Το Υπουργείο Τουρισμού προχώρησε στην αναγνώριση του Φυσικού Πόρου «ΠΗΓΗ ΤΕΜΕΝΙΑ – ΤΖΑΝΟΥΔΙΑΝΑ» του Δήμου Καντάνου-Σελίνου ως Ιαματικού.
Η ιαματική πηγή Τεμενίων είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΗ ΙΑΜΑΤΙΚΗ ΠΗΓΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ.
Η Δημοτική Αρχή με ανακοίνωση της εκφράζει ευχαριστίες προς «όλους όσους συνέβαλαν στην επιτυχή κατάληξη της προσπάθειας αναγνώρισης του πολύτιμου πόρου των Τεμενίων που ξεκίνησε από το 2016 και ολοκληρώθηκε μετά το πέρας 5 ετών, ιδιαίτερα ευχαριστεί τον Γενικό Γραμματέα Ε.Ο.Τ. κ. Δημήτριο Φραγκάκη, για την ουσιαστική συμβολή του στην ολοκλήρωση της διαδικασίας της αναγνώρισης του φυσικού πόρου ως Ιαματικού, την πρώην Αντιδήμαρχο του Δήμου Καντάνου-Σελίνου κυρία Στέλλα Αλφιέρη που με δική της πρωτοβουλία ξεκίνησε η διαδικασία χαρακτηρισμού της πηγής ως ιαματικής.
Οι πηγές Τεμενίων ανακηρύχθηκαν ως ιαματικές απλές ακρατοπηγές με το Β.Δ. Αρ. Φύλλου 195/Α/30-9-1957.
Με το Β.Δ. Αρ. Φύλλου 82/Α/22-05-1958 παραχωρήθηκε η εκμετάλλευσή τους στην Κοινότητα Τεμενίων Χανίων Κρήτης και με το Π.Δ. 78/15-01-1980 (ΦΕΚ 27/Α/29-1-1980) παρατάθηκε ο χρόνος παραχώρησης της εκμετάλλευσης των Ιαματικών Πηγών στην Κοινότητα Τεμενίων Χανίων Κρήτης έως 31-12 2005.
Για την ωρίμανση και υποβολή του φακέλου αναγνώρισης του φυσικού πόρου των Τεμενίων ως ιαματικό νερό, ο Δήμος Καντάνου-Σελίνου προχώρησε το 2016 στην εκπόνηση τοπογραφικής μελέτης, υγρογεωλογικής-γεωλογικής μελέτης, καθώς και στη διενέργεια φυσικοχημικών, μικροβιολογικών και ραδιολογικών αναλύσεων του νερού. Στη συνέχεια υποβλήθηκε υγειονομική έκθεση για τις ευεργετικές ενδείξεις και αντενδείξεις των ιδιοτήτων και στοιχείων του φυσικού πόρου».
Τα χαρακτηριστικά και οι ιδιότητες του Ιαματικού Φυσικού Πόρου είναι οι εξής:
1. Φυσικοχημικές σταθερές:
Το νερό του φυσικού πόρου «Πηγή Τεμένια—Τζανουδιανά» Δήμου Καντάνου – Σελίνου, έχει: θερμοκρασία 18,2οC, ηλεκτρική αγωγιμότητα (μ.ο.): 284 μS/cm, ενεργό οξύτητα (pH) (μ.ο.): 6,87, ραδιενεργά στοιχεία: Ραδόνιο (Rn) (μ.ο.): 9,3 ± 0,3 Bq/L, ράδιο (Ra) (μ.ο.): ˂ 0,1 Bq/L, ουράνιο (U): < 0,5 Bq/L
2. Χημικά στοιχεία:
Na+, Ca2+ , Mg2+, CI‑, HCO-3, Fe2+ , K+ , SO42-
3. Παροχή σε κυβικά μέτρα ανά ώρα :
1,5 m3/h.
