Ένα ξεχωριστό ιστορικό μυθιστόρημα που ξεκινάει κάπου στα 510μ.Χ. στις Συρακούσες, συνεχίζεται στην Πεντάπολη, στην Κύπρο, στην Αθήνα, στην Ίμβρο και στην Νικομήδεια και τελειώνει στην Κωνσταντινούπολη, στην πρωτεύουσα του Βυζαντίου επί Ιουστινιανού και Θεοδώρας, είναι το τελευταίο βιβλίο της γνωστής και καταξιωμένης συγγραφέως και εικονογράφου Λιάνας Δενεζάκη “Το σμαραράγδι και η θάλασσα”, που παρουσιάστηκε την περασμένη Τετάρτη, 27 Νοεμβρίου, στο Πολιτιστικό Κέντρο της Μητρόπολης Κυδωνίας και Αποκορώνου. Ένα βυζαντινό μυθιστόρημα που διαβάζεται στην κυριολεξία απνευστί απ’ την πρώτη μέχρι και την τελευταία, την 366 σελίδα του. Μπορεί να θεωρηθεί και σαν ιερό βιβλίο, ωστόσο “Το σμαράγδι και η θάλασσα”, που είναι σε μια πρώτη ανάγνωση ένα μυθιστόρημα αγάπης, αγνής και απέραντης αγάπης δύο νέων, του Δημήτριου και της Αριάδνης, που πρέπει να την περάσουν από χίλια μύρια κύματα. Ιερό γιατί αναφέρεται στην συγκεκριμένη ιστορική περίοδο των απαρχών του “ένδοξού μας βυζαντινισμού” (για να χρησιμοποιήσω τις λέξεις του Αλεξανδρινού Ποιητή) που τελειώνει με την πλήρη επικράτηση της θρησκείας του Ναζωραίου στη συνείδηση του λαού. Ιερός, ιερότατος, όμως ήταν και ο σκοπός της παρουσιάσης (για το βιβλίο μίλησαν η συγγραφέας παιδικών βιβλίων Ευδοκία Σκορδαλά – Κακατσάκη και η τ. σύμβουλος Προσχολικής Αγωγής Αγγέλα Μάλμου, ενώ αποσπάσματά του διάβασε η τ. προϊσταμένη της ΕΡΑ Χανίων Αννα Μακράκη – Καρέλλα) αφού τα έσοδα από τις πωλήσεις του βιβλίου εκείνη την βραδιά, θα διατεθούν για τον ξενώνα που θα φιλοξενεί ασθενείς του Νοσοκομείου Χανίων. “Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν”, όπως θα έλεγε και ο Ιερός Χρυσόστομος. Και γιατί υπάρχουν φορείς, όπως η Μητρόπολη Κυδωνίας και Αποκορώνου, στη συγκεκριμένη περίπτωση (δική της πρωτοβουλία η δημιουργία του ξενώνα) που επιμένουν να λειτουργούν με παντοίους τρόπους, με συνέπεια και ευθύνη την αλληλεγγύη, αναζητώντας διέξοδα στα αδιέξοδα. Μα και γιατί δεν αποπαίδισεν το σπάνιο, στη φύση και στην ιστορία είδος των ανθρώπων, όπως η Λιάνα Δενεζάκη, η οποία με το που της έγινε η σχετική κρούση απ’ τη γνωστή σ’ όλους του Χανιώτες για τις “φιλάνθρωπες” δραστηριότητές της, Ελένη Αναστασίου, παραχώρησε με ενθουσιασμό τα συγγραφικά της δικαιώματα κι έπεισε τον εκδότη της, τον Εκδοτικό Οίκο Λιβάνη, για την εκδήλωση…
Η Λιάνα Δενεζάκη είναι συγγραφέας και εικονογράφος. Μέχρι σήμερα έχει γράψει 17 παιδικά βιβλία από τις εκδόσεις Λιβάνη κι έχει εικονογραφήσει περισσότερα από 150 βιβλία πολλών εκδοτικών οίκων.
