Ιδεοληψίες, ερωτήματα και σκληρή πραγματικότητα

“Τίποτε δεν είναι πιο επικίνδυνο από μια ιδέα, όταν δεν έχει κανείς παρά μόνο μία!” (Paul Claudel)
Οταν κάθε λίγο και λιγάκι οι (περί τους 10) οικονομολόγοι του κυβερνώντος κόμματος -και όχι μόνο- δηλώνουν τη διαφορετική τους άποψη δημόσια,  γιατί να μη μπερδευόμαστε για το τι πραγματικά επιδιώκουμε στις Βρυξέλες; Γιατί, άραγε, ό,τι εκπορεύεται από Βρυξέλες, Βερολίνο, Λονδίνο,  Παρίσι, Ουάσινγκτον…,  να μη θεωρείται ως “υπονόμευση”;
Αλλά, αφού εμείς βρισκόμαστε εν αγνοία (;)  και αγωνία του τι μέλλεσθαι, ζώντας εδώ και 3 μήνες μια πρωτότυπη “δημιουργική ασάφεια” και την επικίνδυνη διπλωματία των “παιγνίων”, για ποιο λόγο τα πράγματα στις Βρυξέλες να είναι πιο σαφή;
Είναι δυνατόν, μια ολόκληρη χώρα να πορεύεται “αχαρτογράφητη” και χωρίς πυξίδα, ανάμεσα στη Σκύλα και τη Χάρυβδη, του καπιταλισμού και της Παγκόσμιας οικονομίας;
Μήπως πιστεύουμε ακόμη ότι εμείς θα γίνουμε η “Ιφιγένεια”, για να αλλάξει η Ευρώπη και ο κόσμος;
Υπάρχει υπεύθυνη, ευκρινής, συνεπής οικονομική πολιτική, ή τελικά βρίσκοντάς τα “σκούρα” με τους εταίρους μας, θα παραπέμψουμε τη λύση στο λαό; Με εκλογές ή ένα ασαφές δίλημμα;
Αλλά, σε μια τέτοια περίπτωση για ποιο λόγο έγιναν οι εκλογές το Γενάρη; Για να δηλωθεί ότι, μέσα σε 3 μήνες “σκληρών” και άκαρπων διαπραγματεύσεων, δεν καταφέραμε τίποτε το θετικό από τα επιδιωκόμενα; Μήπως δεν ήταν γνωστή εκ των προτέρων η στάση του κ. Σόιμπλε και των δορυφόρων του;
Φυσικά, λέμε όχι στη διπλωματία των “γιεσμέντηδων”, αλλά λέμε ναι στη “έξυπνη” διπλωματία των κατάλληλων ελιγμών, με αμοιβαίες υποχωρήσεις. Όπως έκανε ο μεγάλος Ελ. Βενιζέλος σε κάθε Συνθήκη, μελετώντας καλά τους εκάστοτε συσχετισμούς.
Τον έχουν μελετήσει, άραγε, οι σημερινοί “διπλωμάτες” μας, ή παραμένουν ακόμη διαποτισμένοι από μια “αριστερίστικη” μεσσιανική ιδεοληψία  που θέλει δονκιχωτικά να ανατρέψει το τέρας του ευρωπαϊκού καπιταλισμού;
Θα τολμήσει ο κ. Τσίπρας από πρόεδρος ενός κόμματος ποικίλων συνιστωσών, αλλά και πρωθυπουργός μιας ευκαιριακής “αντιμνημονιακής” συγκυβέρνησης, να γίνει ο ηγέτης που χρειάζεται η χώρα σήμερα;