να γίνει δύο ταχυτήτων, μετά την “αυτονόμηση” των τεσσάρων του Βίζεγκραντ, που κινούνται μόνοι τους. Οι χώρες του Βορρά αναβιώνουν το παρελθόν του ’30, των φασιστικών πρακτικών, που τις έφεραν στην Ευρώπη προδιαγράφοντας τον όλεθρό της. Η ΕΕ, λοιπόν, βρίσκεται σε ατμόσφαιρα διχαστικής παρακμής. Το προσφυγικό αφ’ ενός και το Brexit αφ’ ετέρου την σπρώχνουν σε διαφορετικούς δρόμους. Η “ιστορική στιγμή” για ένα θανάσιμο χτύπημα, γράφει η “Monde” πλησιάζει. Η Μέρκελ έχει χάσει την ισχύ της. Τη βλέπεις με κατεβασμένα φτερά. Δεν την ακούει κανείς, όταν λέει: “Δεν είναι λύση (το κλείσιμο των συνόρων) στο συνολικό πρόβλημα”. Ο Γιούνκερ έχει αποδυναμωθεί. Ο Τουσκ απέκτησε πλέον επιρροή, ως πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Με τις πράξεις του σηματοδοτεί το τέλος της Σένγκεν και τη διάλυση της ΕΕ, όταν συγχαίρει και επικροτεί τις ενέργειες των Δυτικών Βαλκανικών χωρών, που έκλεισαν τους διαδρόμους των προσφύγων προς την Ευρώπη.
Τώρα όλα τα βέλη έχουν στραφεί εναντίον της Ελλάδας. Αν εξ αρχής ενεργούσε με γνώμονα τα εθνικά της συμφέροντα, δεν θα μπορούσε ο Τουσκ, ν’ απονέμει τα εύσημα και σε μη χώρες της Ε.Ε., που έκλεισαν τα σύνορά τους. “Ευχαριστώ τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, είπε, για την εφαρμογή μέρους της στρατηγικής της Ε.Ε. για την διαχείριση της προσφυγικής κρίσης”, προσθέτοντας ότι, “…δεν τίθεται ζήτημα για μονομερείς ενέργειες, αλλά για κοινή απόφαση των 28”. Τι λέει ο άνθρωπος; Ότι και η Ελλάδα, μία απ’ τις “28” και η Κύπρος συμφώνησαν να κλείσουν τα σύνορα; Αδιανόητο!!!
Το Μέγαρο Μαξίμου αντέδρασε λέγοντας, ότι “ο Βαλκανικός δρόμος έκλεισε εξαιτίας μονομερών ενεργειών από χώρες των Δυτικών Βαλκανίων…” Φαίνεται, ότι η εξήγηση της απόφασης των “28” έγινε αυθαιρέτως απ’ τον”προκλητικό”, “ανάλγητο” και “διχαστικό” Τουσκ, που είναι εκ διαμέτρου αντίθετη με την ερμηνεία των συμβούλων του Μ. Μαξίμου. Δεν θα ήταν δόκιμο ν’ αντιπαραταθεί η κυβέρνηση με τον Τουσκ. Μήπως όμως η κυβέρνηση έχει κάνει λάθη στρατηγικής φύσεως και διπλωματικές αστοχίες, και τώρα τρέχει ν’ αποδείξει, ότι δεν είναι ελέφαντας;
H Ελλάδα ανήκουσα στη συνθήκη Σένγκεν θεωρήθηκε ως χώρα τράνζιτ για τους πρόσφυγες. Με πρωτοβουλία της Μέρκελ αποφασίστηκε απ’ τον Οκτώβριο να διατηρήσουν οι ηγέτες των Δ. Βαλκανίων ανοιχτή τη δίοδο απ’ τις χώρες τους κάτι που δεν αντιβαίνει στη Σύμβαση. Η Ελλάδα, όταν έκλεισαν τα σύνορα, πάνω σ’ αυτό μπορούσε να στηριχθεί, ν’ ανοίξει η δίοδος, να διευκολυνθούν οι ροές, πρώτα η FYROM και κατόπιν οι άλλες χώρες.
