ΔΕΝ είναι η πρώτη φορα που το ακούμε. Πολλοί προσπαθούν, με λόγια και με έργα να καταστήσουν τη χώρα μας «ειδική περίπτωση».
ΒΕΒΑΙΑ, αν κρίνουμε από την επιτυχή έκβαση (έξοδο από την κρίση) που είχαν άλλες χώρες, ομοιοπαθούσες (Κύπρος, Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία), ναι, είμαστε ειδική περίπτωση ανίκανης διακυβέρνησης και μικρόνοων πολιτικών. Αυτό δίνει “ευκαιρία” στους δανειστές μας -ΔΝΤ, ΕΚΤ, Ε.Ε.- να πειραματίζονται με την “περίπτωσή”μας, με όλα τα χονδροειδή λάθη τους που γίνονται στις πλάτες μας, όπως ακριβώς συμβαίνει με τα ινδικά χoιρίδια στα πειραματικά εργαστήρια των επιστημόνων!
Η ΠΑΡΟΥΣΑ κυβέρνηση, αφότου της δόθηκε για δεύτερη φορά η εξουσία, έχοντας ήδη υπογράψει το δικό της μνημόνιο (3ο), κωλυσιεργεί “ιδεοληπτικά” και επί τούτου να πραγματοποιήσει αυτά που υπέγραψε! Ελπίδα της; Όσο πιο πολύ “καθυστερεί” την εφαρμογή των μέτρων, τόσο -έτσι πιστεύει- θα επιτύχει έναν πιο ανώδυνο συμβιβασμό των επικείμενων νέων! Κι αν δεν επιτύχει κάτι τέτοιο με τις διαπραγματεύσεις, έ, τότε ας δοθεί “πολιτική λύση” στην κρίση που δημιουργείται.
ΕΤΣΙ, η όλη συζήτηση περί εξόδου από την κρίση ξεφεύγει από την οικονομία και τη βούληση του λαού, και τείνει να γίνει μια ανούσια πολιτική αντιπαράθεση δανειστών – ελληνικής κυβέρνησης! Λέμε, «Δεν κάνουμε τίποτε ως κράτος, μας δανείζετε εσείς συνεχώς, κι εμείς εν ευθέτω χρόνω θα “συμμορφωθούμε” πραγματοποιώντας τις μεταρρυθμίσεις που θέλετε»! Δηλαδή, ποτέ!
ΜΑ ποιοι δανειστές δεν θα αντιλαμβάνονταν το μέγεθος της κοροϊδίας; Μπορεί να μας πει η κυβέρνηση πόσα από τα υποσχεθέντα μέτρα έχει πραγματοποιήσει ή σκοπεύει να εφαρμόσει; Εχουμε ξεπεράσει το 30% του Τσακαλώτου; Μπορεί να μας πει με ειλικρίνεια, πόσα νέα μέτρα -κατά πολύ χειρότερα από τα υποσχεθέντα- θα υποχρεωθεί λόγω καθυστερήσεων και διόγκωσης του χρέους, να επιβάλλει αργότερα;
ΕΙΜΑΣΤΕ σοβαροί ως χώρα ή μήπως στο πίσω μέρος του μυαλού των ιθυνόντων πάντα υπάρχει το “κάτι άλλο” που δεν ομολογούν; Για ποιο λόγο, λοιπόν, να μη μας θεωρούν οι άλλοι “ειδική περίπτωση” και να μην επιμένουν στην απάνθρωπη πολιτική τους; Εμείς οι ίδιοι με την ασυνέπεια και την αναξιοπιστία μας, δεν τους την ανατροφοδοτούμε;