Λίγα πράγµατα ξέρω για την Ιζαµπώ.
Και αυτή ακόµα λιγότερα για µένα…
Με τον Πάρη συναντήθηκαν σε ένα λιµάνι.
Της είπε «Πάµε ένα ταξίδι µε ιστιοφόρο στην άκρη των ωκεανών;»
Και η Ιζαµπώ, που δεν είχε τι άλλο να κάνει, δέχτηκε την πρόταση.
∆υο ρούχα κρατούσε µαζί της.
Και ο Πάρης είχε µαζί του µια αυτοκρατορία.
Επιβιβάστηκαν στο ιστιοφόρο του την επόµενη ηµέρα.
Ήταν µια παρέα από δέκα αλλοπρόσαλλους τύπους.
Άκουγαν συνέχεια Charles Aznavour.
Τόσο πολύ που η Ιζαµπώ στο τέλος τα βαρέθηκε όλα πριν ξεκινήσει το ταξίδι.
Τελικά και στην πλώρη και στην πρύµη αισθανόταν άβολα.
Γνώρισε και τον «πηγάδια».
Γιατί τον φώναζαν έτσι;
Αλλά ήταν µόνη.
Ούτε αυτό το πρόβληµα µπορούσε να το λύσει αυτό το ταξίδι.
Το πρώτο βράδυ δοκίµασε να βρέξει τα πόδια της στη θάλασσα.
Της φάνηκε ότι τρύπησαν…
Στις κουκέτες του ιστιοφόρου, δεν µπορούσε να καταλάβει γιατί δέχτηκε την πρόταση του Πάρη να τον ακολουθήσει σε αυτό το ταξίδι.
Ούτε πρόκειται να το καταλάβει µέχρι να τελειώσει το ταξίδι.
Βγήκε και ξάπλωσε στο κατάστρωµα.
Ήλθε αµέσως ο Πάρης.
Ενοχλητικός, όπως πάντα.
«Τι ζητάς;» του είπε.
«Εσένα» της απάντησε.
Η Ιζαµπώ δεν ήταν έτοιµη γι’ αυτό το ταξίδι, ούτε για τον Πάρη.
Το ιστιοφόρο έπλεε στους ωκεανούς.
Μαζί µε το ιστιοφόρο έπλεαν και τα παιδικά χρόνια της Ιζαµπώ.
Γύρισε και τον κοίταξε αδιάφορα.
Πλησίαζε δύο τα ξηµερώµατα.
Ψιθύρισε: «Παραδοµένη να βρεθώ µες του ήλιου την αγκάλη».
«Τι σκέφτεσαι;» τη ρώτησε ο Πάρης.
Ήλθε και ο τυχαίος «Πηγάδιας».
– «Σκέφτοµαι να παίξω κουκλοθέατρο στη µέση του πελάγου».
– «Φοβερή ιδέα», λέει ο «Πηγάδιας».
– «Θα τους ξυπνήσω όλους».
Η Ιζαµπώ ποτέ δεν είχε δει κουκλοθέατρο.
∆εν το κατάφερε ούτε αυτό.
«Θα σε βοηθήσουµε εµείς» της είπε ο Πάρης και της χάιδεψε τα µαλλιά και το µάγουλο.
Καράβι µε σηµαία ξένη, που πας ταξίδι αλαργινό…
Τι µακρύ το ταξίδι µες στις θάλασσες.
Λέγανε ότι η Ιζαµπώ είχε το σεξαπίλ της Γκρέις Κέλι.
Ήταν φτιαγµένη για πρίγκιπες.
Μόνο που ο Πάρης ήταν ένας χαζός και µισός.
Έτσι έλεγαν και για τους πρίγκιπες.
Κάτι σεντς κουδούνισαν στην τσέπη της.
Θα ‘ναι η αµοιβή για το σεξαπίλ.
Ήλθε ο Πάρης από τις κουκέτες µαζί µε όλη την παρέα.
«Η Ιζαµπώ θα παίξει κουκλοθέατρο» τους ανακοίνωσε µε στόµφο.
Τότε θυµήθηκε φευγαλέα την Γκρέις Κέλι.
Τα µαλλιά της, το βλέµµα της, το πλάνο µε το αυτοκίνητο.
Μετά έσβησαν όλα!
Όλοι κοίταζαν αγουροξυπνηµένοι και περίµεναν την παράσταση µε τις κούκλες.
Ήλθαν και τα πρώτα ποτά.
Κάθισαν γύρω από την Ιζαµπώ, που κοίταζε τον ουρανό, ενώ το ιστιοφόρο έπλεε.
Τότε σκέφτηκε ότι το αξίζουν να τους κοροϊδέψει.
Ήλθαν και τα δεύτερα ποτά.
«Εσύ Πάρη θα κάνεις τον Βασιλιά Πυρ»…
∆εν κατάλαβε τίποτα ο Πάρης.
Μετά την Ιζαµπώ άρχισε να κουνά τα χέρια της προς τον ουρανό σαν να βρισκόταν σε έξαψη.
Αισθάνθηκα ότι θα κατέβει ο ουρανός να την αγκαλιάσει.
Και τότε αποφάσισα να γίνω «κούκλα».
Ο Πάρης µάλλον είχε µεθύσει.
Το ίδιο και οι δυο µιγάδες της παρέας.
Στο κατάστρωµα του ιστιοφόρου άρχισαν να χορεύουν οι κούκλες, σαν σε κουκλοθέατρο.
Η Ιζαµπώ διάλεξε να βουτήξει στη θάλασσα.
Στο λιµάνι περίµεναν το ιστιοφόρο.
Πού χάθηκε το ιστιοφόρο;
Ο Νικ περίµενε στο λιµάνι για ώρες, µα τίποτα.
Κάπου στο βάθος του πελάγου, κάποιοι είχαν µεθύσει…