Εχει αποσπάσει πολλά βραβεία, είναι υπεύθυνη του διαδικτυακού τόπου www.lovecooking.gr και ανήκει στη συντακτική ομάδα του “Μαγικού Κόσμου” της www.kosvoice.gr. Το “Σμαράγδι και η θάλασσα είναι το πρώτο της μυθιστόρημα για ενηλίκους.
Εκκλησία και πολιτική
Στους κληρικούς που ορθοτομούν με παρρησία τη χριστιανική διδασκαλία και ζωή, χωρίς διακρίσεις ανθρώπων, και στους λαϊκούς αγωνιστές που την ασκούν εμπνεόμενοι από το πνεύμα της χριστιανικής δικαιοσύνης, χωρίς μισαλλοδοξία, είναι αφιερωμένο το με τίτλο “Εκκλησία και πολιτική” και υπότιτλο “Αλληλεπιδράσεις, αντιθέσεις και σχέσεις ελευθερίας” “Εορτολόγιο – Ημερολόγιο 2014”, της εφ. “Χριστιανική”, που κυκλοφορήθηκε πρόσφατα. Και βέβαια στον σκληρά δοκιμαζόμενο αυτόν τον καιρό κάτοικο αυτής της χώρας Ελληνα ή αλλοδαπό, οποιασδήποτε θρησκείας και ενθικότητας που αναζητά, πολλές φορές με απόγνωση, ένα χέρι για να πιαστεί, κάποιο κεραμίδι πάνω απ’ το κεφάλι του, λίγο ψωμί για να χορτάσει την πείνα του, ένα χαμόγελο για ν’ ακουμπήσει τη ματιά του, φως και ελπίδα, τη φωνή της αλήθειας «το απελευθερωτικό μήνυμα του φτωχού Ναζωραίου και των Αγίων του».
«Θα μπορούσε και σήμερον η Εκκλησία, συγχρονίζουσα με το πνεύμα των παλαιοτέρων Κοινοβίων και Συντεχνιών, να εμπνεύσει άλλους ευρύτερους κοινοτικούς θεσμούς, μέσα στους οποίους οι άνθρωποι θα συνεργάζοντο ως ίσοι προς ίσους, θα μπορούσαν δηλαδή να έχουν συμμετοχή και στο κεφάλαιον και στο κέρδος της εργασίας των, ώστε να λείπουν οι φόβοι των εκμεταλλεύσεων και των ανταγωνισμών», έχει γράψει στο βιβλίο του “Στρατευμένη Εκκλησία” (1975) ο αοίδιμος Κισάμου και Σελίνου Ειρηναίος Γαλανάκης. Το απόσπασμα αυτό είναι ένα απ’ τα πάμπολα αποσπάσματα ορθοδόξων κειμένων (αρκετών απ’ αυτά του Παππού) που φωτίζουν απ’ όλες τις πλευρές το θέμα.
«Απολιτική στάση -και για την Εκκλησία- δεν μπορεί να υπάρξει», γράφει για παράδειγμα ο και καθηγητής Πανεπιστημίου, πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Μεταλληνός.
Για να συμπληρώσει αμέσως μετά: «Οταν η Εκκλησία αδιαφορεί για την κοινωνία ή μετέχει παθητικά σε μια δεδομένη πολιτική κατάσταση κάνει οπωσδήποτε πολιτική».
Να επιστρέψουμε, όμως και να κλείσουμε, πάλι μ’ ένα απόσπασμα του Παππού απ’ την “Στρατευμένη Εκκλησία” του: «Η χριστιανική ζωή και Πίστη προϋποθέτουν μια γενναιότητα που δεν εδείξαμεν πάντα οι Χριστιανοί και μάλιστα οι ηγέτες της Εκκλησίας».