4. Ο φυσικός πόρος χαρακτηρίζεται και ταυτοποιείται ως:
Ψυχρός, χλωριο – οξυανθρακικός -νατριούχος και ελαφρά όξινος
5. Τρόπος χρήσεως:
α. Λουτροθεραπεία, β. Ποσιθεραπεία
6. Ιαματικές ιδιότητες:
A. Λουτροθεραπεία
Ενδείξεις:
Λουτροθεραπεία με τη μέθοδο της ολοσωματικής (εκτός κεφαλής) εμβύθισης στο νερό, με σύγχρονη καθοδηγούμενη άσκηση στο νερό για παθήσεις του μυοσκελετικού συστήματος, ρευματικών και αυτοάνοσων παθήσεων καθώς και δερματικών παθήσεων (ελεύθερο μικροβιακού φορτίου).
Αντενδείξεις:
Αντένδειξη υπάρχει για σοβαρά συστημικά νοσήματα όπως καρκίνος, υπερθυρεoειδισμός, φυματίωση, σακχαρώδης διαβήτης, γενική παθολογική κατάσταση επιβαρυμένη με πυρετό, αναιμία, απώλεια βάρους, αιμορραγία, αιμοδερματοπάθειες, σπογγοειδής μυκητίαση, μεταδοτικές ασθένειες, σοβαρή καρδιοπάθεια, πνευμονικό οίδημα, πρόσφατο έμφραγμα ή άλλες σοβαρές καρδιακές βλάβες, αρρυθμίες και αρτηριακή υπέρταση που δεν ρυθμίζονται, η νεφροπάθεια, η ηπατοπάθεια, η προχωρημένη αρτηριοσκλήρωση ιδίως των εγκεφαλικών αγγείων, οι πρόσφατες εγκεφαλικές αιμορραγίες και οι θρομβώσεις των αγγείων πριν περάσουν έξι (6) τουλάχιστον μήνες από την προσβολή, οι βαριές νευρικές και οι ψυχικές παθήσεις, οι οξείες φλεγμονώδεις δερματικές και οι γυναικολογικές παθήσεις, καθώς και οι φυσιολογικές καταστάσεις εγκυμοσύνης και εμμηνορρυσίας.
B. Ποσιθεραπεία
Ενδείξεις:
Κατά την ξηρή περίοδο ανιχνεύθηκαν ολικά κολοβακτηριοειδή (σε συγκεντρώσεις μεταξύ ορίου ανίχνευσης και ορίου ποσοτικοποίησης). Η ανίχνευση ολικών κολοβακτηριοειδών υποδηλώνει ότι δεν υπάρχει απολύμανση και επομένως για να χρησιμοποιηθεί ως πόσιμο, θα πρέπει να υφίστανται μέτρα προστασίας της πηγής από πιθανή μόλυνση με μολυσματικούς παράγοντες.
Η περιεκτικότητα του φυσικού υδάτινου πόρου σε Na είναι 1mΜ NaCI. Τα λοιπά ιχνοστοιχεία είναι ( Ca2+ , Mg2+ και HCO3-) η θερμοκρασία του (ψυχρό) και με ελάχιστη φυσική ραδιενέργεια το καθιστά ιδανικό για ποσιθεραπεία:
Α. Για παθήσεις του πεπτικού συστήματος, σε λειτουργικές διαταραχές της χοληφόρου οδού. Β. Για πρόληψη νεφρικών παθήσεων και πιθανώς καρκίνου στομάχου και παχέος εντέρου.
Αντενδείξεις:
Σε αποφράξεις του ουροποιητικού συστήματος, σε σοβαρή νεφρική ή καρδιακή ανεπάρκεια (η αμερικανική ένωση καρδιοπαθών έχει συστήσει ένα μέγιστο επίπεδο νατρίου 20 mg/l στο πόσιμο νερό για τους ασθενείς με υπέρταση ή καρδιαγγειακή πάθηση), σε λιθιάσεις των νεφρών ή της κύστης, σε νεφρίτιδες, πυελίτιδες ή κυστίτιδες, σε χολολιθιάσεις, σε πρόσφατο έλκος του στομάχου ή του δωδεκαδακτύλου. Σε άτομα που υποφέρουν από το σύνδρομο Bartter ή το σύνδρομο Gitelman.