Η αποστολή των “Γιατρών του Κόσμου” πραγματοποιήθηκε στον Νομό μας από 20 έως 23 Ιανουαρίου στο πλαίσιο παροχής πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας στους συμπολίτες μας που αδυνατούν για κοινωνικοοικονομικούς λόγους να προσεγγίσουν τις κρατικές δομές. Οι μονάδες επισκέφτηκαν τα Σφακιά στις 21/1/2014, το Καστέλι 22/1/2014 και την πόλη μας στο πολυϊατρείο μας επί της Μπουνιαλή 11 στις 20 και 23/1/2014.
Στο τετραήμερο αυτό οι εθελοντές γιατροί, η κυρία Τσουμάνη Ανθή, οφθαλμίατρος, η κυρία Λίνα Βουλγαράκη, γυναικολόγος και η κυρία Τζίνα Γκίκα, παιδίατρος, εξέτασαν 148 οφθαλμολογικά περιστατικά, 50 παιδιατρικά και χορηγήθηκαν τα αντίστοιχα εμβόλια και 130 γυναικολογικά περιστατικά… αποστολή συμμετείχαν επίσης ο κύριος Πιέρος Θεοκλής συντονιστής, ο κύριος Φουντούκος Γεώργιος, διοικητικός – οδηγός, η κυρία Σαμαρά Γεωργία, νοσηλεύτρια, Δέσποινα Τσιγκάκη, διοικητικός, Κώστας Κουντουράκης, νοσηλευτής, Μουλουδάκη Ελευθέρια, χειρουργός και Ηλίας Κυριακόπουλος, διοικητικός.
Θέλουμε να ευχαριστήσουμε από καρδιάς το ξενοδοχείο “Σαμαριά” και Κύδων που φιλοξένησαν τους εθελοντές, τη ναυτιλιακή εταιρεία ΑΝΕΚ για τη μεταφορά των μονάδων και των εθελοντών, την κυρία Τσατσαρωνάκη (αρτοσκευάσματα) που χορήγησε όλα τα εμβόλια της αποστολής, τον Δήμο Σφακίων και Καστελίου και τον Πολιτιστικό Σύλλογο Φαλελιανών που αγκάλιασαν και φιλοξένησαν όλα τα μέλη της αποστολής. Ένα μεγάλο ευχαριστώ επίσης στην ιατρό κυτταρολόγο κυρία Θεοχαρίδου που πρόθυμα δέχτηκε να εξετάσει τα test pap των εξεταζομένων γυναικών.
Φαρμακονήσι και Λαμπεντούζα
Για όσους από εμάς ζούμε καθημερινά στα ιατρεία και τους ξενώνες των “Γιατρών του Κόσμου” το δράμα και τον πόνο των προσφύγων, αυτές τις ώρες που ξετυλίγεται η ιστορία με τους πρόσφυγες από το Φαρμακονήσι και που όλοι μοιάζουν έκπληκτοι αρμόζει μόνο η σιωπή, σαν ένδειξη έστω ελάχιστου σεβασμού…
Φαρμακονήσι προχθές
Φωτογραφίες: Ένρι Τσανάι
Ο Σύλλογος γυναικών Ακρωτηρίου, AKROTIRI WOMEN’S GROUP, ενημερώθηκε με μεγάλο ενδιαφέρον για τις δράσεις και το έργο των “Γιατρών του Κόσμου” του τμήματος Χανίων από τον εθελοντή κύριο Ηλία Γατα και πρόσφερε για το σκοπό αυτό το ποσό των 255 ευρώ και τους ευχαριστούμε πολύ.
Σκέψεις… από μια εθελόντρια
– Την άλλη Κυριακή θα έχουμε συζήτηση στην αίθουσά μας με ένα ενδιαφέρον θέμα. Άκου. «Μπορεί να γίνει κατάληψη στα όνειρά μας;» μου επεσήμανε η φιλενάδα εξ ανατολών.