Εκτός απ’ τη FYROM και τη Βουλγαρία, που καθοδηγούνται απ’ την Αυστρία, ακολουθεί και η Αλβανία.
Ο Ευρωβουλευτής κ. Ν. Μαριάς θεωρεί, ότι θα μπορούσαμε ν’ αντισταθούμε αποτελεσματικά. “Αυτό που γίνεται, είπε, σ’ αυτό το παραμάγαζο των Σκοπίων είναι παρανοϊκό. Η παρανομία των Σκοπίων έπρεπε ν’ αντιμετωπισθεί με εμπάργκο. Κλείσανε τα σύνορα αυτοί; Τα κλείνουμε κι εμείς. Δεν μπορεί η αστυνομία των Σκοπίων να ρίχνει βολίδες κρότου – λάμψης και να λένε οι δημοσιογράφοι, ότι ρίχνονται στην ουδέτερη ζώνη Ελλάδος – Σκοπίων. Δεν υπάρχει ελεύθερη ζώνη. Να τους επιβάλλουμε οικονομικούς περιορισμούς, να μην μπορούν ν’ ανεφοδιαστούν”. Αν τους στερήσουμε τις επισκέψεις των Ελλήνων, που αφήνουν στα Σκόπια τα λεφτά τους, και την πρόσβαση στο λιμάνι της Θεσ/νίκης από πού θα εφοδιάζονται καύσιμα; Απ’ την Αυστρία;
Αν αφήναμε τη Σένγκεν από πέρυσι, θα ήταν σωτήριο. Κατά τον κ. Μαριά “είμαστε χώρα μαγνήτης για τους μετανάστες”. Δεν πάνε στη Βουλγαρία, γιατί δεν μπορούν να πάρουν “τα μαγικά χαρτάκια τύπου Σένγκεν, που μ’ αυτά περνούσαν νόμιμα κι έφταναν μέχρι τη Γερμανία”. Αν αποχωρούσαμε, “ελάχιστοι πρόσφυγες θα ‘διναν χιλιάδες δολάρια σε Τούρκους δουλέμπορους, να ‘ρθουν σε χώρα μη Σένγκεν, απ’ όπου δεν θα μπορούσαν να πάρουν χαρτάκι…” Σχολιάζει αρνητικά ο ευρωβουλευτής την απόφαση για την μετεγκατάσταση. Αν οι Γάλλοι υποχρεούνται ν’ απορροφήσουν αριθμό μεταναστών μ’ αυτή την απόφαση και καλύψουν το ποσοστό απ’ την Τουρκία απ’ αυτούς που βρίσκονται στην Ελλάδα, δεν θα πάρουν κανένα. Ο εγκλωβισμός θα μείνει ανέπαφος, χώρια οι νέες αφίξεις, τις οποίες θα αδυνατούμε όλο και περισσότερο να διαχειριστούμε.
Το ερώτημα στο οποίο δεν δόθηκε απάντηση είναι μήπως το εμπάργκο δεν συνιστούσε λύση και γύριζε μπούμερανγκ. Οι μεγάλοι έχουν τη δύναμη να επιβάλλουν τιμωρητικά αντίμετρα. Μην ξεχνάμε το προηγούμενο, που κατέληξε στην “ενδιάμεση συμφωνία” με τους Σκοπιανούς. Πάντως τα Σκόπια, Βουλγαρία και Αλβανία θα ήτο αδύνατον να ενεργούσαν μονομερώς. Κάποια συμφωνία θα υπάρχει, στην οποία πολλοί συμμετέχουν, ίσως και η ελληνική κυβέρνηση, με στόχο την αποτροπή κατακλυσμού της Ευρώπης από γενικευμένες ροές Ασιατικών και Αφρικανικών μετακινήσεων.
Δυστυχώς, εδώ που φθάσαμε, είναι ηλίου φαεινότερον, ότι η χώρα έχει μετατραπεί σε μια απέραντη αποθήκη προσφύγων και μεταναστών εγκλωβισθέντων για πολλά χρόνια. Θα μάθουμε να ζούμε μ’ αυτούς; Θα αφομοιωθούν αυτοί μ’ εμάς, ή εμείς μ’ αυτούς μετατρεπόμενοι πρόσφυγες στη χώρα μας;