Παλιά ιστορία από το 2011 με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, για τις οποίες κανείς λογικός άνθρωπος, δεν θα μπορούσε να εναντιωθεί στην εκμετάλλευσή τους. Άλλωστε η χώρα μας διαθέτει τις απαραίτητες προϋποθέσεις… αρκετή ηλιοφάνεια, αέρηδες… και θέλω να ελπίζω σε ένα ικανοποιητικό στάδιο την απαραίτητη τεχνολογία.
Αυτό που παραμένει υπό ερωτηματικό, είναι ο τρόπος και ο τόπος της εγκατάστασης, για να δούμε και ποιος θα είναι τελικά, ο ωφελημένος από τις ΑΠΕ. Εδώ θα επισημάνω : Η ενέργεια, είναι μια από τις βασικές δημόσιες υπηρεσίες, όπως και το νερό, που το κράτος οφείλει να παρέχει στους πολίτες του. Όσα από αυτά τα δημόσια αγαθά ιδιωτικοποιήθηκαν, τις δεκαετίες του 1990 – 2000, μετά την οικονομική κρίση του 2008, βλέπουμε να ξαναεπιστρεφουν στο φυσικό τους διαχειριστή, το Κράτος, και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Παραδείγματα στην Ευρώπη υπάρχουν πολλά· Ουγγαρία αλλά και η Πολωνία αντί να ιδιωτικοποιούν, ενισχύουν τις δημόσιες επιχειρήσεις τους, για να μπορεί να σχεδιάζει και να τις ελέγχει το κράτος.
Το 2015 το νερό στην Νίκαια της Γαλλίας, επαναδημοτικοποιήθηκε, όπως και στο Βερολίνο από το 2013 μαζί με την διαχείριση των λυμάτων. Το ίδιο έγινε και στην πρωτεύουσα της Γαλλίας το Παρίσι, όπου μάλιστα η δημοτική επιχείρηση ‘‘Παρισινό Νερό’’ παρέχει υποστήριξη στη Βαρκελώνη, η οποία προσπαθεί να αποϊδιωτικοποιήσει τις υπηρεσίες του νερού. Ένα άλλο παράδειγμα στη διαχείριση των αποβλήτων στο Όσλο, όπου το 2017 η διαχείριση επέστρεψε πάλι στον Δήμο. Το ίδιο συμβαίνει και στην Ενέργεια και έχουμε παραδείγματα πολλά, όπου οι ιδιωτικοποιήσεις σ’ αυτόν τον τομέα δεν απέφεραν τα αναμενόμενα.
Για παράδειγμα στη Γαλλία το κράτος ελέγχει το 85 % της EDF και το 88 % της AREVA εταιρειών παραγωγής και διανομής ενέργειας στην Ευρώπη. Η ανεπάρκεια του ιδιωτικού τομέα, να διαχειριστεί δημόσιες υπηρεσίες, έγινε δυστυχώς εμφανής, με βαρύ τίμημα ανθρώπινες ζωές, στην περίπτωση των Τεμπών, με την απερίγραπτη συμπεριφορά της Hellenic Train. Πέραν όμως της ανεπάρκειας του ιδιωτικού τομέα να διαχειριστεί εταιρείες δημόσιων αγαθών, υπάρχει και ο παράγοντας της κλιματική κρίσης. Αν αναλογιστούμε τις επιπτώσεις αυτής της κλιματικής αλλαγής, είναι πιο ορθολογικό και πιο χρήσιμο για τον πολίτη, η παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές να γίνεται σε τοπικό επίπεδο, έτσι που να αποφεύγονται τα φαραωνικά έργα που πέραν του υψηλού κόστους, καταστρέφουν το φυσικό περιβάλλον. Εδώ παραμένουν τα ερωτηματικά γιατί το κράτος δεν προωθεί τα φωτοβολταϊκά πάνω στις στέγες, όπως κάνει η Γερμανία με πολύ λιγότερη ηλιοφάνεια.
Με βάση τα παραπάνω στοιχεία, μας είναι δύσκολο να κατανοήσουμε,πως προέκυψε ο νέος σχεδιασμός για την εγκατάσταση και εκμετάλλευση 6 αιολικών σταθμών σε 4 Δήμους του Νομού μας από μια ιδιωτική εταιρεία, χωρίς να συμβουλευτεί μάλιστα τις τοπικές κοινωνίες και τους θεσμικούς τους αντιπροσώπους. Χωρίς να πάρουν στα υπ’ όψιν, ότι εκεί που θα εγκαταστήσουν τις φαραωνικές ανεμογεννήτριες (90 m ύψος και 50 m οι πτέρυγες) είναι προστατευμένες περιοχές φυσικού κάλλους, …περιοχές Natura.
Χωρίς να ξέρουμε ποιος σχεδίασε τελικά αυτό το έργο… προφανώς κάποιοι σχεδιάζουν για μας, χωρίς εμάς, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο δήμαρχος Σφακίων.
Οι δημαρχοι του Νομού, εκτός του δημάρχου Χανίων, που συμμετείχαν στο ανοιχτό Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Σφακίων στο Ασκύφου εναντιώθηκαν σ’ αυτα τα σχέδια, που απ’ ότι φαίνεται εξυπηρετούν μάλλον κάποιες εταιρείες που θέλουν να επενδύσουν, σε αυτόν τον τομέα και όχι τον απλό πολίτη που ζει σε αυτές τις περιοχές.