Πραγματικά πολύ ενδιαφέρον θέμα. Και είχα σκοπό να πεταχτώ μέχρι τη γειτονική πόλη για να είμαι παρούσα στην εκδήλωση αυτή. Από ποια πλευρά άραγε θα το παρουσίαζε η ομιλήτρια; Και βέβαια η κατάληψη των ονείρων σε καιρό κρίσης είναι πολύ σοβαρό πράγμα και νομίζω πως έχει να κάνει με τα συναισθήματα που κυριαρχούν σ’ όλην την κοινωνία. Το διαπιστώνουμε καθημερινά ότι το χαμόγελο σαν να έχει χαθεί λίγο απ’ όλους μας. Και καλά εμείς εδώ στην επαρχία. Κάπως αντέχουμε. Βλέπετε είναι οι άνθρωποι πιο κοντά και οι προσωπικές σχέσεις κρατάνε. Και λύνονται ένα σωρό προβλήματα, με την ψυχανάλυση που γίνεται στην καθημερινή κουβεντούλα μεταξύ γνωστών και φίλων. Έτσι και πας στην πρωτεύουσα όμως… εκεί να δείτε με τι μούτρα κυκλοφορούν οι άνθρωποι. Και όλοι στην τσίτα. Μην τυχόν και νομίσουν ότι επιβουλεύεσαι το έχει τους. Έτοιμοι με την παραμικρή αφορμή να ξιφουλκήσουν και να διεκδικήσουν από το πιο σοβαρό μέχρι το πιο απίθανο και ασήμαντο. Στην Αθήνα θα δεις τους κατοίκους σε κατάσταση συνεχούς εγρήγορσης και επαγρύπνησης. Εκεί κανείς δεν αστειεύεται με τίποτα. Και το χαμόγελο έχει γίνει πολύ ακριβό.
Γι’ αυτό ήθελα ν’ ακούσω με μεγάλη περιέργεια την τοποθέτηση της ομιλήτριας. Αν και δεν πήγα τελικά, έμαθα λίγο πολύ το περιεχόμενο της συζήτησης. Πολύ ενδιαφέρουσα, όπως το υποψιαζόμουν. Και ναι, είπε η ομιλήτρια γίνεται κατάληψη στα όνειρα. Από την άποψη ότι η όποια εξουσία μας στερεί την ελπίδα. Αλλά οι καινούργιες εποχές απαιτούν νέες συνήθειες. Και πρέπει πια να πάψουμε να βλέπουμε και να αντιμετωπίζουμε τα πράγματα όπως παλιά. Πρέπει πια να πάψουν να είναι τα όνειρά μας ατομικά. Να πάψουμε να εστιάζουμε στο δικό μας ατομικό καλό και του περίγυρού μας. Των παιδιών μας, των φίλων μας και των συγγενών. Τα όνειρά μας πρέπει να γίνουν συλλογικά και μέσα απ’ αυτά να κατακτήσουμε και το ατομικό καλό. Δηλ. όταν η κοινωνία, η πόλη, η γειτονιά ακμάζουν και πάνε καλά τότε και εμείς θα είμαστε καλύτερα. Αν η χώρα μας προοδεύει και εμείς θα είμαστε εντάξει. Όλη η κοινωνία θα είναι καλύτερα και θα προχωρά. Οπότε η επιδίωξή μας πρέπει να ξεφύγει από τα στενά πλαίσια της ατομικής ευημερίας. Σημάδι κι αυτή των τελευταίων χρόνων της προ κρίσης εποχής που όλοι νομίσαμε πως γίναμε μικροί θεοί, επειδή πιάσαμε πέντε φράγκα στο χέρι μας. Και αρχίσαμε να νομίζουμε ότι είμαστε κάποιοι. Και σηκώσαμε τη μύτη ψηλά όχι επειδή αξίζαμε, επειδή είμαστε καλοί άνθρωποι ή περίσσια μορφωμένοι μα, με μόνο κριτήριο τα υλικά αγαθά. Αυτά. Τα σπίτια, τ’ αυτοκίνητα, τις πισίνες που σήμερα έχουν γίνει βάρος και βρόχος γύρω από τον λαιμό μας. Δεν τα θέλουμε πια, είναι οικονομικά ασύμφορα και κάποιοι ίσως θα ’θελαν και να απαλλαγούν από το βάρος τους. Και κάπου εκεί σαν να αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε πως δεν είμαστε καλύτεροι άνθρωποι επειδή τα έχουμε στην κατοχή μας. Ούτε και πιο χρήσιμοι στην κοινωνία. Α! να και μία καινούργια έννοια. Η κοινωνία και η συμμετοχή μας σ’ αυτήν. Και η ευθύνη μας απέναντί της. Τα χρόνια της υλικής ευημερίας έφεραν κι έναν απέραντο ατομικισμό. Ο καθείς κι απάνω του. Ο καθένας και το τομάρι του. Το πολύ – πολύ να κοιτάξεις και το πολύ κοντινό σου περιβάλλον. Κι αυτό πολύ τσιγκούνικα όμως. Αλλά μέχρις εκεί.
