Υγεία: από κοινωνικό αγαθό γίνεται εμπόρευμα

Πολλά είναι τα κοινωνικά αγαθά που η προσφορά τους στον άνθρωπο πρέπει να παρέχεται δωρεά και πλήρης, όμως αυτό της  υγείας είναι, το πάνω απ’ όλα, πόσοι και ποιοι το συνειδητοποιούν. Πόσοι και πότε το κατανοούν σαν αναγκαίο. Ποιοι και από ποιους το ζητούν. Ποιοι, γιατί και σε ποιους το στερούν. Ποιοι είναι αυτοί που μεθοδεύουν τη μετατροπή αυτής της υπηρεσίας από παρεχόμενο αγαθό σε ακριβοπληρωμένη υπηρεσία.
Τη θέση της άμιλλας για πρόληψη, για αντιμετώπιση του εχθρού της υγείας, της αρρώστιας, έχει πάρει ο ανταγωνισμός της ακριβοπληρωμένης υπηρεσίας, που είναι η επιφανειακή πρόληψη και η προκλητική σε οικονομικά δεδομένα αντιμετώπιση της αρρώστιας, από τους ζητούντες και τους παρέχοντες. Οι θεσμοί της πολιτείας, χώροι υποδοχής, ιδιωτικοί, δημόσιοι, γιατροί, παρακλινικοί, φάρμακα και άλλα, παρέχουν τη δυνατότητα εκμετάλλευσης από μερίδα γιατρών αξιοποίησης από πολλούς παρακλινικούς και φαρμακοπαραγωγούς και διακινητές να κερδοσκοπούν.
Οι πολλοί από τους υπηρετούντες στην υγεία, με πνεύμα άμιλλας, δωρεάς παροχής, αγωνίζονται και ζητούν συμπαράσταση από τους διαβαίνοντες τη ζωή ζητούντες αυτή. Ομως παρ’ ότι βρίσκονται στον προθάλαμο της ανάγκης, δεν συμμερίζονται, δεν κατανοούν, δεν συμπαραστέκονται, κρίνουν και συμπεριφέρονται χωρίς γνώσεις, ευάλωτοι στις παραπλανήσεις αυτών που κινούνται με πνεύμα ανταγωνιστικότητας, που προτάσσουν το χρήμα σαν δυναμική αξία και όχι την ίδια τη ζωή σαν αξιακή συνέχεια, τα μέτωπα σύγκρουσης, άμιλλας – ανταγωνιστικότητας, έχουν ξεδιπλωθεί. Οι εμπνεύσεις, οι διαβλέψεις, οι διαδικασίες, τα μέσα διαφέρουν στα συγκρουόμενα μέτωπα. Αυτό της άμιλλας προτάσσει τον Ανθρωπο σαν αξία στη ζωή. Το άλλο του ανταγωνισμού προτάσσει το χρήμα στη διαδρομή της ζωής. Καλούμαστε να επιλέξουμε το μέτωπο και να συμπορευθούμε στηρίζοντάς το. Αμιλλα ανθρωπιάς και όχι πάθος φιλαργυρίας.