Σήμερα σαν να αρχίσαμε να ξυπνάμε από το όνειρο. Εγώ θα πω εδώ πως δεν ήταν δα και τόσο πια ωραίο. Μια φούσκα. Ακριβώς γιατί δεν είχε κανένα περιεχόμενο γιατί δεν στηριζόταν πουθενά, δεν είχε κανένα υπόβαθρο. Ούτε σε αρχές και ιδανικά ούτε σε ιδέες και παραδόσεις, πουθενά. Που ξαφνικά έσκασε μπροστά στα μούτρα μας. Και νάμαστε τώρα βρεγμένοι, ταλαιπωρημένοι και προπάντων σοκαρισμένοι. Γιατί δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι όλα αυτά που επενδύσαμε και πιστέψαμε και κάναμε σημαία τόσα χρόνια, είναι ένα τίποτα. Ένα μηδενικό. Τώρα λοιπόν είναι καιρός να ξαναδούμε τους ανθρώπους δίπλα μας. Και την κοινωνία δίπλα μας. Να ευχηθούμε και να ονειρευτούμε για το γενικό καλό. Για την ευημερία της πατρίδας. Κι όταν ευημερεί η χώρα και δουλειές θα υπάρχουν και οι επιχειρήσεις θα πηγαίνουν καλά. Και οι μισθοί θα ανεβούν και ποιοτικότερη παιδεία και πιο γενναιόδωρη υγεία θα έχουμε. Και πράγματα πολιτισμού θα γίνονται. Ακριβώς σ’ αυτήν την κρίσιμη κομβική στιγμή πρέπει να καταλάβουμε ότι είναι καλύτερα να είμαστε όλοι μαζί και ενωμένοι παρά καθείς από μόνος του. Και να αρχίσουμε να ονειρευόμαστε για το συνολικό καλό. Και μην μου πείτε ότι αυτός είναι μύθος, ότι καμιά σημασία δεν έχουν τα όνειρά μας αυτά. Γιατί τι θα μας μείνει αν χάσουμε και τη στερνή ελπίδα που μας δίνουν τα όνειρα; Πώς θα μπορέσουμε να σκεφτούμε και να πραγματοποιήσουμε ένα καλύτερο αύριο αν δεν το φανταστούμε και το ονειρευτούμε πρώτα; Γιατί τα απαισιόδοξα και θλιβερά όνειρα που μας επιβάλλει η όποια εξουσία μόνο θυμό και θλίψη προκαλούν. Κατάθλιψη και αυτοκτονίες. Γι’ αυτό έχει σημασία να ονειρευόμαστε συλλογικά και αισιόδοξα.
Και δείτε κι ένα παράδοξο. Τα όνειρα δεν φυλακίζονται και δεν κατάσχονται. Μόνος τους περιορισμός είναι η φαντασία μας.
Μπεμπ. Α.
Επίσκεψη κινητής ιατρικής μονάδας
των ΓτΚ στην Εύβοια
Οφθαλμίατρος, Γυναικολόγος, Παιδίατρος, Γενικός Ιατρός, Ορθοπεδικός & Φυσικοθεραπευτής.
Οι εξετάσεις, ήταν εντελώς δωρεάν και το πρόγραμμα είχε διαμορφωθεί στα εξής σημεία:
Παρασκευή 24/01: Μαντούδι, Δημαρχείο
Σάββατο 25/01: Αγία Άννα, Δημαρχείο
Κυριακή 26/01: Λίμνη Ευβοίας, Αίθουσα Μελά Χώρος του Δημοτικού Συμβουλίου
ΟΦΘΑΛΜΟΛΟΓΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
Σάββατο 25/01 & Κυριακή 26/01: Πνευματικό Κέντρο Στροφυλιάς
Τα στατιστικά ιατρείου από 20/01/2014 έως 24/01/2014 είναι
ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑ ΣΥΝΟΛΟ
ΑΛΒΑΝΙΑ 6
ΑΛΓΕΡΙΑ 2
ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ 21
ΓΕΩΡΓΙΑ 3
ΕΛΛΑΔΑ 42
ΜΑΡΟΚΟ 7
ΜΠΑΓΚΛΑΝΤΕΣ 3
ΠΑΚΙΣΤΑΝ 2
ΣΕΡΒΙΑ 1
ΣΚΟΠΙΑ 1
ΣΥΡΙΑ 1
ΣΥΝΟΛΟ 89
